Blog bouw zwemvijver

Na het stoppen van de agrarische activiteiten, bleef er een ongebruikte mestbak over. Zie foto hier onder. De boerderij is inmiddels gerestaureerd en aan een jong softwarebedrijf verhuurd.
Idee was deze betonnen bak tot ecologische zwemvijver om te bouwen, zie tweede foto.
Waterdokter.nl voert dit project op eigen kosten ter lering en de vermaak uit. Zie het als een ‘bonus’ voor de huurder van de boerderij.
Om de zwemvijver is een 20 cm brede plantenrand met bijen en vlinder lokkende beplanting aangelegd, deze wordt nog meer dan verdubbeld tot 50 cm breed.
Al zit er op die foto water in, de zuivering is daar nog niet afgebouwd. Dat moet in 2024 worden gerealiseerd.

Uit Utrecht centrum zijn per jaren 70 trekker 2 grote glasvezel buizen gehaald, die over waren in het Utrecht centrum project. Deze zijn met een omgebouwde Chinese cirkelzaag in stukken gezaagd. Slijpschijf ipv getand zaagblad.

1 Buis bestaat uit twee delen en een verbindingsmof. Bij het met een kraan op elkaar zetten, bleken de buizen 5 cm verschillende diameter te hebben….. Tom Poes verzin een list!
Met een zelfbouw hijskraan, takel en trekker zijn de buizen eerst gescheiden. Een hele buis weegt ongeveer 450kg. Het te hijsen stuk zeg 300kg. Daarna is de mof aangepast, lees deels weggeslepen. Na op elkaar hijsen is de kier met polyesterplamuur gedicht en zijn de losse delen met glasvezelmat en hars aan elkaar gelijmd. Zie video voor hijsen:

Om de zwemvijver van een leegloop en overloop te voorzien is een 75mm PVC leiding met behulp van een pomp en spuitlans door de muur naar de sloot gespoten:

Spelen met water…..

In de 4 grote buizen komt onderin een verdeelwerk om water te verzamelen. Zie foto hier onder van de eerste, daar nog met (tijdelijke) stenen totdat cement droog is. Hier boven op komt eerst een 15cm lava, dan een extra (nood) beluchtingspiraal en dan 1 meter kleikorrels. Hierop en er in gaan verschillende soorten bacteriën leven die de natuurlijke zuivering in de natuur nabootsen.

Mogelijk of bovenin lava tot ruim boven waterpeil met een tweede drain (inlaat), of een drijvende deksel van XPS begroeid met lage planten. Licht bovenin het filter zou daar excessieve draadalg kunnen vormen en daarmee mogelijk het filter kunnen verstoppen. Ik denk vooralsnog aan de drijvende deksel met daar op een bevloeiiingsmat (denk aan waar planten in een tuincentrum op staan). Daar steek ik Vinca Minor in en hoop dat dit een mooie groene afdekking gaat geven. En als ik het niet vergeet: een deksel met een paar handvaten, zodat je het deksel er nog eens uit kunt tillen….

Met een mammoetpomp, ook wel air-lift genoemd, wordt veel (belucht) water over dit filter gecirculeerd. Zie video voor het werkingsprincipe van een air-lift van een Belgische Koi Vrienden club ter illustratie:

Hier onder nog een schema van hoe de ecologische zwemvijver met zuivering is bedacht. Het water gaat eerst door een cycloon voor verwijdering zwevende delen, dan 4 downflow bedachte gepakte biologische reactoren en via een buizenstelsel langs de wanden naar 2 up-flow doorstroomde buizen van 80 cm (R). Daar komt krabbescheer in. Dit is een waterplant (met stekels) die een stofje afgeeft die de groei van algen remt. Die wil je liever niet vrijelijk om je heen hebben drijven….

Onderin de buis wordt voorbereid om later nog iets van pakking voor extra biologische activiteit aan te kunnen brengen, mocht dat, nodig blijken.

Niet op de tekening staat een verticale buis van rond 50cm met daarin 2 verticale roosters van 5x5cm mazen en de tweede met daar op dubbeltjes gaas, om ingevallen groot blad, losse waterplanten en draadalg zo veel mogelijk uit de cycloon & 4 filters te houden. De bodemaftap van 5cm diameter moest maar niet verstoppen….

Ook niet vermeld is het ‘ophardings-filter’ met kalk. Het slootwater waarmee de ecologische zwemvijver op niveau wordt gehouden is zacht water. Dat bevat dus geen hardheid (kalk). Het is uit de literatuur bekend dat de vorming van draadalg door het realiseren van harder water wordt onderdrukt. Waterplanten groeien ook nog eens beter in harder water. Idee is het gezuiverde water door een vat met kalk te leiden. De luchtinbreng (air-lift), onderin het filter, die dit zal doen wordt gevoed met lucht uit de drainage onder de planten rond de bak. Planten slaan CO2 op rond hun wortels. De daar aangezogen lucht bevat in theorie meer CO2. Dit CO2 lost de kalk op en zorgt zo voor harder water. Als er een hardheidsmonitor kan komen, zou die de hardheid kunnen regelen door de CO2 rijke luchtstroom door het marmerfilter wel/niet aan te zetten.

Midden tussen de 4 biologische filters staat een zelfbouw hydro-cycloon. Hier wordt een draaikolk in opgewekt, waardoor zwevende stof tegen de buitenwand wordt ‘geslingerd’ en daarlangs omlaag de conus in zakt. Deze afgescheiden delen worden onderin afgetapt en verwijderd. Zie hier onder een foto van de bouw van de conus. Met dank aan mijn helaas overleden leermeester, vriend en oud collega Michiel Kloosterman. Deze is uit 6 stukken pijp opgebouwd. Pythagoras & Google leerde/herinnerde me hoe lang die stukken moesten zijn, opdat er een omtrek ontstaat die net groter is dan de binnendiameter van de cycloon. Uiteindelijk is deze slim afgetekend en met vaste hand met een haakse slijper in de juiste vorm geslepen. Na plaatsen is de conus met RVS schroeven vastgezet en de naad van een paar mm. breed afgekit.
Bovenin deze cycloon zit een plaat met in het midden een rond gat van 125mm. Hier kan een buis op iedere gewenste diepte in het midden van de draaikolk worden gestoken. Dit heet de vortex-finder. Vanaf de bovenkant van deze plaat loopt het water naar de 4 biologische filters. Deze 6 delen zijn nabij de naden van gaatjes voorzien en met koperdraad in elkaar genaaid. Na 1 laag glasvezel & polyesterhars, dichtsmeren van de naden met polyester-filler, zijn de in elkaar gedraaide koperdraad delen verwijderd en zijn uiteindelijk, zowel binnen- als buitenkant met glasvezel/polyester verstevigd.
Wie denkt wat een mega-werk. Viel mij erg mee, niet meer dan een paar middagen.

Automatisering:
Tijdens de opstart zal er vanwege de tijdsdruk om water in de vijver te krijgen en de beplanting rondom te verbreden, nog even geen PLC automatisering aanwezig zijn. Is ook niet strikt noodzakelijk. Bekabeling, lucht/waterslang & mantelbuizen worden uiteraard aangelegd.
Gedachte is een Siemens Logo of Siemens 1200 PLC aan te schaffen, mede ter lering als waterprofessional en de vermaak, om op afstand de zwemvijver te kunnen monitoren en actie te (laten/kunnen) nemen. Link naar Siemens 1200 PLC
Ter indicatie van de waterkwaliteit en effectiviteit van de zuivering worden 2 gekregen professionele Sigrist vrije val troebelheidsmeters geinstalleerd.
Een automatische hardheidsmeting voor sturing ophardingsproces is nog een wens.
Overige te meten/regelen parameters: niveau zwemvijver (zomer- en winter-peil), niveau sloot, watertemperatuur & geleidbaarheid, start/stop randen/hoeken/buizen ijsvrij houdt proces, periodiek planten water geven via drain etc….

Afbouw:
Nog veel te doen. 1 zijde blijkt 7 cm lager, dat beperkt de toe te laten waternivoschommelingen waarbij filters goed werken, dus maar beton op de muur storten (is inmiddels gebeurd).
Drains filter opbouwen, daarop prefab (nood) beluchtingsspiraal, cycloon afbouwen, verbindingen cycloon filters afkitten, grof filter en ophardingsfilter bouwen, airlift realiseren, drijvend eiland opbouwen, plantenrand verbreden, infra ingraven, ecoscherm tegen rivierkreeft aan je tenen plaatsen, wat paaltjes met draad en verlichting rondom tegen invallen. etc etc….

Hieronder de bouw van 4 lucht inbreng spiralen. Deze zijn op restanten van een stevig kunststof net vastgezet en worden onderin het filter tussen lava en kleikorrels aangebracht. Dit net gebruiken wij tegenwoordig als ondergrond voor groen ingezaaide granulaatverharding. Wortels kunnen dan de grond in, waardoor het oppervlak bij droogte vermoedelijk langer groen zal blijven. Worteldoek blokkeert wortelgroei, heeft wel als ‘voordeel’ dat het 6x goedkoper is….. De praktijk moet leren of er niet meer modder/klei bij hevige nattigheid omhoog komt…. Door een goede krachtenverdeling door het net, lasten bij erge natheid niet overdreven zwaarder dan een auto, is de verwachting dat deze techniek beter dan worteldoek werkt. Dit PP (PolyPropyleen) net ligt ook onder het zomer 2022 vervangen Rijksstraatweg wegdek.

Hierboven worden de oude dakgoten die bij de restauratie vrijkwamen, omdat ze of eigenlijk net te kort waren, of te smal, hergebruikt. In de goten komen o.a. waterlelies en andere planten. Om uitlogen zink door CO2 opslag bij wortels lelies of verzurende vijvergrond en daarmee mogelijk groeiremming door zink te voorkomen, zijn de groten na opschuren met een staalborstel nat in nat in 2 lagen polyurethaanlak gezet.

Van de witte waterlelies houden wij er 2 kleintje. De rest staat in een bak met water en kweek ik op en gaat in augustus 2023 terug naar de hoofdvijver bij het huis van deze bevriende buitenplaats. Die vijver is recent goed gebaggerd en daarbij sneefden de waterlelies grotendeels. Zo helpt de een de ander…..
Ik heb vast nog een paar roze in de aanbieding, eens (met toestemming) meegenomen uit een natuurzwembad bij Valence. Even zien in welke kweekbak die ook al weer zitten, als ze bloeien….

Door de combinatie van een lagere bodem en net lagere muur zit de rand aan de noordkant van de mestbak ongeveer 7 cm lager dan aan de zuidkant. Bij de berekening van de hoogte van de overlopen van cycloon naar de 4 lava/kleikorrel zuiveringsfilter was dit nog niet opgemerkt. Omdat dit bij lager zwemvijverpeil de doorstroming en daarmee de zuivering zou kunnen beperken, is gekozen de pijn te nemen en ong. 25 m muur tot 7 cm op te hogen. Voordeel: zwemvijver wordt ook ong. 7 cm dieper.

Nog op het lijstje:
– Betonstort 23/5/23
– Mammoetpomp maken, grof voorfilter, invoer cycloon, bodemafvoer cycloon aansluiten, overloop zwemvijver van 25cm peil voorzien, eventueel een skimmer voor drijvend vuil maken, filters met beluchtingsslang, lava en kleikorrels vullen.
– Beplanting rondom tot 50cm breed verbreden (eerst alle beplanting er tijdelijk uit) en strook meteen voorzien van mollengaas, anti rivierkreeft ecoscherm, drainage, mantelbuis, leidingen voor stroom, data/regeling, lucht & water.
– Opharding: kalk oplossen door water door een buis met kalk (schelpen, marmer etc) te laten stromen, om hogere waterhardheid te verkrijgen en zo de vorming van draadalg te onderdrukken en mooiere, stevigere waterplanten te krijgen.
– Opvullen in stappen: na 25cm de zuurstofplanten in de 2 lage 3,75m lange bakken zetten, na 75 cm de waterlelies in hergebruikte dakgoten zetten en bij 95cm kleinere waterlelies en grote boterbloem.
– Aan een anker liggend eiland van 1x1m met daar op/aan: waterlelies, mini-wilg, diverse lelies, waterdot etc (lage prio).
– Circulaire besturingskast, gemaakt van oude hardhouten raam Noordschuur, trespa platen en oude thermisch verzinkte H-balken uit de Paardenstal. Daar uiteindelijk nog in een Siemens PLC, 2 oude (2005) maar nog goed werkende Sigrist Free Fall troebelheidsmeters en wellicht een waterhardheidsmeter. En wie weet wat nog nuttig kan zijn, bv geleidbaarheid- en temperatuurmeting etc. (geen prio)
– Filterbuis met daar aan een vat in de zijkant van de sloot, met daarin een dompelpomp om zwemvijver op niveau te houden. In zwemvijver geeft een oude Endress & Hauzer Liquiphant aan of er wel/geen water bij moet. (eerst tijdelijke reeds bestaande oplossing herplaatsen en gebruiken).

Vandaag, zondag 21 mei, is een deel van de wapening met 2 componenten-cement in de geboorde gaten geplakt. Op de verpakking stond een verweringstijd van 6 minuten bij 20 graden. Hoe warm is een muur waar de hele dag de zon op heeft gestaan???? De praktijk leerde warm, verwerkingstijd inderdaad die orde grootte. Eerste gat zat zelfs vrijwel meteen dicht. Uitgeboord, wapening doorgeknipt, morgen afmaken. Vermoed wordt dat dit mega-snel uitharden met de eerste hoeveelheid uit de spuit komend cement te maken heeft en de verhouding verharder- cementhars niet op orde was. Plus temperatuur muur.
Zijn geinig gemaakte kitspuit-achtige patronen. Verharder en cement zitten in 2 aparte worstvormige zakjes in een ogenschijnlijk normaal uitziende kitspuit. Voor de start knip je de gezamenlijk met 1 knelringetje afgesloten ‘worsten’ open, zet een speciale tuut met daarin een mengeenheid er op en gaan…. In tuut zitten een aantal plastic ‘wokkels’, die de 2 componenten mengen.
Het was erg fijn dat vaste klusmaat Wouter aanwezig was. Een mens heeft maar 2 handen en als de tijd zo snel tikt… Morgen om 10:00 verder, met een dan vast vannacht afgekoelde muur.
Dinsdag betonstort.

Dinsdag 23 mei 2023
S Morgens vroeg nog een 15 tal zakken betonmix bij de Hornbach gekocht. Om 09:30 de betonmolen opgehaald. Wat een uitvinding zo’n ding! Daar valt met de hand niet tegen aan te werken. Totaal iets van 32 zakken van 25 kg betonmix met water gemengd en in de muur verwerkt. De muur is tussen de zeg 2 en 7 cm verhoogd en voorzien van een bolling van 3 cm. Voor het aanbrengen van de bolling is een hulpstuk gemaakt: beton ruim aanbrengen, beetje over beton wrijven en hulpstuk langzaam voorwaarts trekken. Vervolgens met een grote spaan zo glad mogelijk afsmeren.
Na de eerste uitharding is de bovenkant van de muur met 3 dubbel gevouwen ademende beton-afdekfolie, nog bewaard na de restauratie, tegen uitdroging afgedekt. Morgen komt daar een zweetslang onder opdat het beton nog 2 weken goed vochtig blijft tijdens het uitharden. Slang komt aan een periodiek bij te vullen vat water. Daarna kan het onder een enkele laag van dat folie langzaam drogen. We willen scheurvorming of loslaten van deze nieuwe laag zo veel mogelijk voorkomen.
Vanaf de 24e de waterlijn afbouwen.

Vrijdag 26 mei 2023:
Vastzetten invoer cycloon & start ophangen bevestigingspalen besturingskast.
Rechts in beeld is een stuk 125mm PVC te zien. Deze invoerpijp van 1 m. lang voert het water zo egaal mogelijk de cycloon in, waardoor er de best mogelijke draaikolk ontstaat. Hij is op het grote filter vastgezet met een op maat gebogen stevige oude gootbeugel. Aan de kant van de cycloon is glasvezel en polyester gebruikt.
In de besturingskasten komen 2 Sigrist free-fall troebelheidsmeters. Kasten worden van hergebruikt raam en plaatmateriaal gemaakt. Voor een goede werking moeten deze meter absoluut stil hangen en dus niet bij wind ook maar iets heen en weer gaan. De meting wordt uitgevoerd aan/op een in een donkere ruimte uit een sort of trechter vrij naar beneden vallende waterstraal. Die moet niet heen en weer gaan wiebelen….. De besturingskast komt daarom aan twee oude verzinkte stevige stalen H balken uit de Paardenstal. Hier zat vroeger het vastzetsysteem van de koeien aan vast. H-balken worden met in de muur geplakte draadeinden vastgezet. Kast moet de nodige apparatuur herbergen, maar blijft lager dan 150 cm.

Om de opgestorte muur nog even vochtig te houden opdat beton 2 weken goed door kan harden, ligt er boven op de muur en onder het blauwe doek, een water doorlatende zweetslang. Deze wordt uit de ‘watertoren’ gevoed. De pallets worden bij vullen zuivering gebruikt om een plateau over de filters tot boven het gras te maken. Dit opdat leverancier zijn big bags daar op neer kan zetten en wij de inhoud makkelijk in de filters kunnen doen….. Gemak dient de mens, of zo…

Hieronder het grof filter. Deze komt tussen mammoetpomp en cycloon en moet laatstgenoemde behoeden voor een verstopt rakende bodemafvoer. Die is 5 cm diameter. Gaasplaten zijn iets gezet opdat ze net iets stijver worden en iets smaller waardoor ze net wat makkelijker te hanteren zijn en ook net wat beter in d eU-profielen passen kwa breedte. Tja een veelvoud van 5 cm is in lijn met de Wet van Behoud van Ellende, natuurlijk vaak net op een paar mm Sub-Optimaal….
Rondom de bak wordt met de hand een sleuf van 50×50 cm uitgegraven. Hier in komt infrastructuur als drainage, mantelbuis, water- en luchtleiding, ecoscherm tegen rivierkreeft etc. Sleuf wordt met bomengrond (feitelijk zanderige grond gemengd met compost volgens bepaalde norm) opgevuld, daar groeien de planten makkelijker in dan in pure klei.
De waterlelies in de Kliko’s doen het goed: 2 witte, 1 licht roze en 1 is nog wat onduidelijk, lijkt wat kleiner soort, zo aan het blad te oordelen. Er staan inmiddels ook roze/paarse waterlelies op kweek. Tja, wat er in de oude kweekbakken precies zat was beetje onduidelijk. Die stonden ook vrij donker weggemoffeld waardoor ze niet groeiden en bloeiden.

Na het grove voorfilter voor de cycloon, is het tijd voor de ophardingsreactor. De literatuur lijkt te leren dat harder water minder gevoelig voor de vorming van draadalg/flap is. Oppervlaktewater is van nature vrij zacht. Door nu een CO2 rijke luchtstroom samen met dit water door een filter gevuld met marmer/kalk te leiden, lost het CO2 een deel van dat marmer op en neemt de hardheid toe. Hopelijk zal uiteindelijk een on-line hardheidsmonitor de hardheid gaan bewaken en de opharding aan/uit schakelen. CO2 rijke lucht moet komen door de lucht uit de drainageslangen te trekken. Die krijgen aan hun uitgang een grote sifon tegen binnen trekken lucht. Planten slaan CO2 in hun wortels op. Die lucht zou wel 10x meer CO2 dan omgevingslucht bevatten.
Met een 70 mm boor zijn de gaten in de header geboord.
Met een 86 mm boor is in feite een stuk buis telkens in 2 stukken geboord. Door de schuine uiteinden past dit prima om de header met de gaten. Header en zijarmen worden met tierips aan elkaar gezet. Met wat schroeven wordt het geheel op de bodem gefixeerd. Met de Fein multitool worden de uiteinden rond afgezaagd. Vermoedelijk door een zeg 46cm diameter gat in een houten plaat er op te leggen.
De 50cm diameter pijp die als reactor fungeert, wordt over de op maat gezaagde drainagebuizen heen geschoven. Op of onder de drains wordt de luchtspiraal vastgezet. Eerste zeg 10 cm wordt met 10mm basalt split opgevuld. Daar op komt een kalkproduct, variërend van schelpen tot grove tuinkalk of kalk uit drinkwaterontharders.
(Het wordt nog even interessant hoe de luchtslang straks naar buiten te krijgen. Ik ben net niet slank genoeg meer om er vanaf het andere uiteinde liggend in te kruipen. Alhoewel? Ik heb wel lange armen en de buis bestaat uit 2 delen. Er staat nauwelijks druk op, dus beetje kit voor afdichting… We gaan het zien! )
Tja, een idee is leuk, met zon er aan werken ook, tijd kost iets bedenken en uitvoeren wel…

Zondag 9 juli:
Waterverdeelwerk voor in de onderkant van de ophardingsreactor passend gemaakt. Houten schijf van 46 cm diameter uitgezaagd (= binnendiameter reactor), met zeilklemmen op verdeelwerk gecentreerd. Vervolgens met de Fein Multitool rondom vertikaal de uitstekende delen afgezaagd. Een PVC ring net boven dit verdeelwerk wordt ter fixatie nog tegen de binnenkant van de reactorwand geplakt en geschroefd. Onderop komt nog 16mm slang om CO2 rijke lucht in te blazen.
Praktijk moet leren wat beter werkt:
– water met extra airlift met CO2 rijke lucht over filter circuleren
– CO2 rijke lucht onderin filter blazen
– combinatie van beiden.
Echter, nu moet de beluchting onderin aangebracht. Later het filter legen & openen en dan aanbrengen is geen handige optie……
Gebruik van circulaire materialen is leuk, kost echter wel veel tijd. Tijd en dus arbeidskosten, zal vast meespelen in de opkomst van de circulaire economie initiatieven.

Ook is vandaag het resterende deel van de bovenkant van de muur met HD reiniger afgespoten. Het blijkt helaas dat in de ZO hoek een meter of 8 muur tot wel 4,5 cm lager is dan de rest. Besloten is dit deel alsnog met beton op te storten: bekisting aanbrengen, alleen rond hoek wat wapening en de pijn nemen en beton er op.
Het weer zit niet mee: zo is het veel te warm om te graven, zo staat de boel blank en is het 1 grote baggerzooi. In natte klei valt niet te graven, laat staan afschot aan te brengen opdat de drainage de goede kant op loopt……
“Et sal regkom”, zeggen ze in Zuid-Afrika !

14 juli 2023
Vandaag even geen zwemvijver maar retour-hulp van een zwemvijver medegraver. Zie hier onder. Dagje werk, richting 10 meter.

19 & 21 juli 2023
Omdat de bodem van de zwemvijver ter hoogte van de 4 zuiveringsfilters zeg 3-4 cm verschilt is besloten met een laser 1 zelfde horizontaal peil in alle 4 de buizen uit te zetten.
Hoe doe je dat? Simpel ! Eerst de laser 5 cm boven 1 als vast benoemd meetpunt stellen. Vervolgens vanuit iedere buis met een centimeter de laser oppikken, cm met zeilklem boven op buis vastklemmen en beneden op zeg 150 cm een streepje zetten. Vervolgens de laser midden in iedere buis gezet en op dat streepje gesteld. Vervolgens met de laser vanaf dat vaste punt in het midden de buis met een staalborstel ontdaan van losse afzetting en met potlood rondom streepjes gezet. In de duisternis zie je dit type laser makkelijker. Als basis-verlichting zie je rechts in beeld nog net een groen lampje hangen.
Met een lat die een net kleinere diameter dan de buis heeft wordt straks de lava op 4 de zelfde hoogten gesteld. Daarop komt in iedere buis een beluchtingsspiraal. Daar weer lava op. Bij veel druk en luchtflow zal die 3 cm hoogteverschil niet uitmaken. De luchtpomp levert echter wel flink luncht, maar niet megaveel en lijkt ongeveer de zelfde hoogte beter. Paar uurtjes extra werk…

Op vrijdag is voor de tweede keer beton gestort. De bak blijkt in de ZO hoek tot wel 5cm lager dan elders. Bij de eerste betonstort was dit denk ik wel bekend, maar verloren gegaan….
Er was regen aangekondigd, die kwam tijdens de lunch ook intens. Toen was de oostkant klaar en afgedekt met twee oude werkbanken uit de restauratie. Kort er voor gebruikt als loopplank om de lava in de buizen te storten. In de middag, avond en nacht geen regen geweest. Inmiddels is de bovenkant tegen uitdrogen afgedekt en voorzien van een strook kantoendoek met daarop een water-zweetslang ter bevochtiging. Beton bereikt zijn grootste eindsterkte na 2 weken. En voor uitharden is water nodig. De muur er onder is relatief droog. Als je daar het water naar weg laat zuigen, krijg je ene slechtere hechting van het beton op de muur. Vandaar dat we het 2 weken bevochtigen. Daarna gaat water er af en mag het beton langzaam drogen.
Ondertussen gaat de afbouw door….

Binnenkort worden airlift, dubbellaags gaasfilter en cycloon op elkaar aangesloten.
Ook de ophardingsreactor is nabij af.

De vorstbeveiligings 5cm air-lifts moeten nog in elkaar geplakt en de luchtslangen door de muur geboord. Het idee is het water langs de wand rond te laten draaien om stukvriezen in hoeken en rondom de zuivering te voorkomen. Bij overmatig opdrijvend groen, bv kroos, kan dit helpen om dit naar de oppervlakte-skimmer te laten drijven en automatisch te verwijderen.

In de grote vijver wordt al zeker 10 jaar met een dergelijk kleine air-lift een zuurstofrijke bel onder het ijs gecreëerd. De vijver is ondiep, bevat in de winter telkens het nodige ‘verse’ rottende blad, wat zuurstof weg neemt. Bij sneeuw op ijs wordt het onder water donker en produceren de aanwezige algen geen zuurstof meer……..

Pas na opvullen zwemvijver wordt de definitieve besturingskast geplaatst. Feitelijk zijn alleen de luchtpomp voor de watercirculatie (en beluchting) en de dompelpomp die de zwemvijver met slootwater op niveau houdt nodig. De luchtpomp zal een tijdelijk onderkomen krijgen.

Rond 26-30 juli
Rond het gebied van de 4 zuiveringsfilters zijn net in het water hangende circulaire dakgoten met moerasplanten bedacht. Dit ter camouflage van de filters, tijdens het zwemmen. De goten komen aan verzaagde circulaire hardhouten kopschotten van 35mm dik uit de Paardenstal. Voorheen zaten hier oa de watergeefbakken aan vast.
Ook zijn de waterleliegoten met vijvergrond en een restant PP-net als wapening, gevuld.
Uit de slingerbeek zijn nog wat mooie roze waterlelies gehaald en in een kweekbak gezet.
De ophardingsrector zag ook het levenslicht. Onderin zitten 2 luchtspiralen: 1 slang met gaatjes en 1 zweetslang/druppelslang. Time will tell wat het beste werkt. Voor wat gewichtsverdeling/overdracht, lees voorkomen pletten slangen, is onderkant van boven uit met wat kleikorrels gevuld. Straks komt dit ook op de bovenkant van het verdeelwerk voor water. Kleikorrels met daar op iets lava of alleen wat niet te grof lava. De rest vd buis wordt met een kalk-product opgevuld. Opharding- en groffilter komen aan weerszijden van de besturingskast in het water te staan. Zie de foto’s hier onder.

2 tm 6 augustus 2023
Ophardingsreactor in zwemvijver gezet.
Ook het tussenstuk tussen de 2 lange zijden hardhouten planken rond de zuivering passend gemaakt. na loshalen worden de gaten voor alle zekerheid tegen houtrot behandeld. Op de uiteinden zijn 2 support planken met chemische rvs ankers in de muur gemaakt. Aan deze planken komt hergebruikte dakgoot met moerasplanten ter camouflage van de zuivering. Als alles goed gaat, komt de onderkant van de goot in de zomer net 2 cm in het water te hangen en als in de winter het waterpeil 5 cm wordt verlaagd, hangt de goot boven water waardoor risico op dood door rotting en vorst zo klein mogelijk wordt. Menig plant overlijdt niet door droogte maar door te nat en dan wat kou…….
De oude herbruikbare gootbeugels zijn voor dit doel in de bankschroef verbogen.
Opdat de zuurstofplanten bakken goed draineren en daarmee verplaatsbaar/tilbaar blijven, mocht de bak leeg gaan, worden ze voorzien van drains van 70cm op de uiteinden. Heel eenvoudig gemaakt: 1/2 duims flexibel pvc elektriciteitsbuis en om de cm een gaatje van 2mm doorboord, ondertussen de drain om zijn lengteas draaiende. Het geheel is omwikkeld met fleece om zand de boel niet te laten verstoppen. Bij plaatsen zit er tijdelijk een draadeind in opdat de boel recht blijft liggen totdat vijvergrond en PP wortelwapeningsnet is aangebracht.
Op zijn minst de onderkant van het filter bestaat uit lava, vermoedelijk het hele filter. Dat hangt even af of de gebouwde zeef enige snelheid van vullen toestaat, of te omslachtig is. In 2015 was de zeef dermate provisorisch dat het heeel traag werkte. Dit zal beter gaan! Daartoe 5cm betonijzer gaas op oude panlatten 4 cm van de bodem gelaten. Hier op komt de hoge rand waartussen door de lava naar beneden rolt. Bovenop er op scheppen, onderweg met een Gardena Profi broeskop de fijne delen van de juiste grofheid scheiden. De fijne delen vallen er aan een ‘eigen’ kant uit en komen in twee achter elkaar geplaatste 95 liter bakken, die mogelijk weer iets schuin staan. De eerste loopt over in de tweede, dat bleek eerder genoeg om de grote meerderheid van het lavastof af te vangen.
9 aug weer verder…. OA met aansluiten opharding en leidingwerk naar cycloon. Ook wordt nog een op de filtraatleiding aangesloten vat gemaakt met daarin een pomp om periodiek schoon water aan de planten te kunnen geven.

Vanaf 8/8
Woensdag is het hardhout vastgezet en zijn daarop in de bankschroef me enig geweld recht gebogen oude gootbeugels gemonteerd. De oude dakgoot wordt zo afgesteld dat de onderkant een paar cm in het water hangt. In de goot komen moerasplanten die de 4 zuiveringsreactoren gaan camoufleren.
In de winter is het idee het waterpeil 5 cm te laten zakken om rottingsgevaar tijdens de kou iets te beperken.

Op 11 augustus zijn de goten van de moerasplanten-zone gemonteerd. Ook het zeg 75 cm middenstuk past uitstekend. Met een zwaaihaak de hoeken uitgezet en op het oog in de goten met zo verticaal mogelijk gehouden potlood afgetekend en met hand-ijzerzaag uitgezaagd. Onderkant goot moet als het goed gaat net eeen paar cm in het water hangen. In de winter zakt het peil zeg 5 cm en blijft de goot redelijk droog. De goot wordt ook op het zweetslang watergeefsysteem aangesloten.

Eind augustus is begonnen beschikbare lava te zeven en daarbij te wassen. De gewassen lava wordt in een dunne laag op de mestbakbodem gelegd. Dit omdat de lava restanten wortels van watermunt bevat. Dit is dermate ‘onkruid’ dat gevreesd wordt dat zelfs een klein worteltje zich nog naar boven weet te werken. Een paar dagen zon zal het niet overleven.
Door de warmte duurde graven langer, daarna maakte de enorme regen afschot aanbrengen onmogelijk. In natte klei valt niet goed te spitten. Met een week droog weer, moet dit beter gaan. Laagje zand er op en als het daarna weer gaat regenen, is de drainage en andere infra alsnog vrij snel aan te brengen.

Zondag 8 oktober.
Vandaag beetje rustig aan, afgelopen donderdag ongelukkig gevallen en 3 blauwe plekken van 10×10 cm opgelopen, waarvan 1 bij mn nier. Tja, bleef met voet achter wiel 75 kg zware houtklover hangen, stortte vol op bolle deksel BBQ, gleed er af, raakte / viel op trapper & uitlaat brommer, miste met hoofd een stalen stoelleuning. Nog voordat ik opstond, zag ik mn 90 jarige pa aan de deurpost staan en vroeg wat er was…

Om het afschot er een beetje makkelijk in te krijgen is vanaf het diepste punt telkens de afstand naar een op de bak geplakt peilstokje opgemeten. In een grafiek is totale drainlengte op de ene as en 1-10cm op de andere as ingetekend, cq -50 tot -60cm. Zo is makkelijk te herleiden op welke diepte de drain per peillat moet zitten.

Vol goede moed begonnen om de aan de zuidzijde van de zwemvijver gegraven sleuf van 50x50cm onder afschot te leggen. Eerdere poging na regen en ontstane kleizooi, afgebroken. Sleuf voor mn vakantie afgedekt en de toplaag blijkt nu droog genoeg om te bewerken. Droog is anders, maar het gaat best. Op de geprofileerde bodem komt straks zeg 5cm zand, vervolgens wordt met een balk het afschot er definitief in gelegd, balk weg, drainage er op, zand er op. Totaal iets van 15 cm zand. Daar komt oa een mantelbuis voor bekabeling op, wat stroomkabel, luchtslang, waterslang, zweetslang voor irrigatie etc. Uiteindelijk wordt tot 10 cm onder de rand met bomengrond opgevuld, dus zeg 25cm, water gegeven en de beplanting terug gezet. Na eerste inklinken grond door water geven, volgen 5 cm houtsnippers tegen onnodig uitdrogen, onkruid onderdrukking en voeding van de grond met organische stof door langzame afbraak door micro-organismen. Tussen houtsnippers en rand bak blijft 5 cm, opdat de housnipers niet de bak indrijven als er ruig wordt gezwommen en water over de rand komt.

Dit onder afschot leggen blijkt een tijdrovend, zwaar en precies werkje. De drains mogen nergens tot de bovenkant vol water komen. Een luchtpomp moet immers zijn lucht uit de drainage zuigen, deze is CO2 rijker dan buitenlucht en goed voor de waterkwaliteit. Denk aan oplossen van marmer met CO2 om harder water te krijgen en zo minder draadalg en mogelijk een minder lekkende bak door dichtlopen van barsten in beton. Planten slaan CO2 bij de wortels op. Drains zijn 5cm diameter, dus afschot in theorie binnen ong 1 cm nauwkeurig aanbrengen. Punt is dat door de relatief grote lengte van de drain, deze is zeg 25m, je bij 0,5% best wel een verval krijgt. Dat kan, is veel (dieper) graafwerk, plus dat het beter lijkt voor de oude muren om niet onnodig diep klei weg te graven die al tig jaar stevig tegen de muur aan zit. Gekozen is voor 10 cm afschot op deze 25m. Wil liever geen scheuren… Zo ook is het beter om na aanbrengen hele grondpakket niet de bak meteen te vullen maar de grond zich eerst te laten zetten opdat het goed tegendruk tegen het water kan geven. Dat kan nu ook makkelijk, er gaat dit jaar toch niemand meer zwemmen. Doel is daarom, om naast andere projecten die tijd vragen, stug door te gaan met de zwemvijver opdat hij asap af is en in 2024 alleen nog maar met water hoeft te worden gevuld en van waterplanten te worden voorzien. Na noeste arbeid, de afdekking er weer op. Na regen wordt het anders weer een baggerzooi, waar het slecht in lopen is….

Vrijdag de 13e oktober
Vandaag wel op ladders gestaan, er niet onderdoor gelopen…..
De zwarte kat niet gezien.

Opdat straks de luchtspiralen zo goed mogelijk even hoog zitten is met behulp van een laser op de 4 binnenkanten van de zuiveringsreactoren op de zelfde horizontaal een rondom lopende lijn gezet. De lat op de linkerfoto is behulpzaam met vlakken geweest. De potloodlijn is op die foto goed te zien.
Opdat er geen blad in waait of onkruid gaat groeien zijn de 4 lavabedden met doek wat eerst de pas gestorte betonvloeren tegen te snel uitdrogen beschermde, afgedekt. Zie 2 foto’s hier boven.
Tussen nu en vullen worden de reactoren opgevuld met of kleikorrels en daarop 20cm lava(als gewicht), of alleen lava.
Prioriteit ligt bij asap afmaken grondwerk rond de zwemvijver. Allereerst onder afschot leggen van het laatste zuidelijk deel, de eerste 15m lukte goed. Dan mollengaas, 5cm zand, drainage, weer 10cm zand. Vanaf dat moment zijn de meeste werkzaamheden in de sleuf redelijk regen-ongevoelig. De drainage zorgt dan voor een droge sleuf, waar je normaal doorheen kunt lopen, zonder 5cm dikke plakken klei aan je voeten te voelen plakken. Dan sleuf andere kant afdekken en 2-3 weken laten drogen. Ondertussen kan andere kant van infra worden voorzien en last but not least bomengrond en na inklinken de planten retour.
Als het weer het toe laat, niet te nat, zullen de gras-hoeken bij de ingang wat horizontaler worden gelegd.

Afhankelijk van het weer, wordt met de hand of een graafmachine de noordelijke zijkant langs de zwemvijver recht en schuin oplopend gemaakt. Voor dit werk is droog weer nodig… Daartegen komen verticale schuin naar achteren staande grasbetontegels met daar in een leuke beplanting. Hierdoor zal de grasstrook langs die kant over de volle breedte zijn te bewandelen en dus vlakker blijven in plaats van telkens aan de randen schuin wegzakken, met val gevaar als mogelijk gevolg.

Zondag 15 oktober 2023
Vandaag een opstelling gemaakt en getest waarmee straks makkelijk de voor de air-lift benodigde lucht-gaatjes van zeg 1 mm. kunnen worden geboord. Zoals te zien is zijn er 3 ringen op elk 1 cm afstand. In deze ring is de gat-afstand 3 cm. Straks staat de buis verticaal. Er zit dan geen gat recht boven elkaar, waardoor de kans dat luchtbellen tot grotere luchtbellen samenklonteren wordt verkleind. De flow die je met een air-lift kunt bereiken is weliswaar afhankelijk van de dichtheids verlaging door het lucht-water mengsel en daarmee vooral de luchthoeveelheid. Als het gaat om beluchting van het water zijn kleinere bellen beter, daarvan lost er net wat meer op omdat ze meer buitenoppervlak hebben dan grote luchtbellen. Denk hierbij aan een bak van 1m3 vol met pingpongballen of voetballen. Het totaal buitenoppervlak van de pingpongballen is groter. het oplossen van zuurstof naar water gebeurt op het grensvlak van lucht en water. En dat grensvlak is met kleine bellen, groter.
In het eggie wordt de gatafstand 2,9mm, dan komt het net wat beter uit. Excel mag de data leveren…., lees de veelvouden van zeg 2,9mm.

19-22 oktober 2023
Tijdens uitgraven van de sleuf langs de mestbak viel wat grond van het talud op het daar al wat groeiende gras. Dit gras en grond mengsel is verwijderd. Afwerking talud kan pas bij beetje droog weer.

Ook de aansluiting op de cycloon gemaakt en gemonteerd, die lucht, of opdrijvend materiaal onder de vortex-finder plaat af kan tappen. De vortex-finder, het gat in het midden, krijgt een pijpje die iets naar beneden steekt (de vortex-finder genoemd) om te voorkomen dat er toch zwevend materiaal mee komt. Vlak tegen de plaat draait het water minder hard dan 5 cm lager, dat geeft verstoring en loop je meer kans dat er helemaal bovenin zwevende en opdrijvende stof meekomt. Truc van een cycloon is dat de zwevende stof tegen de buitenwand wordt geslingerd en van daar uit naar de bodem zakt. Exacte diepte in de praktijk te bepalen. Omdat het gat half onder en half boven de plaat was geboord, is een deel van het uitgeboorde stuk eerst in de aansluiting geplakt met polyesterfiller en daarna het geheel een dag later in het gat met polyester-filler geplakt, waardoor het halve gat boven de vortex-plaat dicht zit. Met een matje glasvezel en hars is het geheel goed vastgezet.
Op deze ingeplakte ‘stomp’ komt een verticaal T stuk met pijp tot boven de waterlijn. In de onderkant kan opdrijvend materiaal bezinken en wordt eventueel verwijderd (nader te bepalen).

Zondag is de zuidelijke sleuf rond de bak verder onder afschot gelegd. Het laatste L-vormige deel wordt nog in 2 delen opgesplitst en voorzien van een wortelscherm. Daarna volgen 5 cm zand, de drainage definitief stellen en 15cm zand er op. Dan kunnen de platen de noordelijke route afdekken en laten drogen.
En nu nog meerdere droge dagen…… Terrein is kletsnat, met een trekker zand aanvoeren rijdt de grond rond de bak compleet aan gort.

Eind oktober.
Wat een baggerweer. Zelfs bij met een bosmaaier lopend rond de zwemvijver komt er water omhoog. De klei is geheel verzadig met water. Niet heel raar, er viel veel en klei is slecht water doorlatend. Het is niet voor niets dat grondwater bevattende zandlagen, vaak door ondoordringbare kleilagen worden afgedekt en beschermd.
Afschot zuidelijk tracé bijna klaar. Om nou nu met een zware trekker met bak met zand over kletsnatte paden gaan rijden, danwel met kruiwagen met zand over kletsnat gras, geeft onnodige schade.
Anyhow, de zwemvijver is opgeruimd en winterklaar, vermoedelijk de laatste winter in lege toestand. Zie foto hier onder. Waszeef staat er nog even. Binnenkort nog wat kleinere bakken met lava, die nabij weiland staan, wassen en bakken & IBC naar elders. Plan is om water langs de randen iets te circuleren, waardoor er daar geen ijs ontstaat en er dus ook geen zaken stuk vriezen. Nu wachten op minimaal 1 droge week en de zuidelijke ’tankgracht’ kan zand, drainage en nog wat zand krijgen. Daar kun je gewoon over lopen, hoe hard het ook heeft geregend. Nou ja, aanvoeren bomengrond over kletsnat terrein is een dingetje. Tja, het blijft natuur….

Afgelopen oktober viel er 220mm water, tegen 75mm normaal. Tja, dan houdt het even op…
Wanneer is het nou eens even twee weken droog?

Zaterdag 4 november
Begonnen met een zonnetje, geëindigd met zijkweer….. Maar af!
Vandaag de restant lava in bakken gewassen, rommel daar opgeruimd en zeef verwijderd. Was nog een gedoe, is restant uit onderkant van de stapel, bevatte heel veel gruis. En lag kennelijk tegen een stapel puin aan: na iedere grote emmer gewassen lava op de 150cm diameter hoop gooien, even handmatig het beton er uit vissen.
Zwemvijver is winterklaar. Helaas wordt de komende 2 weken iedere dag regen voorspeld. Het park is al verzadigd van water…. Zijn we straks een paar maanden verder als de bladeren weer aan de bomen zijn en dat wordt deze natte spons die klei heet in 2 weken tijd droog getrokken. Ondertussen wel risico op rottende boomwortels….., als ieder jaar.

Wat rest zijn 2 bakken met zeefsel, waarvan de grove fractie nog uitstekend bruikbaar is als filtermateriaal voor een nog te maken mini-zuivering achter m’n kleine Ocriet-lavet-vijver in wording (zomer 24??). Het fijne spul is een goede meststof. Ocriet maakte multifunctionele lavets. Je had ze ook met wasmachinemotor en dan kon je het roerwerk en wel/niet in zetten.
Zie hier voor wat weetjes. Long time ago kwam ik met enige regelmaat bij Ocriet in Baarn voor de waterbehandeling van de stoomketel. In de Noordschuur zat een Ocriet Lavet. Terrein is deels her-ontwikkeld, sommige karakteristieke gebouwen zijn gesloopt…

Zondag 12 november 2023
Vandaag was het eindelijk een lekkere droge dag om wat meters te maken. En was er hulp van mijn trouwe klusvriend! Helaas was door de harde wind en heeel veel regen de sleuf onder de afdekking toch behoorlijk nat geworden. Samen graafden we lokaal nog wat dieper en brachten uiteindelijk een HDPE plantscherm aan. 1 Uiteinde zit met een strook trespa en pluggen tegen de muur geklemd. Op de foto hieronder is het niet goed te zien, maar bovenkant scherm is gelijk bovenkant muur. Volgende keer het andere uiteinde nog zeg 1,5-2m graven en op de muur vastzetten. Dat blijkt vast ook hier een dingetje omdat de muur op die diepte uitstulpingen van beton kent. Maaaaarrrrr, daar zijn boorhamers leuk speelgoed voor….

Donderdag 30 november
Wat een treurgeestig ijskoud weer…. Vandaag de L-sleuf met ingegraven scherm geïnspecteerd en opnieuw aan weerszijden ram langs het plastic gelopen opdat de grond zich zet en het scherm goed vast komt te zitten. De boel staat deels vol water, zeker op het westelijk uiteinde. Om scherm daar op de bak vast te kunnen zetten zal er iets van beton moeten worden gestort, of een extra stuk scherm ingegraven. Voor dat werk moet de boel bij voorkeur droog zijn. In een glibberzooi valt niet te werken. Daarom vandaag de sleuf goed afgedekt en drogen maar…. Het blijkt namelijk dat de schuin oplopende bodem bij de bedachte aansluiting van het scherm dermate hoog zit, dat planten er daar uit kunnen. Ook de muur van de bak is daar heel ondiep…
De zuidkant van de bak blijkt redelijk droog onder de afdekking te blijven. Toplaag is wel wat nat, maar er staat zeker geen water.
Wanneer droog? Wie het weet mag het zeggen ! Dan het terrein nog opdrogen en ik kan met zand voor de drainage gaan rijden. Ach ja, het komt goed!

Zondag 3 december 2023
Het lijkt er op dat deze afdekking op dit deel nu wel waterdicht is. Onder het groene zeil liggen 2 oude werkbank-dekken van 122×244 underlayment, voorzien van ieder 3 balkjes voor versteviging. Er staat inmiddels geen water meer in de sleuf. Wat niet wil zeggen dat de klei beloopbaar, laat staan bewerkbaar is. Maar wat nog niet is, kan komen…..

Zaterdag 16 december 2023
Vandaag een bigbag met vulling voor de biologische reactoren uit de aanhanger, over een houten glijbaan-wip met een draadtakellier (verbonden aan een boom aan de overkant van de sloot), in de mestbak getrokken.

Huikje er af, spanbandje er om doen en voorzichtig trekken maar. Pallet waar de zak op ligt op de zwarte plaat trespa weten te krijgen (glijdt makkelijker dan hout op hout) en gaan met de banaan. Bedacht plan werkte uitstekend.
Een van mijn lijfspreuken is niet voor niets ‘kan niet bestaat niet, wil niet wel’.
Of om met de woorden van Kolonel John “Hannibal” Smith te spreken, commandant van The A-Team: ‘I love it when a plan comes together!’ .
Zie foto’s hier onder.
Blog gaat in 2024 weer verder, in 2023 geen ‘schokkende nieuwsfeiten’ meer verwacht.

Zondag 24 december 2023.
Toch nog een bijdrage. Na sinds 1 oktober vrijwel dagelijks aan het werk te zijn geweest, was het vanavond tijd voor heerlijk knutselen. Morgen start het kerstreces….
Vandaag is de air-lift gemaakt. Dit is een 110mm PVC pijp met gaatjes van 1mm waar lucht door in de pijp wordt geblazen. Eerst is op mm papier het gaatjes patroon uitgezet. Dat is op de buis geplakt. Zoals je ziet zitten de gaatjes niet recht boven elkaar. Reden is dat als je dat wel doet, luchtbellen meer in elkaar vloeien en de werking minder is. De buis staat straks verticaal, dit deel zit vlak boven de bodem. Op het T-stuk wordt straks zowel een oppervlakte-skimmer als een bodem inlaat aangesloten. De lucht neemt veel water mee en zo circuleert het water straks door de zuivering. Ook wordt het belucht, een deel van de zuiverende bacteriën houdt hier van. De schuifmof van 125mm op de foto wordt over de 2 donkergrijze verloopringen geschoven. Zo ontstaat een luchtkamer. Op de buitenste mof wordt een luchtaansluiting gemaakt. Hiertoe worden twee stukken PVC pijp op de mof gelijmd opdat wat wanddikte ontstaat. Hier wordt een gat in geboord, iets verwarmd en met een 3/4 stalen nippel schroefdraad in getapt. Hier wordt een 3/4 PVC nippel ingelijmd.

En in het nieuwe jaar zal bij nadere gedachte het zuiveringsdeel verder worden uitgebreid. In deze sectie komt nog 1x 1000 liter IBC met marmer-korrels voor de opharding van vijverwater. Dat is een langzaam proces en de eerder bedachte 50cm diameter reactor met 1 m marmer kon wel eens te klein zijn.
Plus twee beluchte IBC’s met vulling om de als krap ingeschatte zuiveringscapaciteit te vergroten. Uiteindelijk komt daar bovenop nog een rand met daarin waterlelies ter camouflage, opdat het geheel natuurlijk oogt.
Eerder kocht ik een stuk of wat IBC’s, worden ze nog nuttig gebruikt ook!

Donderdag 25 januari 2024.
Met een beetje geluk gaat het weer de komende weken langzaam beter worden. Of roert maart straks nog zijn staart?
Vandaag 4 bijna-ronde deksels gezaagd voor de gepakte 80 cm zuiveringsreactoren. De twee onderin krijgen sleuven opdat de pakking er niet uit kan en zijn dus in feite een grove zeef. Kwestie van aftekenen, boren, zagen etc. En natuurlijk later bedenken dat het altijd beter kan…. De tweede draai ik 45 graden opdat de stevige 10cm brede stroken eindigen op een ronde buitenkant en niet op eentje waar nog net een taartpuntje op moet worden geschroefd omdat de plaat net een paar cm kleiner is dan de binnendiameter van de buizen. Zo was het ook op A0 papier bedacht/getekend, de praktijk weerbarstiger… Ach, de plaat komt op door het GVK geboorde stukjes RVS te liggen en heeft eigenlijk weinig te dragen. Ruim boven waterpeil komt een dichte plaat. Kan daar nog iets van een plant ter camouflage in groeien.
Omdat de trespa platen hergebruikte tafelbladen van 75×75 cm zijn en de buis 79cm inwendig is, ontbraken er een paar hoekjes. Die waren met zoiets handigs als een decoupeerzaag, inclusief handige bedienaar, zo uitgezaagd. Per hoekje 2 rond 40 gaatjes boren en 2x 35mm lange stukjes RVS draadeind met watervaste (super) montagekit gelijmd.
De waterafvoer retour zwemvijver zit onder deze zeefplaat.

Vrijdag 2, zondag 4 februari:
De schijven bleken op de aangeplakte ’taartpunten’ net iets te groot. De combinatie decoupeerzaag en haakse slijper met metaal-afbraamschijf fixten de job vrij snel. Op 15 cm vanaf de bodem van de 80cm buizen, 2xM8 RVS schroefdraad ingeplakt. Platen passen nu prima. Vervolgens met 2×3 RVS hoekstukjes de buizen op hun plek gezet. Die is in de hoek en tegelijk 10 cm vanaf iedere wand. Dit opdat water achter de buis langs kan stromen en de betonnen hoeken in de winter niet bevriezen. Vervolg: leidingen aanbrengen/vastzetten en wellicht binnenkant buis/bodem met iets cement aansmeren dat water volledig door een 125mm leiding de 80cm reactor/buis verlaat en zo een ’tegen-klokse’ stromingsrichting in de zwemvijver creëert. Gedachte/hoop is dat hierdoor drijvend vuil bij de goten kan worden verzameld en afgevoerd.
125mm schuifmof (luchtkamer) van de air-lift in elkaar gezet. Gat kleiner dan 3/4 duims geboord en na heet stoken met een schildersfohn er voorzichtig een 3/4 duims RVS knie ingedraaid. Pasringen 110-125mm PVC air-lift buis afgeschuind opdat de 125mm mof er, indien noodzakelijk, makkelijk af kan.
9/2 verder….

Donderdag 8 tm zondag 11 februari.
Beetje priegelen, met 2,05m op je knieën in een 80cm diameter buis, maar laatste RVS hoekje zit in binnenkant 80cm buis! Beide staan goed vast op de bodem en door RVS zal dat niet wegrotten…

De 125mm schuifmof (=luchtkamer) voor de air-lift heeft een op lengte gezaagde ingeplakte pvc nippel gekregen en is af.
Zie foto hier boven ‘Luchtkamer met toekomstige luchtaansluiting’. Beetje vet op rubbers en meteen over air-lift geschoven, dat ging prima. Op laatste moment net iets te veel kennelijk ongecontroleerd kracht gezet en toen schoof ie veel te ver en lag ie er aan de andere kant weer af en kwam mn klusvriend binnen….. 2e poging volgt….

Onder de 10×10 cm stalen H-palen voor de besturingskast zijn 2 poertjes gemetseld. Omdat er daar op de bodem water staat, zijn 2×2 trespa afstandhouders gebruikt. Dit voorkomt dat het door water erg vloeibare cement wegvloeit. Cement hard chemisch uit, dus met veel water geen bezwaar. Wel moet je voorkomen dat het fijne cementpoeder zich zou kunnen scheiden van het grovere zand, bv door wegspoelen, bv door druk vd stenen. Dus: plek even droogmaken, afstandhouders neerleggen, meer cement aanbrengen dan nodig, steen beetje draaiend aandrukken totdat hij op de trespa stukjes ligt. Na metselen stond plek weer vol water. De tweede steen is gesteld opdat de afstand tussen steen en paal bij beide ongeveer gelijk is. Deze pas-stukjes zijn na 24 uur verwijderd. Na goed doorharden worden de palen iets los gezet en met een balkje een aantal mm. opgetild. De ruimte tssen onderkant balk en bovenkant poer wordt vol-gevoegd. Zo draagt het gewicht niet op de schroefdraad ankers in de muur af maar op de bodem. Alleen de zijdelingse krachten blijven over, bv de wind. Bij beter weer worden de door de passtukjes veroorzaakte uitsparingen mogelijk nog gevoegd.

De buizen zijn aangesloten op de aanvoerleidingen. Die komen uit de onderkant van de 4 grote lavafilters. Periodiek kan de pakking in deze 80cm buizen worden belucht.
Het water wordt onderuit in een ronddraaiende richting tegen de klok in de bak in gestuurd.
80 cm. Op de bovenkant is onder water een oude rode 20cm mantelbuis voor oeverplanten ter camouflage van de 80cm buis gemonteerd.

Bij schonen van sloten is een leuke partij nog te gebruiken roze waterlelies vrijgekomen. Deze worden deels teruggezet en deels opgekweekt en kunnen bv in hoeken van de zwemvijver op de bodem geplaatst in hergebruikte kunststof 60 liter koelvloeistof vaatjes van mijn garage. Ook in een tweede mantelbuis, ergens te bevestigen, wat dieper onder water…. Een deel gaat komende zomer naar een bevriende buitenplaats in Zeeland.

Zaterdag 17 & zondag 18 februari 2024.
Tweede 80 cm reactor is voorzien van de rode moeraszone. Nu nog in 1 buis wat beluchting en versteviging midden op de bodem en vullen met pakking. Natte met biologie omhulde pakking kan best wat wegen als de zwemvijver een keer leeg moet, daarom middenin een versteviging, lees op elkaar gemetselde tegels/stenen. De zeefplaatbodem ligt daar op.
Dubbel laags grof filter op cycloon aangesloten, zie foto hier onder. Weer een mijlpaaltje! Dit filter verwijdert grof materiaal als blad/plantenresten en draadalg en moet periodiek worden gereinigd. Hoe vaak is de vraag. Dat hangt af van de waterkwaliteit en weersomstandigheden.
Ook de draagpalen van de toekomstige besturingskast met paaltjes iets opgekrikt en de ruimte tussen die poten en poertjes gevoegd. Zie ook foto hier boven, ongevoegd. Om uitzetten hout door regen te voorkomen en daarmee mogelijk schade aan de bevestigingsdraad, zijn de palen tijdelijk afgedekt tegen de regen. Cement bereikt zijn grootste eindhardheid na 2 weken, dan kan afdekking en houten paaltjes weer weg.
Uit Slingerbeek gewonnen roze waterlelies deels in zwemvijver in bak gezet.
Verder was het zondag geen technisch weer…….. regen.

NEXT:
Opbouw 2x 1000 liter IBC tot extra biologie ruimte (tegen 4 reactoren aan).
Actie hobby-gynaecologie: Op de bodem van een IBC een drainage met CO2 rijke bodemlucht beluchting leggen door buis door een zeg 18cm opening op een PP net te tierippen. Vervolgens op bodem fixeren en opvullen met zeg 1000 liter marmer. Als IBC van boven open zou blijven, wordt toch te veel vervuiling en daarmee waterweerstand voorzien nadat je op een dergelijke viezere laag weer nieuw marmer hebt geschept.

Dinsdag 27 februari 2024.
Vandaag twee 60 liter vaten op de bodem voor de 80cm reactoren vastgezet. Aan deze vaten worden de leidingen vanuit de 80cm buis, retour de bak in, vastgezet. En wel zo dat er een draaiende stroming ontstaat endat de uitloop boven de bodem is. Dit voor als er toch een rivierkreeft in de bak komt, deze niet onderin de filters kan gaan nestelen. In de 60 liter vaten komen waterlelies ter camouflage van deze leidingen. En ter voorkoming van dat zwemmers in de verlaging in de bodem ter grootte van een cementkuip terecht komen. Vroeger was dit het laagste punt waar men met een sneeuwschuiver de laatste stront heen schoof en opzoog. Nu wordt hij gebruikt als val voor eventuele rivierkreeften, die ondanks ecoscherm, toch in de bak weten te komen. Bijvoorbeeld omdat een vogel ze laat vallen. Een te gebruiken probaat lokmiddel kan een pakje kattenveoer met vissmaak zijn, waarvan alleen 1 klein hoekje wordt geopend.
Komend weekend is het twee weken geleden dat de palen van de besturingskast iets zijn gelift en de ruimte tussen paal en gemetselde poer is gevoegd. Dat wordt droog genoeg geacht, waardoor er daar in de nabijheid kan worden gewerkt aan plaatsen filters etc.

Zondag 3 maart 2024
De retour waterloop zoals boven links van blauw vat net in beige buis zichtbaar, doorgetrokken zoadat hij stabiel op vat vastgezet kan worden.
Op de plek waar het 2 laags grof filter moet komen blijkt de bodem te scheef om hem enigszins verticaal op te kunnen zetten. Laat staan stabiel, de boel wiebelde behoorlijk. Door er aan 3 kanten houten wiggen onder te slaan de pijp goed genoeg verticaal gezet. Vervolgens deze ruimte met cement en een voegspijker vol gevoegd. Na drogen nog een paar schroeven er door en klaar.
De uit oude dakgoten bestaande toekomstige moeraszone rond 4 reactoren had op een onhandige plek een naar beneden uitstekende oude afvoer. Omdat het idee is het water iets te proberen te laten circuleren en net daar drijvend materiaal af te vangen, is de voormalige afvoer met een haakse slijper verwijderd. Gevreesd wordt dat er als het daar niet glad is, er de nodige draadalg/troep aan blijft hangen. Gat wordt nog afgedekt. Vermoedelijk om er een stuk goot onder te schuiven, ondersteund door de 2 nabije gootbeugels.
Goot al iets met de staalborstel geborsteld. Niet afgemaakt omdat het eigenlijk te laat was om 2 lagen polyurethaanlak aan te brengen bij zonnig weer. Einde middag koelt het af en kan condens optreden op de goot. De lak reageert daar dan mee, net als bruisende houtlijm. Al hoef het geen toonbeeld van gladheid te zijn, beter als het een egale laagdikte zonder luchtbellen kent. Het mooie weer lijkt aan te houden!

Donderdag 7 tm zondag 10 maart 2024.
Donderdag oa de toekomstige moeraszone rond de zuivering geschuurd en 2x nat in nat in de polyurethaanlak gezet. Dit om uitlogen zink door bij d ewortels opgeslagen CO2 te voorkomen en zo mogelijk plantvergiftigingsverschijnselen. Zink is een noodzakelijk sporenelement voor mens en dier. Maar alles waar TE voor staat, daar was iets mee……
Vrijdag het groffilter met spijkerpluggen met ruim schuimende polyurethaan houtlijm vastgezet. Schuim dekt de iets verzinkte schroefspijkerkop af, waardoor die hopelijk veel langer mee gaat. RVS spijkerpluggen bestaan bij mijn weten niet….
Zaterdag een mijlpaal bereikt! De air-lift op het grof filter aangesloten en het groffilter op de cycloon. De air-lift pompt het water rond en belucht het ook. Zie video ergens bovenaan dit bloggie.
Zondag. In de retourleiding, net naast de H-balk, een T stuk gemonteerd. Hier wordt via een doekfilter water gewonnen voor irrigatie beplanting en het marmerfilter voor de opharding van het water. Op de foto ‘Air-lift in cement gefixeerd + aanzuigkant skimmer’ is hij net achter de achterste paal nog half zichtbaar. Best een gedoe, om een leiding die strak in een hoek ligt, netjes (= haaks) door te zagen….
De aanzuigleiding naar de skimmer tot in de hoek aangesloten op de air-lift. Met twee 45 graden bochten springt hij vanaf de bodem omhoog en loopt hij boven op de retourleiding (vanuit de 4 filters) voorbij de ophardings IBC naar waar straks de skimmer van drijvend vuil komt. Vervolgens air-lift gefixeerd in cement opdat positie zo blijft. Net buiten het T-stuk worden de leidingen op de bodem gefixeerd. Dit opdat je de air-lift vrij makkelijk uit het T-stuk kunt trekken voor inspectie, onderhoud, aanpassing etc. Daartoe eerst de haakse bocht naar de muur trekken, T-stuk op de bodem draait iets in het cement en je trekt de complete air-lift uit het T-stuk.
Was allemaal weer een flink gepriegel, maar gelukt !

Vrijdag 15 tm zondag 17 maart 2024.
Uit de onderkant van de cycloon komen straks de zware delen. Op termijn worden die met een pomp periodiek afgepompt. Daartoe is er een buis met onderin een verbinding met de onderkant van de cycloon tegen de cycloon aangebouwd. Voor nu loopt het slib onderuit deze buis, gaat door een te monteren filterkous-filter en het gefiltreerde water gaat retour de air-lift.
Weer een niet sexy priegelwerkje: aanzuigleidingen air-lift met hergebruikte boombanden vastgezet.
In de ZO hoek komt een met gezuiverd water doorstroomde IBC met krabbenscheer. Dit is een beschermde plant die de eigenschap heeft een stofje uit te scheiden waar algen niet van houden. Omdat krabbenscheer scherpe punten op zijn bladeren heeft, wil je die niet door de hele zwemvijver. De witte rand zal straks onder water blijven, daar tegen komt rondom een hardhouten plank, die boven water uit steekt. De witte bak komt in een IBC frame en staat op de bodem. De waterinlaat is op bodem van de IBC en is afkomstig uit de lava-zuivering. Het water loopt rondom retour tussen de ruimte tussen plastic IBC en houten rand. De wand van een IBC is iets gegolfd cq bevat inspringingen waar het frame in zit. Dat maakt hem als chemicaliën container steviger. Krabbelscheer zinkt in het najaar naar de bodem en drijft in het voorjaar weer omhoog.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Krabbenscheer
Een begin gemaakt met de opbouw van de 2 IBC-waterzuiveringen. Onderin 2 IBC’s komen 2×3 geperforeerde buizen, voorzien van beluchting. Water verlaat hierdoor de zuivering, de reactorvulling blijft er in. Zie een dergelijke buis op de voorgrond van de foto. Het te zuiveren water wordt boven ingevoerd, opdat de net iets drijvende pakking wat wordt gemengd.

21 tm 24 maart 2024.
Wat aan te schaffen spullen geïnventariseerd. Geen zichtbare werkzaamheden.
Dit was een week van 3 dagen waterbeurs met lezingen, park van grasmaaier hinderend hout ontdoen, met tuinman rollator proof wandelpad in pa zijn tuin maken en bedrijfsreünie van de wereldmarktleider in industriële waterbehandeling www.nalco.com . 28 maart verder……

28 maart tm 1 april 2024.
Gewerkt aan de Krabbenscheer IBC-ruimte en 1 van de 2 IBC-biologen.
Uiteraard was de Krabbenscheer IBC niet zo maar beschikbaar: er moest eerst 500 liter lava uitgeschept. En als er iets lastig schept….. Je kunt er niet insteken, je moet het sort of afschrapen. Bovenkant wit iets afgezaagd opdat uiteinde goed verticaal is en niet net de bocht naar horizontaal maakt. Bovenste deel frame afgeslepen en verwijderd. De witte bak blijft onder water, er op komt een hardhouten rand, die boven water uit steekt. De hoeken van de hardhouten rand netjes in verstek gezaagd en met RVS hoekjes verstevigd. Ja haaks afzagen is iets sneller, zo is het mooier…. en wellicht zelfs nog iets steviger. Zie foto’s.
Met enig geweld zijn de zwarte buizen door de IBC gedrukt/gedraaid. Hierin is een prefab streng van zweetslang/luchtslang & tyleen aangebracht als beluchting. Voeding IBC zal met een mini-air-lift gaan gebeuren in 5cm buis. Er blijken wat tegen bevriezing bedachte air-lift voortstuwers over. Met name de hoeken moeten niet bevriezen. De hoofdstroom uit de zuivering wordt in een anti-klok draairichting retour de bak ingestuurd. Het is de nieuwe gedachte dat dit vrijwel overal genoeg stroming brengt dat er bv alleen bij de ingang extra stroming nodig is. IJsvorming kan zowel de oude betonnen bak, als de zuivering kapot drukken. Zie foto’s.

4 tm 7 april 2024
Tweede bioloog van beluchting voorzien. Ging een stuk sneller dan nummer 1 !
Twee IBC-biologen en de krabbenscheer-IBC in de zwemvijver geplaatst. Bij 1 stond de lava-opslag in de weg. Die met lange lijn over sloot naar onze trekker bij onze parkeerplekken wegtrekken, deed de lava ontsnappen….. Na stief kwartiertje scheppen was lava weer verplaatst.
Krabbenscheer-IBC staat op 2 stapels oude betonnen reflectorpaaltjes en staat zo zeg 15cm hoger. Als het goed is uitgerekend….., blijft kunststof net onder water en zie je alleen de nog op hoogte te stellen hardhouten rand boven water…. De krabbenscheer-IBC wordt met gezuiverd water uit de grote reactoren gevoed. Zo kan het algen onderdrukkende stofje van dat krabbenscheer uitscheid in de zwemvijver komen, zonder dat de stekelige krabbenscheer zwemmers gaat raken. Water loopt tussen kieren tussen kunststof bak en houten rand terug de zwemvijver in.
Waterniveau zal ongeveer net de dakgoot-moeraszone rond de zuivering raken. Op de zuivering liggen twee in groen zeil verpakte geschuurde hardhouten balken klaar. Zij worden de basis van het te vormen brugdek tussen besturingskast en cycloon en bieden zo ruimte voor inspectie, maar ook toegang tot grof filter om de filters te reinigen.
Hier onder wat foto’s van oa de zuivering en krabbenscheer-IBC.

Donderdag 11 tm zondag 14 april 2024.
Om fatsoenlijk het filter te kunnen trekken en bij de cycloon te kunnen, danwel makkelijk bij 2 reactoren en met 1 plaat bij alle reactoren, is een brug gemaakt. Twee oude hardhouten gording zijn geschuurd en passend gemaakt. het stuk buiten de zwemvijver is optioneel, kan altijd nog afgezaagd, aanzagen ligt lastiger…. Boven het filter wordt de loopplaat van scharnieren voorzien en zo kun je het dek openen en filter schoonmaken.
Hardhouten rand krabbenscheer-IBC laatste keer in de lijnlolie gezet, kan binnenkort worden gemonteerd.

Dinsdag 23 tm 28 april 2024.
Verdere afbouw krabbescheer-IBC: overgang 125mm PVC via afsluiter naar IBC gemaakt. Leiding bleek stugger dan gedacht en best een gedoe goed passend te krijgen.
Binnenkant ZW 80 cm. reactor aan de binnenkant van onderen met cement afgesmeerd en dag later afgewerkt, schade regen verwaarloosbaar. De boel staat nu wel vol water, cement heeft even nodig voor uitharden, het is koud & nat.
Beugels leidingwerk gemonteerd en de hardhouten rand op de krabbenscheer-IBC waterpas vastgeschroefd. De door het hout stekende RVS schroefpuntjes tijdens iets regen afgeslepen. Daarna werd het te naar weer bevonden voor leidingwerk monteren……..
De rand zal minimaal een aantal centimeters boven water uitsteken bij hoog peil. Wat dit hoog-peil exact zal zijn, wordt nader bepaald. Hoe hoger, hoe mooier kwa looks, maar geeft ook meer overstortend water bij zwemmen. Gemiddeld peil ergens 10 cm onder de rand, fluctuatie max +/- 5cm, vermoedelijk minder. Een Endress & Hauser stemvork houdt de zwemvijver automatisch op niveau. Dat zou in theorie op zeg 1-2 cm nauwkeurig moeten kunnen. https://www.nl.endress.com/nl/flowmeting-niveaumeting-drukmeting-temperatuurmeting-analysemeting/Niveaumeting-niveauschakeling-vloeistoffen-bulkgoederen/Trilvork-niveauschakelaar
Er komt een zomer- & winter-peil, dit opdat de moeraszone rond de zuiveringsreactoren in de winter net wat droger blijft en zo hopelijk minder gevoelig voor rotting. De onderkant van die goot krijgt iets isolatie. Op die isolatie ligt een ringleiding van HDPE 16mm slang, waar bij strengere vorst water doorheen kan als vorstbeveiliging. Op de bodem van de krabbenscheer-IBC is een ronde bak met grond waar de krabbenscheer in kan wortelen. Deze circulaire bak is gezaagd uit een grote plastic bak, eens uit de container bij de NS getrokken, plaatsen met beter weer.
Krabbenscheer-IBC van krabbenscheer voorzien en tot halverwege opgevuld. Zo heeft de krabbenscheer zeker een maand extra om zich te vestigen.
Balken loopbrug zuivering verwijderd en de gaten van de bevestigingsbouten nog wat tegen rotting geïmpregneerd. Om ongelukken door roesten te voorkomen, zijn M10 RVS 100mm slotbouten aangeschaft. Het balkuiteinde op de muur komt op een verzaagd massief HDPE reflectorpaaltje te liggen. Zo blijft de onderkant zo droog mogelijk en wordt houtrot voorkomen. Balken gaan 6-7 cm omhoog, opdat dek boven het grof filter komt en niet in het dek uitsteekt. Ook het voorraadvat gefiltreerd water wordt onder dit dek weggewerkt. Dit water wordt oa gebruikt voor het opharden van het zwemwater en de druppelslang in de plantenrand.

Woensdag 1 tm zondag 5 mei 2024.
De muur blijkt ter hoogte van de besturingskast net wat hobbel de bobbel. Daar moeten de draagbalken van het servicedek los komen te liggen om trek-duwkrachten op zuivering te voorkomen. Liefst zo stabiel mogelijk liggen zou fijn zijn. Met cement, een lat en een waterpas is van de rand een vlakker geheel gemaakt. Nu uitharden, hopelijk zondag de balken er op.
En iets tussen door: wit schilderen met latex en in wit inpakken van 5 beuken tegen het verbranden van de bast. Een beuk met verbrande bast gaat dood. Deze beuken werden eerder kwa zon afgedekt door aan de roetschorsschimmelziekte ter ziele gegane esdoorns.
De twee zuurstofplantenbakken zijn gevuld met ieder twee drains (zie foto 2 tm 6 aug 2023) en een gelaagd grondpakket. Onderop zand, daar op een paar cm vruchtbare grond met klei, humus, lavameel en algslib zwemvijver. Daarop bomengrond en zand. Hierin zit een PP net opdat de planten wat vaster komen te zitten en minder snel bij overijverige zwemmers loskomen. Reden dat de meest voedselrijke grond onderop zit is dat ik bij de opstart wil voorkomen dat er massaal voedingstoffen vrijkomen en er 1 algensoep ontstaat…
Vrijdag baggerweer en thuiswerken, zaterdagmorgen fotograferen bij dodenherdenking, s’middags pa op HSS, zondag de hele dag verder.

Zondag eerst het loopdek hoger gemonteerd dan eerst. Nu loopt het over het grof-filter, zonder struikel gevaar. Er onder komt ook de watervoorraad met gefiltreerd water voor opharding en zweetslang voor plantenrand. Er tegen aan de kleine ophardingsreactor. De grote opharding-IBC blijft op zijn plek. Deze zou via een 20 cm diameter buis goed bij te vullen moeten zijn. Eerst maar eens zien wat het exacte marmerverbruik in de praktijk gaan zijn.
De krabbenscheer-IBC van nog wat kleine krabbenscheer plantjes voorzien. Even kijken hoe snel het groeit, maar uiteindelijk zal het hele oppervlak bedekt zijn. Ook uit een waterleliebak met een fijnmazig schepnetje een dosis watervlooien gevangen en in krabbenscheer-ibc over gezet. Zou de algontwikkeling moeten remmen gedurende de fase dat de krabbenscheer dat nog niet voldoende doet.
En last but not least: de moeraszones rond de twee 80 cm. reactoren van uiteinden en 125mm gaten voorzien. De moeraszone moet de wat hogere 80cm buizen camoufleren. Er was een reden voor die hoogte: bloembak met een moerascypres. Wie weet.
Verder wat maten opgemeten en wat engineering gedaan, lees oa boodschappenlijst gemaakt en nog uit te voeren werkzaamheden bekeken/bedacht.
De binnenkant van de bak schiet op. Leidingwerk voor de diverse beluchtingen is nog wel een dingetje, maar te doen. Bodems 80 cm reactoren kunnen ook bijna geplaatst. Nog wel even de beluchting er op monteren. En natuurlijk weer een redesign: loskoppelen van de verbinding tussen de in feite 2 straten van 2×2 grote reactoren. Zo ontstaan 2 losse straten van 2 grote reactoren, die hun water doorsturen naar ieder 1 IBC en 1 tachtig centimeter reactor. Met twee straten valt beter met de beluchting te variëren, waardoor bv. 1 straat geheel anaeroob is, terwijl de andere aeroob. Na X tijd wissel je dat om…. Die verbinding kan er voor zorgen dat er door verschillende weerstand door de 80 cm. reactoren waterstromen ontstaan die dan net te veel/weinig zuurstof bevatten. Er is geen high tech zuurstofmeter, regelkleppen etc, daarom een kleine aanpassing die een net wat betere operatie lijkt te geven.
Op de valreep nog 7 P9 potjes gevuld met vrijgekomen zuurstofplanten. Bij het in de grote groene bak verwijderen van draadalg zijn wat zuurstofplanten los uit hun pot op de bodem getrokken. Omdat zonder leeghalen van deze groene tank onbekend is wat de exacte hoeveelheid zuurstofplanten is, heb ik deze opdrijvers maar geplant. Van zuurstofplanten kun je er nooit genoeg hebben.
De grote groene tank komt, als de zwemvijver af is, wat dichter bij de zwemvijver en wordt periodiek voorzien van zwemvijverwater met watervlooien. Aantal waterplanten in die tank breng ik terug, zodat de vissen goed te zien zijn, maar mogelijk zonder planten, waar van alles in leeft mogelijk meer afhankelijk van externe voeding zijn. In de zwemvijver komt voorlopig geen vis. A, ze eten de voor de algenonderdrukking benodigde watervlooien en B als de zuivering ze aanzuigen, komen ze daar nooit meer uit.
Als de bak straks vol loopt, kunnen de zuurstofplanten geplant, als hun bakken zeg 5 cm onder water staan. Vervolgens komt de lange diepe oude dakgoot met gestekte kleine waterlelies van mijn overleden dierbare ex schoonpa aan de beurt. Ik stekte er 60, binnenkort weet ik hoeveel dat er nog zijn (een deel mislukt) en hoe groot de wortelkluiten dan al zijn. De goot rond de 4 reactoren beplanten komt denk ik als alles draait, daar kan ik van boven prima bij.

Zondag 12 mei 2024.
Afgelopen dagen druk met groen.
Onderstaande leek een klein klusje, kostte uren om het goed passend te krijgen.
De ontluchting op de cycloon zelf zat vrij snel. Dit is de achterste verticale buis. Deze verwijderd eventuele lucht die toch de cycloon in komt. Mocht er daar tegen de vortex-finder plaat nog zwevende stof meekomen, dan kan die eventueel ook onderin deze ontluchting bezinken. Time will tell of dit nodig is, denk het niet. Zo ja, dan is dat been prima periodiek te legen door even een air-lift-pomp van lucht te voorzien.
Na het grof filter kan het water richting cycloon nog lucht bevatten. Dat wordt in het geplaatste T-stuk afgetapt. En als er dan nog lucht mee komt, zou er nog een tweede verderop kunnen. Liever niet, voor beste werking cycloon zijn laatste 10 buisdiameters leidinglengte recht en niet onderbroken door werveling veroorzakende elementen, als een T-stuk.
De uiteinden van deze ontluchtingen zijn onder het brugdek weggewerkt. Zonder vis in de zwemvijver is het niet de verwachting dat er veel schuim van eiwitten uit de cycloonvoeding-ontluchting komt. Zo ja, dan is dat prima op de bovenkant van het lavafilter te brengen en biologisch af te breken, of gewoon naar de groene rand met planten te leiden.

tm maandag 20 mei 2024
Het was even wachten, order bleek zoekgeraakt, maar de PVC bochten zijn binnen. De retour aan beide zijden is af, zie leidingwerk aan de blauwe vaten. Aan de NW kant het laatste stuk binnenin met cement waterdicht afgesmeerd. Weer een heel gedoe om 2,05m (op schoenen) zo op je hurken op te vouwen en nog genoeg plek te hebben om überhaupt het cement uit een emmer op zijn plek te krijgen. Dat droogt nu lekker.
De rode moeraszones hebben hun goed vast gezette PVC uiteinden gekregen. Nu nog vullen met grond,
De beluchting van de 2 IBC’s is nu af. Alleen nog een luchtslang naar de besturingskast. En natuurlijk weer een hick-up: de onderkant van de kunststof pallet is hol. Om opdrijven te voorkomen zijn er de nodige gaatjes geboord met zowel een gewoon zeg 8cm boortje, als een 30 cm lange houtboor: beetje gatenkaas. Bovenin IBC vormen zich 2 luchtbellen, die wil ik zo laten, daar draait de pakking mooi doorheen en zo krijgen de bacteriën extra lucht. Bijna af, werd overvallen door een wolkbreuk en begon aan de twee 5cm air-lifts.
Made in CHina, cq gestickered… De aanvoer naar de IBC krijgt een eigen 5cm dikke air-lift. Ieder individueel onderdeel bleek een streepjescodesticker te hebben, net op het vlak waar je het in elkaar wilt schuiven/plakken…. Dus: heet stoken boven schildersfohn, sticker zo veel mogelijk verwijderen, ontvetten, alles schuren en later weer ontvetten. Zucht!

TM 26 mei 2024.
Wat een gedoe met het weer….., telkens naar binnen. En op de vloer van een natte bak rondkruipen is ook niet je dat. De 2 IBC-biologen zelf zijn af en verzwaard met oude betonnen reflectorpaaltjes onderin. Daarvoor moest natuurlijk wel het frame los en paste onderin 1 vd 2 IBC’s de 4 stenen onderin niet. Die ene IBC-binnenkant is afwijkend, waardoor de bodem bij de uitloop net iets anders onder de bodem zit. Maar goed, met de haakse slijper en boorhamer waren er snel een tweetal stroken van het beton af en paste het wel. Kan niet bestaat niet, wil niet wel ! Omdat er net bovenin de IBC wat lucht blijft hangen, ik dat niet wil laten ontsnappen, wordt de boel goed verzwaard. Onderin het frame, waar de heftruck zijn lepels in steekt, komen ook nog betonnen reflectorpaaltjes. Dan zitten er 6 betonnen delen van denk toch wel 20-25kg het stuk onderin.
Als de Chinees een slechte dag heeft, heb ik die ook…. Lees slechte passing PVC. Het deed me weer denken aan mijn tijd bij een ABS-plastic producent voor oa Lego. Als de samenstelling te sterk afweek, kreeg je er geen goede Leo-stenen van gespoten. De eis was een paar gram trekkracht nodig om 2 stenen van elkaar te krijgen. Als de machinerieën niet goed stonden werd dat veelvouden en daarmee afkeur van de partij ABS.
Kortom, ik heb PVC bochten/ringen staan opvijlen/schuren om het makkelijker passend te krijgen. Zonde van mn tijd…. Bovendien kun je zo niet lekker snel doorplakken, als het lastig past, kan de lijm eerder droog zijn dan dat het goed zit….
resultaat is er! Zie foto. De eerste air-lift die de IBC-bioloog kan voeden is bijna af. Onderin wordt lucht geblazen (via blauwe nippeltje), dat neemt water mee, belucht het en voedt het bovenin de IBC. Surplus lucht gaat via het T-stuk omhoog en verlaat het systeem.

Zaterdag 1, zondag 2 juni 2024.
Donderdag voorbereid op maaien, gerepareerde maaibak halen ( na zeg 25 jaar trouwe dienst, lagen de lagers er uit) en water geven, vrijdag thuiswerkdag.
Zaterdag weer heerlijk zwemvijveren, echter, het schoot niet op door die net niet passende koppelingen/leidingen. Dat kostte zeg een dag extra priegelen, het moet maar. Zondag beide air-lifts gemonteerd. Inclusief de waterinbreng in de IBC en luchtverwijdering naar boven. Het enige wat ontbreekt is de ring met de geboorde gaatjes. En uiteraard de luchtkamer vastplakken. Uiteraard zijn niet alle koppelingen geplakt, anders kunnen de gaatjes niet geboord…. Ontvetten en plakken is een snelle bezigheid. Immers, met passen en meten wordt de meeste tijd gesleten !! Met cement het leidingwerk iets van de grond gefixeerd. Dit opdat er geen/nauwelijks water in blijft staan, mocht de bak ooit een keer leeg zijn en het dan toch vriezen.
Met de laser wil ik deze ring met gaten net wat hoger zetten dan de twee van de hoofd air-lift. Beide IBC air-liefst liefst even hoog, opdat dit niet het luchtverbruik beinvloed. Tja, dan waren zaterdag niet alleen de batterijen van mn laser doorgelekt. & leeg, ook zijn de veertjes die tegen de batterijen zitten gecorrodeerd. Met nieuwe batterijen deed ie het wel, kreeg ik hem eerst wel aan, maar niet uit en ging hij na batterijen verwijderen, wel aan, maa ook snel vanzelf uit. Nog nooit gehad. When everything fails, start reading the instruction book ! En dan zwijg ik nog even over dat het zondag veel zonniger dan zaterdag was, waardoor ik de rode lijn van de laser niet zag. Komende week na het maaien eens doen…..
Last but not least de NW 80 cm biologische reactor van zijn toevoer voorzien. Leiding zit bovenin goed met siliconenkit vast- en afgekit. ASAP de 2 bodems van deze reactoren van beluchting voorzien en dan kunnen deze en de IBC’s met pakking gevuld. Een mijlpaal !

Maandag 3 juni 2024.
En na enige geduw en getrek is de ZW retour ook af. Vandaag 1 vd twee lucht/waterscheidingsdeksels voor de IBC’s gemaakt. Morgen nummer 2 en dan zijn de IBC’s op een haar na af. Lees de luchtinbreng en paar lijmverbindingen. Op naar luchtslangen aanbrengen…..
Als het droog blijft start vanaf morgenmiddag het maaien van de grote oppervlakten door ondergetekende. Slootkanten/bosmaaierwerk door anderen.

Woensdag
De water-luchtscheidingsdoppen voor de 2 IBC’s afgemaakt, zie foto’s. De IBC’s worden periodiek belucht. Van die lucht moet je af. Je wilt alleen niet dan meteen het net in de reactor gestroomde te zuiveren water verliezen. Daarom zit er net onder de dop van de IBC een rooster om lucht en pakking te scheiden. De lucht gaat door een pijp omhoog en verlaat de reactor. Op een van een IBC verwijderde bovenkant getest. Zo is goed te zien of rooster op de juiste plaats zit. Eerst zat het te diep, kennelijk een rekenfout, pijpje iets ingekort…

Vrijdag 8 tm maandag 10 juni 2024.
De beluchting op de bodemdrainplaat van 1 van de twee 80 cm reactoren gebouwd. In feite een met telkens 2 RVS schroeven geklemde 16mm HDPE slang op trespa, met daar in 3 vijverbeluchtingsstenen. Vervolgens de boel met 2 lagen ordinaire siliconenkit afgesmeerd voor wat stevigte. Doordat de pakking straks door de keuze van de manier van water invoeren zal wervelen/draaien, krijgt als de beluchting aan staat, de meerderheid geregeld lucht. Als de belichting uit staat, ‘komende de zuurstofloze bacteriën tot leven’ .
Als het plaatsen goed gaat, dan heeft de constructie in bedrijf niks te lijden. Plaatsen wordt nog een leuke: plaat ergens vlak naast buis leggen, in laddertje afdalen en uiteinde van 3m (ruim bemeten !) HDPE slang door een geboord gat steken. Dan uit de buis en plaat laten zakken, terwijl iemand anders de slang strak trekt. Gat nadien afkitten. )De bodemdrains voorkomen dat de zwevende reactorpakking de reactor uitspoelt.)
Ook uitgeprobeerd hoe je een 50mm PVC T-stuk haaks in een 110mm leiding krijgt, terwijl de binnendiameter vd leiding zeg 3 cm kleiner is dan de lengte van het T-stuk. Beetje slim in paar fasen deels heet stoken, handschoenen aan en snel handelen. Dit wordt onderdeel van een waterfilter om het water voor de druppelslang en de opharding extra te filtreren. Bron is water onderuit de grote GVK reactoren, dat zou al redelijk zwevende stof arm moeten zijn. Zweet-druppelslangen die vies worden kun je doorspoelen, viezigheid in een te doorstromen marmerbed niet echt… Wordt vervolgd…

Donderdag 13 tm – zondag 16 juni 2024.
De balken van het brugdek bij de zuivering kregen een definitieve oplossing. Twee op elkaar geschroefde HDPE reflector paaltjes en een stukje trespa met vastzet mogelijkheid. Brugdek wordt kwa breedte zo gesteld dat er genoeg ruimte tussen balken en groffilter is voor de luchtslangen en dat we toch binnen de zeg 73 cm blijven dat het dek, met waterhol, ruim genoeg buiten de balken uit steekt, waardoor de balken droger blijven en dus minder snel rotten Het brugdek loopt net onder afschot de zwemvijver in. Je wilt geen onnodige hoeveelheden water onder een besturingskast krijgen……
Water met een verhoogde hardheid onderdrukt de vorming van draadalg en geeft stevigere waterplanten. Om de hardheid uiteindelijk automatisch te regelen, is een tweedehands hardheidsmonitor aangeschaft. Deze meet op ieder gewenst tijdstip de hardheid.
Het proefstuk met T-stuk in een 110mm PVC pijp vervangen door een definitief exemplaar, vergelijkbaar met de foto, dan beter. Dit T-stuk komt straks aan het doekfilter, wat weer in een 110mm PVC pijp zit. Hiertoe is een PVC bus met siliconenkit in de HDPE filterdoekhouder/buis vastgezet. Foto is achterhaald, beide uiteinden zijn met siliconenkit aan elkaar verbonden. Na drogen wordt ook de ruimte tussen de uiteinden met siliconenkit gevuld.
Onderin de twee 80cm reactoren zijn 16+mm gaten geboord voor de luchtslangen. Binnenkort kunnen de bodems zakken en de luchtslangen doorgevoerd. Even wachten op 4 handen…
De twee 80cm biologische reactoren worden afsluitbaar met een deksel. Hiertoe 8 RVS draadeinden aangebracht. Op dit deksel komt, als de zwemvijver al vol met water zit, uiteindelijk een gewichtbesparend laagje kleikorrels, dun fleece, met daarop wat grond en daarin beplanting.
Met oud boomband zijn diverse PVC stukken vastgezet.

Langzaam maar zeker komt de gereedheid in zicht, nog veel te doen, maar overzichtelijk:
– plaatsen bodems 80 cm reactoren en opvullen met pakking
– gaatjes airlifts bij IBC’s boren, wat plakwerk van gereed leidingwerk en vullen met pakking
– aanzuigleiding voor air-lift naar waterzuivering op bodem rond zuivering maken, gaten in leiding
– skimmer drijvend materiaal (af)maken
– opharding (af)maken en opvullen met marmerkorrels
– 750 liter lava wassen/zeven
– effluent 4 filters loskoppelen in 2 aparte zuiveringsstraten: 2 T-stukken door 2 haakse bochten vervangen
– schoonwater filter afmaken & plaatsen, gereed voorraadvat plaatsen en leidinkje trekken 90%
– 2 filterkousen in 200mm buis voor afvangen slib uit onderkant cycloon maken 90%
– paar zeg 35 cm lange 16mm gaten door muur voor luchtslang boren, onder hoek van zeg 60 graden
– 4 reactoren voorzien van hun prefab beluchtingspiralen, 6m3 kleikorrels, 1 m3 lava en luchtslangen naar toekomstige besturingskast leggen.
– plantenrand voorzien van drainage en infrastructuur
– pompruimte met geperforeerde buis weer in gebaggerde sloot plaatsen
– luchtpomp voor watercirculatie met air-lift in tijdelijke behuizing plaatsen
– kit in naad in helling vervangen (gestart)
– rode camouflage buizen 80 cm reactoren opvullen met grond
– paar 60 liter vaten tot waterplantenbak omtoveren (= drain onderin en opvullen met grond) Totaal 4 beschikbaar.
– in fasen zwemvijver vullen en dan telkens bij die waterhoogte behorende waterplantenbakken vullen en weer verder vullen.
– Aanzuigleiding bodem & skimmer (leiding ligt).
– zwemmen !

– planten weer terug zetten in rand rond zwemvijver
– moeraszone in dakgoten rond zuivering aanplanten
– brugdek vervolmaken
– Besturingskast met Siemens Logo PLC & andere apparatuur gaandeweg plaatsen en aansluiten
– grondwerk in directe omgeving zwemvijver

Donderdag 20 juni tm zondag 23 juni 2024.
Bovenstaande PVC-bus in filterdoekhouder verder met siliconen vol gesmeerd. Nu zeg 2 dagen laten drogen/polymeriseren. Dan afmontage.
Loopbrug op HDPE onderbalk vastgezet. Tevens gekeken of gefiltreerd watervoorraadvat en de kleine opharding niet beter nabij loopbrug kunnen komen ipv langs de muur. Dan worden de planten minder beschadigd als je er bij moet. Dat lijkt goed te passen.
Wegens een plotseling niet werkende laser met een goede waterpas en een lat de horizontaal vanaf de hoofd air-lift naar de twee air-lifts van de IBC’s overgezet. Daar worden de luchtgaten binnenkort geboord op ongeveer de zelfde hoogte als de hoofd air-lift. Zo wordt hopelijk voorkomen dat de watercirculatie ooit stil komt te staan, omdat de lucht liever minder diep onder water ontsnapt. BV als er ergens een klep stiekem weigert.
Het experiment om de Krabbenscheer-IBC te beluchten met gewone lucht en zo draadalg te onderdrukken, is mislukt. IBC zit vol draadalg en krabbenscheer ziet er onder water bruin en slap uit. Meer CO2 onderdrukt draadalgvorming, was de gedachte. Al bij de start was de vraag of je door beluchten de aanwezige CO2 niet eerder uitstript dan dat je uit de lucht meer CO2 aanvoert. Mechanisme blijft beetje onduidelijk….. IBC is vandaag met een plaat trespa & plank grotendeels afgedekt. Rondom komt nog een zwart plastic. Time will tell of draadalg nu net zo snel verdwijnt als toen het in overmaat in een kliko zat en ik daar het deksel een paar dagen dicht hield en het dus aardedonker werd. Maar ja, een dichte kliko houdt eventueel CO2 mogelijk ook beter binnen dan een afgedekte maar toch beetje open IBC. Anyhow het zal…
De zuivering bestaat/bestond uit 4 grote buisvormige filters, 2 kleine buisfilters en 2 IBC’s. Uit proces overwegingen zijn er 2 losse straten van gemaakt. Voortaan leveren 2 grote buisfilters hun water aan 1 IBC en 1 80cm buisfilter. Op deze manier is het makkelijker om de beluchting straks echt intermitterend te maken. Dus de ene straat krijgt geen lucht en de andere wel. Door verwijderen van de verbinding is het risico weggenomen dat als je 1 helft belucht er via de weggenomen verbinding toch belucht water in het deel komt wat even geen lucht moet hebben (bv een IBC). Door te spelen met wel/niet beluchten schep je condities die voor zowel aerobe (=luchtminnende bacterien), als de anoxische/anaerobe (=alleen zuurstof gebonden als bv NO2 of NO3 / zuurstofloos minnende bacterien). Met lucht worden stikstofverbindingen tot nitriet en of nitraat geoxydeerd, om vervolgens in de niet beluchte fase tot stikstofgas (N2) te worden omgezet en de lucht in te verdwijnen. Net als mensen niet eeuwig hun adem in kunnen houden onder water, zo kennen deze bacteriën ook maximale tijden waaronder ze een voor hun niet gunstige conditie overleven. Geen minuten, maar max paar uur.
Om de zuivering in 2 straten te splitsen zijn 2 T-stukken met een verbindingsbuis vervangen door twee flauwe haakse bochten.

Vrijdag is een mijlpaal bereikt: de start van het opvullen van de zuiveringsreactoren!
Allereerst de 2 drainagebodems van de 80 cm reactoren. Water gaat er downflow doorheen, de pakking drijft iets. Omdat onbekend is wat straks het gewicht is van natte pakking met biomassa, voor het geval de boel toch nog een keer leeg moet, is voor de zekerheid een steunbeer in het midden gemaakt. Daartoe is een 110mm buis met sisal in het midden van de plaat geknoopt. De buis hangt 5-10mm van de bodem. Voor montage is een flinke klont cementspecie in het midden aangebracht van zeg 3-4 cm dik. De plaat zakte hier doorheen en zo staat bus strak. Ter optimalisatie is een 19mm gat in de drainageplaat binnen de bus geboord. Daar laat ik nog gezeefde droge metsel/cement specie door een 16mm buisje zakken, totdat de bus vol zit. Met een dun laagje water onderin, zuigt dat wel water op en zal uitharden. Er is sisal tussen bus en drainagebodem gebruikt omdat dit met een jaar is weggerot. Mocht die bodem er om wat voor reden met een dan te bedenken stuk ‘visgereedschap’ uit moeten, dan kan dat.
Bovenop de reactor zijn de deksels als test geplaatst. Past allemaal prima. Als alles draait zullen de 4 hoeken die nu niet goed aansluiten, nog van een stukje rondlopend trespa worden voorzien. De oorspronkelijke plaat is 75×75 cm, de binnendiameter van de buis is iets van 77 cm. Op die deksels komen op nader te bepalen manier wat planten ter camouflage van de reactor. Of een ronde bak die hier goed in past. Waar vind je zoiets? Of de deksels van een opstaande rand en bv midden in een groot handvat voorzien…. Beplanting zou zou gele, rode of paarse lis kunnen zijn, of wat anders. In verband met laag houden gewicht zal de grondslag uit kleikorrels bestaan, mogelijk met een dunne toplaag grond.
150 cm lange 20 cm diameter PVC pijp 2x goed haaks gezaagd als toekomstige houder van 2 grote filterkousen die de onderloop van de cycloon afvangen en het gefiltreerde water (optioneel) via de skimmer terugvoeren naar de zuivering.
En nog lava gewassen. Dat komt als gewicht bovenop de kleikorrels. Die korrels zijn zeg net zwaarder dan water, een deel drijft langer dan een week en worden met zwaarder lava beneden gehouden. Alles opvullen met lava kan, maar is lastiger dan kleikorrels ivm dat hogere gewicht en het feit dat het wel zo beroerd te scheppen is…. Alleen al uit de IBC, in de kruiwagen en dan uit de kruiwagen op de zeef…… Je kunt er geen schep insteken…

Woensdag 26 tm zondag 30 juni 2024.|
Afspraak gecombineerd met een bronbuis willen ophalen tbv de opharding: buis gebroken gearriveerd. Nieuwe buis haal ik volgende week.
Door extreme droogte donderdag wederom moeten water gegeven. Daarnaast nog tot laat gemaaid. Tussendoor wat kleine zwemvijverklusjes.
Vrijdag laatste maaiwerk met de AS gedaan, daarna 6 uurtjes maai & knipwerk op Scoutingkampeerterrein, 6/7 komen er kampeerders. Dinsdag nog onze paden maaien. Zaterdag pa op bezoek.

Met jeugdige hulptroepen ( en een geborgde ladder), de twee 80 cm biologische reactoren gevuld met dragermateriaal tbv de biologie. Ongeveer 60-70% vol met drager, de rest blijft water, anders kan de drager niet goed rondzweven. Daarna beloning: brownie.
De twee air-lifts tbv de 2 IBC zuiveringsreactoren van hun luchtgaatjes voorzien, heel rekenwerk & gepriegel. Vervolgens alles in elkaar gelijmd. Kortom, punt vd lijst !
De aanzuigleiding voor de hoofd air-lift op maat gemaakt en met hergebruikte boomband vast op de bodem gezet. Daar worden nog aanzuiggaten in geboord, rondom die gaten heet gestookt en dan naar binnen getrompt. Dit opdat de kans dat draderig materiaal rond het gat blijft hangen, afneemt.
Naden in de oude dakgoten van de moeraszone rond zuivering voor een tweede keer gekit.

Woensdag 3 en donderdag 4 juli 2024.
Afbouwen en plaatsen slibfiltratie. De onderloop van de cycloon komt uit in een aan de cycloon vastgemaakte GVK buis (zelfde kleur). Uiteindelijk komt daar een vuilwaterpomp met terugslagklep die periodiek heel even aanspringt om slib af te voeren. De PLC is nog niet aanwezig, tijdklokken hebben een te lange minimale looptijd. De onderloop gaat nu voorlopig naar een 20cm diameter PVC pijp waar een 90mm filterkous in hangt. De gefiltreerde vloerstof loopt onderuit en gaat in principe retour aanzuig hoofdair-lift, cq komt vlak voor een aanzuig opening in de aanzuigringleiding uit. Eventuele resterende zwevende stof wordt zo met voorkeur weer aangezogen. Een deel zal weer worden verwijderd, een deel niet. 100% rendement zal het niet zijn.
Periodiek wordt de kous geleegd. De tijd moet even leren hoeveel slib er in komt. De kous is vanaf het dek bereikbaar door 1 plaat te verwijderen.

Zaterdag 6, zondag 7 juli 2024.
Tweede IBC deels met pakking gevuld. Waterplanten onderhoud. Plek voor tweede doekfilter geselecteeerd en iets betonresten weggetikt (priegelwerkje) opdat de leiding waar een T-stuk in moet beter toegankelijk wordt, lees tijdelijk los te koppelen/doorzagen etc.
Een tweede doekfilter blijkt bij nader inzien een betere optie dan storingsgevoelige en drukval veroorzakende terugslagkleppen. Nu voedt straks 1 doekfilter het 30cm diameter gefiltreerd water vat voor oa de druppelirrigatie. Het andere doekfilter voedt de kleine en grote ophardingsreactor. Als alles via 1 doekfilter ging dan zou de pomp in het voorraadvat ook zwemvijverwater door de opharding kunnen aanzuigen. Met oog op verstopping wil je dat niet.
Ach, het eerste doekfilter was nadenken, meten, aanpassen. De tweede is in wezen een snelle kopie.
(De zwarte open buis krijgt nog een deksel boven op. De buis komt met zijn onderkant bovenop de buis links. Dat zeg 20 cm grijze buisje gaat weg, aansluiting komt strak op het 50mm T-stuk, wat ik in de 110mm PVC buis wist te krijgen door slim heet te stoken met een fohn en snel, met handschoenen aan, dat T-stuk op zijn plek freubelen. De grijze pasring dient alleen om de buis weer rond te krijgen en gaat weg.)
Verderop de komende week wordt een foto van twee buisfilters verwacht, waarvan minimaal die op het voorradvat aangesloten.
Het doekfilter voor de voeding van de opharding krijgt waarschijnlijk zijn eigen air-lift. Op die manier gaat er meer flow door de filters en zal het water meer CO2 bevatten. Het CO2 lost marmer op en zorgt voor het harder worden van het zwemwater. Die air-lift wordt met CO2 verrijkte lucht gevoed. De lucht wordt uit een drain onder de plantenrand gezogen. Planten slaan CO2 bij hun wortels op.

Woensdag 10, donderdag 11 juli 2024.
Doekfilter verder af en een tweede T-stuk geplaatst. Zat het eindelijk, blijkt het oorspronkelijke T-stuk verre van haaks te zijn. Kortom, de boel tot aan de 80 cm reactor weer uit elkaar en ander T-stuk er tussen. Kost weer wat tijd, maar gelukkig niet heel veel. Een mens wordt handig van dergelijk gedoe…
Leidingwerk tussen linker doekfilter en 30 cm voorraadvat zit nagenoeg. In 10 minuten het onderin het voorraadvat geboorde 44 mm gat dermate heet gestookt dat daar een zeg 56mm haakse bocht doorheen te drukken viel. Komend weekend in elkaar lijmen.
Volgende week plaatsen kleine opharding en start bouw IBC 1000 liter opharding. Op zoek geweest naar geschikt kalkproduct. Is nog zoektocht omdat de hardheid en daarmee de makkelijkste oplosbaarheid niet duidelijk is. Kortom, paar monstertjes gevraagd. Die gaan in afgewogen hoeveelheden in halve liter colaflessen met standaard hoeveelheid huishoudazijn en een ballon op de fles. Hopelijk is dan te zien welk product het snelste oplost cq de ballon het snelste opblaast…. Gezien het feit dat er een energiezuinige air-lift wordt gebruikt, mag het filter niet veel weerstand hebben. Niet alle korrelgrootten zijn verkrijgbaar. Immers, 1 m3 pingpongballen heeft een groter totaal buitenoppervlak dan 1m3 voetballen. Lees, zuur heeft meer oppervlak om zijn werk op los te laten… Dus niet te fijn, maar ook niet onnodig grof.
Vrijdag hondeweer, kantoordagje…

Zondag 14 december 2024.
2×3 RVS hoekjes met pluggen en RVS schroeven op de bodem vastgezet om onderkant slibfiltraatbehuizing en voorraadvat gefiltreerd gietwater op zijn plek te houden. Teven de fitraatleiding door de opnieuw heetgestookte tromp gedrukt en meteen vastgelijmd. Op het uiteinde van de haakse bocht is donderdag een 1 cm breed stuk, door heet stoken opgerekt stuk leiding geplakt. Dat moest minimaal 24 uur drogen. Donderdag mislukte bovenstaande omdat lijm niet tegen de hoge temperatuur en doordrukkrachten van ondergetekende kon…. Verdikking voorkomt dat de knie losschiet als de tromplijmverbinding het zou begeven. Beetje overdreven zekerheid, meer ene probeersel of zoiets kon. Leiding wordt nog met beugel op groffilter gefixeerd. Theorie is dat je niet weet wat er straks aan die leiding voor draadalgbaarden gaan ontstaan, weerstand in de stroming hebben etc etc.
Komende week voorraadvat plaatsen en op maat gemaakt leidingwerk bevestigen.
Filterbuis 2 vandaag de laatste kitbeurt gegeven. Ook deze kan komende week worden afgemonteerd.

Woensdag 17 tm zondag 21 juli 2024.
Weer een boel gedaan, het einde komt in zicht! OA bovenstaand vat aangesloten en met een balkje gefixeerd aan de loopbrug.
Tweede IBC-bioloog opgevuld met pakking.
De bodem op de plek van de kleine ophardingsreactor met cement waterpas gemaakt en voorzien van een dikke betontegel. Er is geen noodzaak om dat ding op de bodem te zetten. Hoe dieper de CO2 verrijkte lucht moet, hoe meer energie dat kost.
geen foto’s van bovenstaande.
In Utrecht slingerde al maanden een stuk plastic profiel, recentelijk bedacht dat goed te kunnen gebruiken als skimmer. De gaten zijn inmiddels met siliconenkit glad dichtgeseerd. Hij komt onder een hoek van ongeveer 60 graden net in de toplaag van het water te hangen. In de kleine hoek komt een afzuiging richting grof/fijn-filter. Door hopelijk iets draaiend water wordt drijvend materiaal die hoek in gedrukt en verwijderd.
In cycloon gekropen en tussen mn benen door troep uit de onderkant vd conus gevist. Conus loopt onder hoek van 60 graden, zat niet echt makkelijk. Voorafgaande met rechthoekig yoghurt pak op een stok het water verwijderd.
Fortexfinder plaat met siliconenachtig scheldersplakband afgetaped. Vervolgens op de rand waarop de fortexfinder komt een rups siliconenkit aangebracht. Op 4 plekken een klein afstandhoudertje in de rups gedrukt opdat de kitlaag overal ongeveer 1,5-2 mm dik is. Vortexfinder wordt straks denk met een paar stenen op zijn plek gehouden.
Met 40 cm lange boor gaten voor 16mm luchtslangen geboord voor de 2 80cm biologen en de krabbenscheerreactor. Hoe was het ook al weer met de gelijkzijdige driehoek als je onder liefst 60 graden door een 20 cm dikke muur heen wilt? Even checken of boor dan wel lang genoeg is. Kartonnetje met 60 graden lijn er op als richtmiddel gebruikt.
Bij de ingang zijn helaas een paar slechte kitnaden geconstateerd. Eentje moest verwijderd, de rest schoongemaakt, ontvet en daar kan een extra laag kit op. et lijkt er op alsof de helling bestaat uit een neerlegde betonplaat, waar het laatste deel tegen aan is gestort. Die aansluiting lekte, na regen zag je er water door naar binnen komen, die naad is met een haakse slijper met slijpschijf en staalborstel verwijderd.

Woensdag 24 tm zondag 28 juli 2024.
Alle lava is gewassen ! Er ligt nu richting 2m3 klaar om begin augustus als ballast bovenop de 6m3 Argex-korrels te leggen. Een klein deel van de Argex blijft langdurig drijven. Plus dat de invoerstroming wel eens sterk kan zijn, de kleikorrels met een dichtheid van 1,1 vrij licht en mogelijk wat gaan bewegen.
De 2 vaste blauwe en nog 2 losse blauwe waterlelie-vaten zijn met grond gevuld. Ook zijn de 2 rode moeraszones rond de 80 cm reactoren met grond gevuld.
Om de lava makkelijker te kunnen hanteren is een tijdelijke steiger over een deel van de zuivering gebouwd. gedachte is om daar maximaal 3 zakken op te laten zetten.
Skimmerleidingwerk is tot en met de laatste haakse bocht op de bodem afgemaakt. Plaatsen skimmer en verticale leiding volgen asap.
Aanzuigleiding tot eindunt op lengte gemaakt en vastgezet. Nu alleen nog wat gaten er in maken. Dat vraagt een snelle rekensom. Idee is dat om enige drukval per gat te realiseren, lees beetje gelijkmatige toestroming, het totaal oppervlak van de gaten maximaal 50% van het oppervlak van de buisdiameter/doorsnede mag zijn. Met twee buizen aan de aanzuig van de hoofd air-lift houdt dat in dat we het hebben over 2 x 1/4 van dat oppervlak.
De 3 langs-kitnaden bij de schuine in/uitgang zijn nu allen gekit. Deze week volgt de dwarsnaad impregneren met verdunde polyurethaanhars en na 24 uur afkitten met onderin de sleuf een stukje schuimband. Dit laatste opdat de rek/krimp alleen wordt opgevangen tussen de 2 betondelen en niet dat kit ook aan de bodem vast zit. Dan laat het uiteindelijk sneller los. Dan ook de muur van de ingang aan max 2 vd 3 zijden met polyurethaanhars impregneren. Deze is later opgestort en hoe droger hij blijft hoe groter de kans wordt geacht dat de met 2 componentenkit gelijmde draadeinden in het beton niet gaan roesten, vorst geen kans krijgt etc.
Gaten achterkant skimmer geleiderail met siliconenkit gevuld. Geleiderails is nu aan alle kanten glad waardoor daar vermoedelijk niks aan blijft kleven. Gaatjes opvullen is peace of cake werkje, mits je handig met een kitspuit en plamuurmes bent… Skimmer geleiderail asap monteren.
Even zien wat het weer doet. Met 28-30 graden is het in de bak niet uit te houden.

Dinsdag 30 juli tm zondag 4 augustus 2024.
De 60meter plantenrand is dinsdag met Sander geheel op diepte gebracht. Ik volgde zijn advies voor meer afschot. En wel van -50 tot -70 en de andere drain van -45 tot -70. In die laatste zit op -50 een oude betonnen plaat waardoor het afschot iets is aangepast.
Woensdag bodem geharkt opdat hij al redelijk vlak is, daarna kanten afgestoken en de boel is nu 50 cm breed.
Na een dagje drogen gaat donderdag het exacte afschot aanbrengen beginnen. Om de zeg 2,2 m zit een markering met gewenste diepte-informatie.
Na veel gepriegel is het westelijk uiteinde van het bamboescherm vastgezet, Al voor de winter bleek dat er ruimte net in de hoek was onder de helling de zwemvijver in. Bamboe zou zonder maatregelen kunnen ontsnappen. Daar wat stenen en cement in gewurmd. Onderlangs het bamboescherm daar ook een strook gebroken puin gelegd. Daar houden bamboewortels niet van. maar goed, dat zit dus op zeg -75 cm en daar wil het niet zijn, daar is het al snel te nat voor bamboe. De drain wordt bewust daar hoger gehouden opdat onderkant nat blijft. Beplanting komt in zanderige bomengrond.
Mijlpaal: alle 60 meter plantensleuf van 50×50 cm is handmatig onder het gewenste afschot gelegd. Binnenkort volgt drainagezand, drain, zand, infrastructuur, ecoscherm tegen rivierkreeften aan je teen, zanderige bomengrond en de planten.
Zondag de naad in de helling en de muur bovenaan de helling geïmpregneerd met verdunde polyurethaanlak. De naad wordt asap voorzien van 1x1cm krimpband onderin en dan afgekit. De muur is later toegevoegd. Om corrosieproblemen te voorkomen lijkt het beter als die muur zo droog mogelijk blijft. Hij is daarom waterzijdig en op de bovenkant geimpregneerd, de buitenkant blijft onbehandeld met als gedachte dat vocht er daar goed uit kan.
Zondag zijn er ook 8 gaten van 32mm voor de beluchting onderin de 4 grote zuiveringen geboord. Gaten zitten 5 cm hoger dan de hoofd-airlift. Gedachte is dat de beluchting dan ‘voorrang’ krijgt op rondpompen van water. Geen water is tot daar aan toe, geen periodieke beluchting is einde bacteriologie en dus zuiveringsrendement.
Steiger weer aangebracht. Was ivm onder afschot leggen van de sleuf rondom even deels verwijderd.
Maandag 5 aug komen de kleikorrels. Hopelijk dinsdag de eerste laag er in en dan de beluchting aansluiten en na vast een tweede keer de resterende naad opvullen met siliconenkit, uiteindelijk alle 4 de buizen vrijwel geheel opvullen. Uiteindelijk komt er meen 10-20 cm lava als ballast boven op. Een deel vd kleikorrels drijft blijvend, een deel alleen de eerste maand.

Vanaf dinsdag 6 augustus 2024.
Blogje beetje verwaarloosd….

Ondertussen zijn de eerste meters antimollengaas gelegd en iedere 2 meter een paar voor het ecoscherm geslagen. De meeste gaten in de muren zijn geboord.
Alle 4 de luchtspiralen zijn gemonteerd en van binnen is de doorvoer afgekit. ASAP volgt afkitten van buiten.
De 6m3 kleikorrels blijkt meer dan hele kleikorrels te bevatten: de nodige gebroken korrels, los zand en klei. Besloten de lavazeef van 6,3mm gaas te voorzien en alle 6 zakken te zeven. Door zeefverlies lijk ik te weinig te hebben. Of ik kan niet rekenen…., maar dat lijkt hier goed te zijn gegaan…
Vrijdag 16 komt er vloerenzand. Dat is zand met korrels tot 4mm, ideaal voor de drainage. Dat weekend de eerste laag zand leggen, dan mogelijk de drain en weer zand. Beetje afhankelijk van het weer, hoe snel het gaat en hoeveel hulptroepen er komen.

Vanaf weekend 17 augustus 2024
5 hulptroepen over 2 dagen in het weekend zorgden voor het geheel leggen van de drainage.

Maandag/dinsdag met zwager Sander ecoscherm gezet en kleikorrels gewassen. Na 6m3 te hebben gewassen, blijkt er door zeefverlies te weinig. 6m3 was precies goed geweest, er mist er 1…
De pompput graafde ik vanmiddag nog 60cm dieper dan het diepste punt in. Wat is natte klei toch een gepruts. En gelukkig heb ik het formaat van een kabouter en kan ik er goed bij…. Maar goed, hij staat. De drains worden er asap in aangesloten en wordt er gestart met inbouw infrastructuur in deze plantensleuf.
De bamboesectie krijgt nog zijn eigen 10m drainage, dat moet ik zelf kunnen, er ligt al ruim 60 meter……

Donderdag de laatste 6m ecoscherm geplaatst, de drains in de pompput ingevoerd (best wel een klus omdat er deels afschot moest worden aangepast), nog wat gaten voor oa waterkwaliteitsbemonstering in de muur geboord, drainzand verder op juiste hoogte gebracht (lopend), mantelbuis afgerold en stuk door weiland mee gelopen om kronkels er uit te halen. Helaas blijkt bij vullen het mollengaas over een beperkte afstand naar beneden gezakt en omdat er een 110mm pvc mantelbuis op ligt lijkt de enige weg er een strook extra gaas voor te zetten. Kan, wel weeeeer een werkje… Ik heb een flinke partij afgeknipte stekuiteinden van betongaasmatten, die zal ik er tijdelijk bij zetten.
Grote vraag is of er 1 luchtspiraal stuk is. De zweetslang wordt op beide uiteinden gevoed. Als ik op 1 uiteinde blaas, lijkt dat veel minder luchtweerstand te hebben. Ik zal de andere spiralen ook nog proberen. Anders moet er 1,5m3 uitgeschept, PP koppeling vervangen en de kleikorrels er weer in. Er was een plaat hout in die buis gevallen. Ik inspecteerde en alles leek OK. Wellicht toch niet… Geen leuk klusje!

Vrijdag 23/8 verrassingsdag, of eigenlijk vergeten en ook stom doen: er is nog 10m sleuf voor de bamboe van drainage te voorzien. Wat blijkt, het bamboe wortelscherm is door de er naast gelegen plantenzone met drain helemaal weggedrukt, tot wel 10 cm. Dat met spade, paaltjes en platen trespa weer rechtop gezet. Eerst aan de plantenkant met mn hand en een plantenschepje een sleuf van 10cm vrij gegraven. Vervolgens zand er in, om er na enige tijd achter te komen dat ik het anti mollengaas was vergeten. Goed uur verder en vooral geërgerd over zoveel domheid, zat het gaas er in en was er een beter idee rond de hoogte vd drain. En wel om die drain net 3cm hoger te laten uitkomen dan waar de drain van de plantenzone ligt. Dan kan ik die nog op elkaar aansluiten, als CO2 proefje niks oplevert, dat scheelt een pompputje. Om te beginnen doen we het zonder tweede pompput. Ik wilde de bamboe eigenlijk apart houden om te onderzoeken of die bodemlucht in de winter meer CO2 bevat dan onder de rest van de planten. Die planten zijn in de winter immers bladloos en zullen geen CO2 opslaan.
Vandaag ook bomen water gegeven en pas met donker huiswaarts.

Zaterdag/zondag 24/25 augustus 2024.
Het door zand aan de plantenkant van het bamboescherm plat gedrukte bamboescherm staat weer rechtop. Tracé voor de drain zo gemaakt dat onderkant laagste punt een centimeter of 3 hoger zit dan laagste punt van de plantendrain waar die elkaar ‘kruisen’. Dan kan altijd de bamboedrain bij de plantendrain worden gevoegd en loopt het water samen verder naar de pompput.
Om op het hoogste punt niet te hoog uit te komen ligt de drain met zeg 2 cm afschot over 10 meter. Tracé is gemaakt door twee lange latten met waterpas in het zand te stellen, drain in de zandsleuf vd lat te leggen en er voorzichtig zand op te scheppen terwijl een ander de drain naar beneden gedrukt houdt.
Ook een ander issue opgelost en wel dat over max 18 meter het gaas eigenlijk te laag is komen te zitten door daar bij plaatsen 110mm mantelbuis niet goed op te leggen. Met tierips, wat schroeven is een strook van 33cm breed gaas aan dit te korte gaas gezet.
Rondom gaas aan palen vast gezet. Wat niet wil zeggen dat toeveoegen zand niet beter per schep kan gebeuren zo lang het gaas in zicht is.
Maandag wordt er hier en daar nog zand op de drain gelegd. Daarna, vermoedelijk de middag, gaat inbouw infrastructuur dan echt beginnen.
Ik hoop komend weekend dan weer een aantal mensen zo gek te krijgen me te helpen om met kruiwagens deze sleuf met bomengrond op te vullen…. Als dat niet lukt, staat binnen 2 weken met water vullen op de tocht want ik wil dat de oude muur tot boven aan toe met grond is ondersteund. Het zou allemaal kunnen gaan lukken. OA de uiteinden van de drains krijgen een plaat hout. Het afmaken van de ronding in het ecoscherm vraagt aan de onderkant mogelijk metselwerk. Ook daar waar plantendrain en bamboedrain bij elkaar komen komt een schot. 4e schot zal bij pompput zijn, daar ligt nu een 50-60 cm tijdelijke drain net buiten de sleuf, in zand, die uitmond in een pijp naar de sloot. Het zijn de priegelwerkjes die veel tijd kosten. Dat kan na 1/10 alsnog.
Dinsdag laatste ophogingen op drainage, diverse zwemvijverdingen ( en wat groenwerkzaamheden). Tevens start afmaken van de doorvoeren. Gaten blijken net te krap.

Woensdag: 2 dikkere 45 cm lange betonboren gekocht en in netto 3 uur tijd alle 19 doorvoeren, van zeg 30 cm per stuk, opgeboord. Lastig klusje, boor slaat sneller vast dan je zou verwachten. Gaten schoon geblazen met perslucht, bovenin een tijdelijk doekje tegen opnieuw vallend zand. Onderkant gaten geïmpregneerd met 2 lagen 10% verdunde polyurethaanlak. De leidingen worden nadien afgekit en kit houdt langer op geïmpregneerd beton.
De bak van 75mm mantelbuis voorzien, weer een mijlpaal: de opbouw van het leidingwerk is dan echt begonnen! Wat tyleenslang uitgerold en in de zon gelegd. Dit opdat het straks wat meer recht blijft en makkelijker de sleuf is in te trekken.
Ook de 110mm PVC mantelbuis langs de bak verlengd tot buiten het ecoscherm.
Ten behoeve van wat mogelijk toekomstige waterkwaliteitsmetingen zijn een tweetal meetpunten in de maak. Iedere straat kan straks automatisch worden bemeten. Er is een strook buis op de buis geplakt, opdat hier ene slangkoppeling in kan worden getapt. In verband met wenselijke turbulentie is monsterpunt na de bocht bedacht. In rechte leidingen moet je je monsterpunt idealiter tot midden in de leiding steken. Met oppervlaktewater zou daar mogelijk toch aangroei op kunnen komen met weerstand als gevolg. Langs de wand van een pijp staat het water in wezen stil en is bijvoorbeeld zwevende stof niet goed representatief te meten. Na een bocht is de waterstroom al snel turbulent en is zwevende stof beter representatief langs de wand af te tappen cq te meten.

Donderdag de hele dag lucht & water-bemonster-leidingen gelegd. Op doorvoer door het bamboe wortelscherm na is dat af! Afmontage van lucht-ringleiding naar anti-bevriespunten volgt later. Start gemaakt met water-ringleiding. Haast geboden, zaterdag gaat hier de eerste grond over.

Vrijdag 30 augustus mijlpaal: de 4 biologische reactoren zitten vol met gewassen & gezeefde kleikorrels met bovenop 15cm lava opdat alles netjes op zijn plek blijft. Om ze al vast wat biologie te geven, zullen ze binnenkort periodiek worden besproeid met slootwater. Hierdoor komt de biologische werking van het filter sneller op gang.

Zaterdag 31 augustus 2024.
Nog diverse leidingen gelegd. In de middag uitgeprobeerd hoe je met trespa platen het ecoscherm van buiten strak met korrelvormige klei kunt aanvullen. Tevens pad gevlakt tot bewandelbaar iets. Mijlpaal ! Ook zonder supporthoutjes lijkt met trespa te gaan. Dan eerst plaat zetten, dan binnen iets grond er in en aanstampen, dan voorzichtig de buitenkant aanvullen en met een dunne lat van 1 cm dik aandrukken.
Zondag 1 september 2024
Met zijn vieren denk 5m3 bomengrond weg de sleuven in gereden per kruiwagen. Mijlpaal !! Maandag verder!

Maandag 2 september 2024.
Weer een mijlpaal: de bomengrond rondom de zwemvijver zit overal, op alleen bij de besturingskast en 2meter na. Daar moet nog wat gehergroepeerd worden en de rond 20cm buis op de drainageslangen aangesloten.
We schuiven steeds verder op richting moment van vullen. Dinsdag nog wat fijner grondwerk met een klein kraantje. OA een terras vlakken, 2 sleuven graven, grastegels verwijderen en herleggen.
Vandaag ook de brede dwarsnaad in de ingang schoongemaakt, ontvet, schuimband richting onderin de diepe spleet en naad afgekit. Dergelijke naden kun je het beste zorgen dat de kit alleen aan de twee bewegende delen zit. Als je de bodem ook kit, dan kan de kit zich van daar uit loswerken. Schuimband geeft mee.
(Naad zit daar waar nu links op de foto een slang uit de muur steekt.)
Eerste muurdoorvoer afgekit, morgen verder.

Dinsdag 3 september 2024.
Vandaag grondwerk grotendeels afgerond. Nu moet het eerst eens zakken, de stenen verwijderd, geharkt en ingezaaid. De zwemvijver zelf is eigenlijk leeg, geveegd en klaar om schoongespoten te worden en daarna gevuld.

Per lange vanglijn en de mini-kraan trokken we het paar honderd kilo wegende kleikorrel afval, gebakken kleigruis, tot tegen de in/uitgang en schepten we hem daar leeg. Granulaat is prima toplaag voor grasverharding. Er moeten alleen nog een paar luchtslangen getrokken en tijdens vullen wat filters geplaatst. De grote IBC opharding zal later in de bak op klaar gezette opgestapelde tegels zakken en ter plekke worden gevuld met marmer granulaat. Bij gebrek aan planten en daarmee CO2 verrijkte lucht, heeft dat even minder prioriteit.

Woensdag 4 september 2024.
Verder de bak uitruimen, 4 monsternamepunten maken, kleine opharding plaatsen & luchtslangen aansluiten. Ook de 4 grote en 2 IBC biologische reactoren aansluiten.
Waterplanten aangeplant, morgen die in de goot nog met een sisal touwtje vastzetten tegen opdrijven.
Morgen bak schoonmaken & start vullen !

Donderdag 5 september 2024.
Na zeer uitvoerig schoonspuiten, is het er rond 17:00 dan van gekomen….. First Water !
De grote waterclubs houden dan op de grote projecten een feestje met allerlei bobo’s. Wij deden het in lijn met andere klustijdsloten: een glaasje The Real Thing en Verkade Chonelly.
Tot ver na middernachtelijke uren, ik reed 01:00 naar huis, de zuurstofplanten geplant en afgedekt met gekregen vijverstenen, de in de goten geplante waterlelies met een stuk sisaltouw vastgezet tegen opdrijven en uiteindelijk de 5 losse potten met waterplanten op hun plekken gezet.
Ter bevordering van de waterkwaliteit ligt er tijdelijk een beluchtingssteen op de bodem.

Vrijdag 6 september 2024.
De bak stroomt gestaag vol met water. Vandaag nog wat leidingen zoals ze bij de toekomstige besturingskast omhoog komen hergroeperen.

Zaterdag 7 september 2024.
De nog 2m niet dichtgegooide sleuf bij de besturingskast in wording alsnog dichtgegooid. Vandaag de luchtpomp op de air-lift aangesloten. Dat werkt! Het lijkt er op dat er te veel pakking in de 80 cm reactoren zit, waardoor daar te weinig water door kan. Voorlopig de voeding van de 80 cm buis, komend van de 2×2 grote, losgekoppeld. Een significante stroming is zichtbaar. Ook de onderloop van de cycloon van een stuk filterkous voorzien. Er zitten twee kousen in elkaar. Vooralsnog de 50mm afsluiters vol open gezet. Time will tell wat dat afvangt.
De goot rondom met straks camouflerende planten hangt vrijwel horizontaal en ongeveer 1cm in het water. Uiterlijk voorjaar 2025 planten in zetten. Uiteraard gaat de 50 cm brede plantenrand worden beplant met wat ik nog heb en nieuwe planten.
Vandaag is er door onze huurder haar mensen & gasten/kinderen, druk gezwommen. Heel leuk ! Die hadden vrienden en familie middag. Ook leuk te zien dat men het zo naar de zin heeft dat men zelfs relaxed met glazen wijn de helling afloopt. Uiteraard uit hoofde van veiligheid ongewenst. Laten vallen is bak leeghalen en weer opvullen. Nu is de helling nog niet glad, maar binnenkort roets je daar zo af en dan is ‘succes’ gegarandeerd, lees een glas op de bodem. Auw ! Heb ik zwaar tijd en middelen geïnvesteerd om geen rivierkreeft aan de teentjes te krijgen, zou je in glas kunnen stappen. Wie weet een ‘no glass beyond this point’ zonebord ophangen….

Zondag 8 september 2024.
s’Morgens de opening van de zwemvijver door de kleinkinderen van trouwe klusvriend Wouter P.
In de namiddag de familie en vrienden opening. Denk met richting 10 personen gezwommen. Daarna uitgebreide borrel met happen. En ter voorbereiding op de winter: erwtensoep.
Maandag & dinsdag 9/10 september 2024.
Het doorzicht gaat al zichtbaar vooruit!
Begin oktober gaan de planten weer in de rand om de zwemvijver. Voor nu mag de grond wat inklinken.
Deze winter wordt de besturingskast gemaakt opdat de zwemvijver voor het 2025 zwemseizoen vol automatisch draait en van wat toeters en bellen is voorzien.

Voorlopig is dit het laatste bericht in dit blog.
Of het zou met zeg 3 weken een foto moeten zijn van opgekomen waterlelies.

Michiel

Maandag 30 september 2024.
Nauwelijks terug van vakantie en ik moest natuurlijk als eerste mn zwemvijver bekijken…..
Glashelder water, met zicht tot op de bodem, zeg 130cm diep. Zo wilde ik het graag hebben, dat dit binnen 3 weken een feit zou zijn had ik niet gedacht. En dan te bedenken dat een deel van de zuivering nog niet mee doet. En het deel wat het doet, krijgt periodiek geen extra lucht. Kennelijk is door de beluchting in de air-lift de toplaag van de 4 filters goed zuurstofrijk en de bodem vermoedelijk zuurstof arm. Dat stelt 2 soorten bacteriën die het werk doen in staat dat te doen.
Een deel van het effect zal bezinking van zwevende stof zijn, het grootste deel de zuivering. In de zuivering worden de kleine niet bezinkende delen, de iets humusachtige/bruine kleur en natuurlijk de algengroei veroorzakende stikstof-component, verwijderd.
Zie de foto’s hier onder, genomen met regenachtig weer. Vrijdag of zo weer verder, komende dagen me te nat en andere dingen te doen.

4 tm 6 oktober 2024.
Inmiddels is er uitstekend bodemzicht, dus 130cm. Bij normaal weer zie je hoe de zuurstofplanten flink zijn uitgelopen, zeg wel 50cm in 3 weken. Cycloon verder geoptimaliseerd: dubbele slibkous enkel gemaakt en met gewichtje verzwaard waardoor hij verticaal blijft hangen ipv drijven. En cycloon van 18cm lang pijpje naar beneden voorzien. Dat zou de verwijdering van zwevende stof kunnen verbeteren. Daarbij ontdekt dat de topplaat omhoog kwam: paar stenen er op en klaar. Nu even zien hoe hij het gaat doen. Onderloop had nauwelijks wat gedaan, zwevende stof is dus filter in gegaan, dat kan daardoor verstoppen. Het stikt er van de watervlooien die zich aan deze organische stof te goed doen. Toplaag filter bevat veel zuurstof. Vraag is of dat genoeg is om organische stof af te breken. Denk dat er best iets lucht bij mag, periodiek, anders gaan de anaerobe organismen onderin wellicht dood.
Al ziet de flow er heel indrukwekkend uit, dit levert relatief weinig G-krachten op, verwijdering organische stof zal beperkt blijven. Doel is vooral anorganische stof als zand. Dat is immers in het filter niet afbreekbaar en geeft risico op verstopping.

Hieronder zo maar een filmpje van de bovenkant vd cycloon……

Daarbij kwam de volgende vraag op: zou je daaruit de flow door de cycloon kunnen berekenen??
(Op basis van ervaring in Belgie met air-lifts, verwacht ik een flow tussen de 20 en 40m3/uur.)
Indien je met een paddle wheel in de 125mm buis, of een ander goed meedraaiend object, het aantal omwentelingen per minuut zou kunnen vaststellen, zou je denken daar de flow uit te kunnen afleiden. Water komt tangentiaal binnen. Het aantal omwentelingen per minuut in het midden, zal ongeveer gelijk aan de buitenkant moeten zijn. Net als een fietswiel is toerental middenin, gelijk toerental band. Ja, het is de snelheid die anders is. Water staat aan de wand wel stil, maar dat oogt een dun laagje. Als daarvoor de diameter van de cycloon wordt verminderd met de helft van de diameter van de aanvoerbuis, dan volgt er uit die diameter een omtrek. Zeg de binnendiameter cycloon minus ong. 6 cm. Als het binnenin zeg met 2 omwentelingen per seconde draait, dan moet dat aantal omwentelingen ook op die buitendiameter gelden, zou je denken. Dus dan 2x die buitenomtrek per seconde is dan de totaal afgelegde afstand per seconde (m/s). Dat water komt telkens uit een aanvoerleiding als zeg 1 lange cerpentine en gaat er boven weer uit. Doe dat maal het oppervlak van de voedingsleiding(m2) en je krijgt de flow in m3/s. Waarbij de bodemflow even is verwaarloosd.

Nu nog een makkelijke methode om het aantal omwentelingen per seconde in het midden vast te stellen. Wellicht is er iets los drijvends te verzinnen wat zich leuk centreert en goed meedraait, zonder allerlei ingewikkelde zaken met bv een licht gelagerde as met paddle wheel, ala een watermolen schoepenrad in moet worden gehangen. Leuke dobber zeg maar. De vaste opstelling is meer voor later, als hij al wordt gemaakt…. Met een magneet op het paddle wheel en een read-contactje als vast punt stel je eenvoudig het aantal omwentelingen vast. Zie het als een deurcontact van een alarm. Iedere keer wordt er een contactje open en dicht geschakeld. Dat sluit je op de digitale ingang van een PLC aan (open/dicht cq aan/uit, cq 0/1) en gaan….
Wie het vlottertje weet mag het zeggen!

19/20 oktober 2024:
Tijdens het vullen van de zwemvijver begon de hardhouten waterplantentafel met zwaar trespa blad en waterplanten er op plotseling weg te drijven. Met hark terug gedirigeerd en met 2 betonnen gewichten tijdelijk op zijn plek vastgezet. Toen ik dat vervolgens wilde re-organizen viel de tafel voorover…. Dankzij glashelder water met een hark alles uit het water weten te vissen.
Tafel maar wat aangepast: twee horizontale liggers, breder dan de tafel, onderop de poten geschroefd, waarbij de muurpoten 1 cm korter zijn gehouden. Tafel staat nu iets achterover tegen de muur. Blad er met RVS schroeven op geschroefd. Blad zit een 35 cm onder water. Vuren houten rand rondom op blad geschroefd tegen afvallen planten. En last but nog least, 2 stukken beton aan de tafel geknoopt. De tafel staat! Wie goed op de foto met randbeplanting kijkt, ziet dat er al waterplanten op staan. Al met al best een werkje, maar goed om nu een goede kweekvoorziening te hebben.

Na wat grondwerk, zijn de eerste planten zondag de grond in gegaan. Langs de ingang staat om en om eupatorium en silphium (zonnekroon), beide worden ongeveer 2m hoog. De tijd zal leren of er eentje overheersend zal worden. Er zijn dan roze en gele bloemen door elkaar. Het korte stuk er naast bevat gescheurde salvia waardoor de verwachting is dat dit zomer 2025 geheel is bedekt.
In de opruiming is nog van alles gekocht. Er is goede hoop dat dit samen wat eerder in de rand stond en nog in pot bij mn schuur genoeg is.
Voor het voorjaar zijn bollen gekocht, oa narcis, tulp en allium (sierui).

En hieronder een foto van een vreemde eend: mijn banaan in de trekkerschuur. Hij is inmiddels te groot om in de werkschuur te passen. Hij moet nog wel ingepakt tegen vorst. Mogelijk voorzien van LED-verlichtingsslang en een verwarmingslint. Voor tijdelijk zie je zo ’n LED lamp met dat ongezellige witte licht de bladeren van onderen beschijnen. Van boven is geen plek…. Een tijdklok zorgt voor dag-nachtritme. In het voorjaar verleng ik iedere week de tijdsduur en dan mag hij tweede helft mei weer naar buiten. Belangrijkste is dat kluit en stam niet bevriezen. Als het blad er wel af zou vriezen, loopt hij van boven weer uit. Plan is om blad naar boven iets tegen elkaar te binden, daar wit doek als sort of tent omheen en wellicht middendoor een LED-slang en mogelijk verwarmingslint. Geheel zal dan schuin moeten komen te staan, tussen die balken en de trekker door (net links in beeld). Ach ja, voorgangers van de zelfde banaan heb ik al 25 jaar. Dit is de eerste die, mede dankzij de Air-Pot waar hij in staat, zo groot is geworden.
Idee is hem zomer 2025, in een grotere pot, een plek uit de wind bij de zwemvijver te geven. Meter of 5-6 hoog moet haalbaar zijn…..