Blog bouw zwemvijver

Na het stoppen van de agrarische activiteiten, bleef er een ongebruikte mestbak over. Zie foto hier onder. De boerderij is inmiddels gerestaureerd en aan een jong softwarebedrijf verhuurd.
Idee was deze betonnen bak tot ecologische zwemvijver om te bouwen, zie tweede foto.
Waterdokter.nl voert dit project op eigen kosten ter lering en de vermaak uit. Zie het als een ‘bonus’ voor de huurder van de boerderij.
Om de zwemvijver is een 20 cm brede plantenrand met bijen en vlinder lokkende beplanting aangelegd, deze wordt nog meer dan verdubbeld tot 50 cm breed.
Al zit er op die foto water in, de zuivering is daar nog niet afgebouwd. Dat moet in 2024 worden gerealiseerd.

Uit Utrecht centrum zijn per jaren 70 trekker 2 grote glasvezel buizen gehaald, die over waren in het Utrecht centrum project. Deze zijn met een omgebouwde Chinese cirkelzaag in stukken gezaagd. Slijpschijf ipv getand zaagblad.

1 Buis bestaat uit twee delen en een verbindingsmof. Bij het met een kraan op elkaar zetten, bleken de buizen 5 cm verschillende diameter te hebben….. Tom Poes verzin een list!
Met een zelfbouw hijskraan, takel en trekker zijn de buizen eerst gescheiden. Een hele buis weegt ongeveer 450kg. Het te hijsen stuk zeg 300kg. Daarna is de mof aangepast, lees deels weggeslepen. Na op elkaar hijsen is de kier met polyesterplamuur gedicht en zijn de losse delen met glasvezelmat en hars aan elkaar gelijmd. Zie video voor hijsen:

Om de zwemvijver van een leegloop en overloop te voorzien is een 75mm PVC leiding met behulp van een pomp en spuitlans door de muur naar de sloot gespoten:

Spelen met water…..

In de 4 grote buizen komt onderin een verdeelwerk om water te verzamelen. Zie foto hier onder van de eerste, daar nog met (tijdelijke) stenen totdat cement droog is. Hier boven op komt eerst een 15cm lava, dan een extra (nood) beluchtingspiraal en dan 1 meter kleikorrels. Hierop en er in gaan verschillende soorten bacteriën leven die de natuurlijke zuivering in de natuur nabootsen.

Mogelijk of bovenin lava tot ruim boven waterpeil met een tweede drain (inlaat), of een drijvende deksel van XPS begroeid met lage planten. Licht bovenin het filter zou daar excessieve draadalg kunnen vormen en daarmee mogelijk het filter kunnen verstoppen. Ik denk vooralsnog aan de drijvende deksel met daar op een bevloeiiingsmat (denk aan waar planten in een tuincentrum op staan). Daar steek ik Vinca Minor in en hoop dat dit een mooie groene afdekking gaat geven. En als ik het niet vergeet: een deksel met een paar handvaten, zodat je het deksel er nog eens uit kunt tillen….

Met een mammoetpomp, ook wel air-lift genoemd, wordt veel (belucht) water over dit filter gecirculeerd. Zie video voor het werkingsprincipe van een air-lift van een Belgische Koi Vrienden club ter illustratie:

Hier onder nog een schema van hoe de ecologische zwemvijver met zuivering is bedacht. Het water gaat eerst door een cycloon voor verwijdering zwevende delen, dan 4 downflow bedachte gepakte biologische reactoren en via een buizenstelsel langs de wanden naar 2 up-flow doorstroomde buizen van 80 cm (R). Daar komt krabbescheer in. Dit is een waterplant (met stekels) die een stofje afgeeft die de groei van algen remt. Die wil je liever niet vrijelijk om je heen hebben drijven….

Onderin de buis wordt voorbereid om later nog iets van pakking voor extra biologische activiteit aan te kunnen brengen, mocht dat, nodig blijken.

Niet op de tekening staat een verticale buis van rond 50cm met daarin 2 verticale roosters van 5x5cm mazen en de tweede met daar op dubbeltjes gaas, om ingevallen groot blad, losse waterplanten en draadalg zo veel mogelijk uit de cycloon & 4 filters te houden. De bodemaftap van 5cm diameter moest maar niet verstoppen….

Ook niet vermeld is het ‘ophardings-filter’ met kalk. Het slootwater waarmee de ecologische zwemvijver op niveau wordt gehouden is zacht water. Dat bevat dus geen hardheid (kalk). Het is uit de literatuur bekend dat de vorming van draadalg door het realiseren van harder water wordt onderdrukt. Waterplanten groeien ook nog eens beter in harder water. Idee is het gezuiverde water door een vat met kalk te leiden. De luchtinbreng (air-lift), onderin het filter, die dit zal doen wordt gevoed met lucht uit de drainage onder de planten rond de bak. Planten slaan CO2 op rond hun wortels. De daar aangezogen lucht bevat in theorie meer CO2. Dit CO2 lost de kalk op en zorgt zo voor harder water. Als er een hardheidsmonitor kan komen, zou die de hardheid kunnen regelen door de CO2 rijke luchtstroom door het marmerfilter wel/niet aan te zetten.

Midden tussen de 4 biologische filters staat een zelfbouw hydro-cycloon. Hier wordt een draaikolk in opgewekt, waardoor zwevende stof tegen de buitenwand wordt ‘geslingerd’ en daarlangs omlaag de conus in zakt. Deze afgescheiden delen worden onderin afgetapt en verwijderd. Zie hier onder een foto van de bouw van de conus. Met dank aan mijn helaas overleden leermeester, vriend en oud collega Michiel Kloosterman. Deze is uit 6 stukken pijp opgebouwd. Pythagoras & Google leerde/herinnerde me hoe lang die stukken moesten zijn, opdat er een omtrek ontstaat die net groter is dan de binnendiameter van de cycloon. Uiteindelijk is deze slim afgetekend en met vaste hand met een haakse slijper in de juiste vorm geslepen. Na plaatsen is de conus met RVS schroeven vastgezet en de naad van een paar mm. breed afgekit.
Bovenin deze cycloon zit een plaat met in het midden een rond gat van 125mm. Hier kan een buis op iedere gewenste diepte in het midden van de draaikolk worden gestoken. Dit heet de vortex-finder. Vanaf de bovenkant van deze plaat loopt het water naar de 4 biologische filters. Deze 6 delen zijn nabij de naden van gaatjes voorzien en met koperdraad in elkaar genaaid. Na 1 laag glasvezel & polyesterhars, dichtsmeren van de naden met polyester-filler, zijn de in elkaar gedraaide koperdraad delen verwijderd en zijn uiteindelijk, zowel binnen- als buitenkant met glasvezel/polyester verstevigd.
Wie denkt wat een mega-werk. Viel mij erg mee, niet meer dan een paar middagen.

Automatisering:
Tijdens de opstart zal er vanwege de tijdsdruk om water in de vijver te krijgen en de beplanting rondom te verbreden, nog even geen PLC automatisering aanwezig zijn. Is ook niet strikt noodzakelijk. Bekabeling, lucht/waterslang & mantelbuizen worden uiteraard aangelegd.
Gedachte is een Siemens Logo of Siemens 1200 PLC aan te schaffen, mede ter lering als waterprofessional en de vermaak, om op afstand de zwemvijver te kunnen monitoren en actie te (laten/kunnen) nemen. Link naar Siemens 1200 PLC
Ter indicatie van de waterkwaliteit en effectiviteit van de zuivering worden 2 gekregen professionele Sigrist vrije val troebelheidsmeters geinstalleerd.
Een automatische hardheidsmeting voor sturing ophardingsproces is nog een wens.
Overige te meten/regelen parameters: niveau zwemvijver (zomer- en winter-peil), niveau sloot, watertemperatuur & geleidbaarheid, start/stop randen/hoeken/buizen ijsvrij houdt proces, periodiek planten water geven via drain etc….

Afbouw:
Nog veel te doen. 1 zijde blijkt 7 cm lager, dat beperkt de toe te laten waternivoschommelingen waarbij filters goed werken, dus maar beton op de muur storten (is inmiddels gebeurd).
Drains filter opbouwen, daarop prefab (nood) beluchtingsspiraal, cycloon afbouwen, verbindingen cycloon filters afkitten, grof filter en ophardingsfilter bouwen, airlift realiseren, drijvend eiland opbouwen, plantenrand verbreden, infra ingraven, ecoscherm tegen rivierkreeft aan je tenen plaatsen, wat paaltjes met draad en verlichting rondom tegen invallen. etc etc….

Hieronder de bouw van 4 lucht inbreng spiralen. Deze zijn op restanten van een stevig kunststof net vastgezet en worden onderin het filter tussen lava en kleikorrels aangebracht. Dit net gebruiken wij tegenwoordig als ondergrond voor groen ingezaaide granulaatverharding. Wortels kunnen dan de grond in, waardoor het oppervlak bij droogte vermoedelijk langer groen zal blijven. Worteldoek blokkeert wortelgroei, heeft wel als ‘voordeel’ dat het 6x goedkoper is….. De praktijk moet leren of er niet meer modder/klei bij hevige nattigheid omhoog komt…. Door een goede krachtenverdeling door het net, lasten bij erge natheid niet overdreven zwaarder dan een auto, is de verwachting dat deze techniek beter dan worteldoek werkt. Dit PP (PolyPropyleen) net ligt ook onder het zomer 2022 vervangen Rijksstraatweg wegdek.

Hierboven worden de oude dakgoten die bij de restauratie vrijkwamen, omdat ze of eigenlijk net te kort waren, of te smal, hergebruikt. In de goten komen o.a. waterlelies en andere planten. Om uitlogen zink door CO2 opslag bij wortels lelies of verzurende vijvergrond en daarmee mogelijk groeiremming door zink te voorkomen, zijn de groten na opschuren met een staalborstel nat in nat in 2 lagen polyurethaanlak gezet.

Van de witte waterlelies houden wij er 2 kleintje. De rest staat in een bak met water en kweek ik op en gaat in augustus 2023 terug naar de hoofdvijver bij het huis van deze bevriende buitenplaats. Die vijver is recent goed gebaggerd en daarbij sneefden de waterlelies grotendeels. Zo helpt de een de ander…..
Ik heb vast nog een paar roze in de aanbieding, eens (met toestemming) meegenomen uit een natuurzwembad bij Valence. Even zien in welke kweekbak die ook al weer zitten, als ze bloeien….

Door de combinatie van een lagere bodem en net lagere muur zit de rand aan de noordkant van de mestbak ongeveer 7 cm lager dan aan de zuidkant. Bij de berekening van de hoogte van de overlopen van cycloon naar de 4 lava/kleikorrel zuiveringsfilter was dit nog niet opgemerkt. Omdat dit bij lager zwemvijverpeil de doorstroming en daarmee de zuivering zou kunnen beperken, is gekozen de pijn te nemen en ong. 25 m muur tot 7 cm op te hogen. Voordeel: zwemvijver wordt ook ong. 7 cm dieper.

Nog op het lijstje:
– Betonstort 23/5/23
– Mammoetpomp maken, grof voorfilter, invoer cycloon, bodemafvoer cycloon aansluiten, overloop zwemvijver van 25cm peil voorzien, eventueel een skimmer voor drijvend vuil maken, filters met beluchtingsslang, lava en kleikorrels vullen.
– Beplanting rondom tot 50cm breed verbreden (eerst alle beplanting er tijdelijk uit) en strook meteen voorzien van mollengaas, anti rivierkreeft ecoscherm, drainage, mantelbuis, leidingen voor stroom, data/regeling, lucht & water.
– Opharding: kalk oplossen door water door een buis met kalk (schelpen, marmer etc) te laten stromen, om hogere waterhardheid te verkrijgen en zo de vorming van draadalg te onderdrukken en mooiere, stevigere waterplanten te krijgen.
– Opvullen in stappen: na 25cm de zuurstofplanten in de 2 lage 3,75m lange bakken zetten, na 75 cm de waterlelies in hergebruikte dakgoten zetten en bij 95cm kleinere waterlelies en grote boterbloem.
– Aan een anker liggend eiland van 1x1m met daar op/aan: waterlelies, mini-wilg, diverse lelies, waterdot etc (lage prio).
– Circulaire besturingskast, gemaakt van oude hardhouten raam Noordschuur, trespa platen en oude thermisch verzinkte H-balken uit de Paardenstal. Daar uiteindelijk nog in een Siemens PLC, 2 oude (2005) maar nog goed werkende Sigrist Free Fall troebelheidsmeters en wellicht een waterhardheidsmeter. En wie weet wat nog nuttig kan zijn, bv geleidbaarheid- en temperatuurmeting etc. (geen prio)
– Filterbuis met daar aan een vat in de zijkant van de sloot, met daarin een dompelpomp om zwemvijver op niveau te houden. In zwemvijver geeft een oude Endress & Hauzer Liquiphant aan of er wel/geen water bij moet. (eerst tijdelijke reeds bestaande oplossing herplaatsen en gebruiken).

Vandaag, zondag 21 mei, is een deel van de wapening met 2 componenten-cement in de geboorde gaten geplakt. Op de verpakking stond een verweringstijd van 6 minuten bij 20 graden. Hoe warm is een muur waar de hele dag de zon op heeft gestaan???? De praktijk leerde warm, verwerkingstijd inderdaad die orde grootte. Eerste gat zat zelfs vrijwel meteen dicht. Uitgeboord, wapening doorgeknipt, morgen afmaken. Vermoed wordt dat dit mega-snel uitharden met de eerste hoeveelheid uit de spuit komend cement te maken heeft en de verhouding verharder- cementhars niet op orde was. Plus temperatuur muur.
Zijn geinig gemaakte kitspuit-achtige patronen. Verharder en cement zitten in 2 aparte worstvormige zakjes in een ogenschijnlijk normaal uitziende kitspuit. Voor de start knip je de gezamenlijk met 1 knelringetje afgesloten ‘worsten’ open, zet een speciale tuut met daarin een mengeenheid er op en gaan…. In tuut zitten een aantal plastic ‘wokkels’, die de 2 componenten mengen.
Het was erg fijn dat vaste klusmaat Wouter aanwezig was. Een mens heeft maar 2 handen en als de tijd zo snel tikt… Morgen om 10:00 verder, met een dan vast vannacht afgekoelde muur.
Dinsdag betonstort.

Dinsdag 23 mei 2023
S Morgens vroeg nog een 15 tal zakken betonmix bij de Hornbach gekocht. Om 09:30 de betonmolen opgehaald. Wat een uitvinding zo’n ding! Daar valt met de hand niet tegen aan te werken. Totaal iets van 32 zakken van 25 kg betonmix met water gemengd en in de muur verwerkt. De muur is tussen de zeg 2 en 7 cm verhoogd en voorzien van een bolling van 3 cm. Voor het aanbrengen van de bolling is een hulpstuk gemaakt: beton ruim aanbrengen, beetje over beton wrijven en hulpstuk langzaam voorwaarts trekken. Vervolgens met een grote spaan zo glad mogelijk afsmeren.
Na de eerste uitharding is de bovenkant van de muur met 3 dubbel gevouwen ademende beton-afdekfolie, nog bewaard na de restauratie, tegen uitdroging afgedekt. Morgen komt daar een zweetslang onder opdat het beton nog 2 weken goed vochtig blijft tijdens het uitharden. Slang komt aan een periodiek bij te vullen vat water. Daarna kan het onder een enkele laag van dat folie langzaam drogen. We willen scheurvorming of loslaten van deze nieuwe laag zo veel mogelijk voorkomen.
Vanaf de 24e de waterlijn afbouwen.

Vrijdag 26 mei 2023:
Vastzetten invoer cycloon & start ophangen bevestigingspalen besturingskast.
Rechts in beeld is een stuk 125mm PVC te zien. Deze invoerpijp van 1 m. lang voert het water zo egaal mogelijk de cycloon in, waardoor er de best mogelijke draaikolk ontstaat. Hij is op het grote filter vastgezet met een op maat gebogen stevige oude gootbeugel. Aan de kant van de cycloon is glasvezel en polyester gebruikt.
In de besturingskasten komen 2 Sigrist free-fall troebelheidsmeters. Kasten worden van hergebruikt raam en plaatmateriaal gemaakt. Voor een goede werking moeten deze meter absoluut stil hangen en dus niet bij wind ook maar iets heen en weer gaan. De meting wordt uitgevoerd aan/op een in een donkere ruimte uit een sort of trechter vrij naar beneden vallende waterstraal. Die moet niet heen en weer gaan wiebelen….. De besturingskast komt daarom aan twee oude verzinkte stevige stalen H balken uit de Paardenstal. Hier zat vroeger het vastzetsysteem van de koeien aan vast. H-balken worden met in de muur geplakte draadeinden vastgezet. Kast moet de nodige apparatuur herbergen, maar blijft lager dan 150 cm.

Om de opgestorte muur nog even vochtig te houden opdat beton 2 weken goed door kan harden, ligt er boven op de muur en onder het blauwe doek, een water doorlatende zweetslang. Deze wordt uit de ‘watertoren’ gevoed. De pallets worden bij vullen zuivering gebruikt om een plateau over de filters tot boven het gras te maken. Dit opdat leverancier zijn big bags daar op neer kan zetten en wij de inhoud makkelijk in de filters kunnen doen….. Gemak dient de mens, of zo…

Hieronder het grof filter. Deze komt tussen mammoetpomp en cycloon en moet laatstgenoemde behoeden voor een verstopt rakende bodemafvoer. Die is 5 cm diameter. Gaasplaten zijn iets gezet opdat ze net iets stijver worden en iets smaller waardoor ze net wat makkelijker te hanteren zijn en ook net wat beter in d eU-profielen passen kwa breedte. Tja een veelvoud van 5 cm is in lijn met de Wet van Behoud van Ellende, natuurlijk vaak net op een paar mm Sub-Optimaal….
Rondom de bak wordt met de hand een sleuf van 50×50 cm uitgegraven. Hier in komt infrastructuur als drainage, mantelbuis, water- en luchtleiding, ecoscherm tegen rivierkreeft etc. Sleuf wordt met bomengrond (feitelijk zanderige grond gemengd met compost volgens bepaalde norm) opgevuld, daar groeien de planten makkelijker in dan in pure klei.
De waterlelies in de Kliko’s doen het goed: 2 witte, 1 licht roze en 1 is nog wat onduidelijk, lijkt wat kleiner soort, zo aan het blad te oordelen. Er staan inmiddels ook roze/paarse waterlelies op kweek. Tja, wat er in de oude kweekbakken precies zat was beetje onduidelijk. Die stonden ook vrij donker weggemoffeld waardoor ze niet groeiden en bloeiden.

Na het grove voorfilter voor de cycloon, is het tijd voor de ophardingsreactor. De literatuur lijkt te leren dat harder water minder gevoelig voor de vorming van draadalg/flap is. Oppervlaktewater is van nature vrij zacht. Door nu een CO2 rijke luchtstroom samen met dit water door een filter gevuld met marmer/kalk te leiden, lost het CO2 een deel van dat marmer op en neemt de hardheid toe. Hopelijk zal uiteindelijk een on-line hardheidsmonitor de hardheid gaan bewaken en de opharding aan/uit schakelen. CO2 rijke lucht moet komen door de lucht uit de drainageslangen te trekken. Die krijgen aan hun uitgang een grote sifon tegen binnen trekken lucht. Planten slaan CO2 in hun wortels op. Die lucht zou wel 10x meer CO2 dan omgevingslucht bevatten.
Met een 70 mm boor zijn de gaten in de header geboord.
Met een 86 mm boor is in feite een stuk buis telkens in 2 stukken geboord. Door de schuine uiteinden past dit prima om de header met de gaten. Header en zijarmen worden met tierips aan elkaar gezet. Met wat schroeven wordt het geheel op de bodem gefixeerd. Met de Fein multitool worden de uiteinden rond afgezaagd. Vermoedelijk door een zeg 46cm diameter gat in een houten plaat er op te leggen.
De 50cm diameter pijp die als reactor fungeert, wordt over de op maat gezaagde drainagebuizen heen geschoven. Op of onder de drains wordt de luchtspiraal vastgezet. Eerste zeg 10 cm wordt met 10mm basalt split opgevuld. Daar op komt een kalkproduct, variërend van schelpen tot grove tuinkalk of kalk uit drinkwaterontharders.
(Het wordt nog even interessant hoe de luchtslang straks naar buiten te krijgen. Ik ben net niet slank genoeg meer om er vanaf het andere uiteinde liggend in te kruipen. Alhoewel? Ik heb wel lange armen en de buis bestaat uit 2 delen. Er staat nauwelijks druk op, dus beetje kit voor afdichting… We gaan het zien! )
Tja, een idee is leuk, met zon er aan werken ook, tijd kost iets bedenken en uitvoeren wel…

Zondag 9 juli:
Waterverdeelwerk voor in de onderkant van de ophardingsreactor passend gemaakt. Houten schijf van 46 cm diameter uitgezaagd (= binnendiameter reactor), met zeilklemmen op verdeelwerk gecentreerd. Vervolgens met de Fein Multitool rondom vertikaal de uitstekende delen afgezaagd. Een PVC ring net boven dit verdeelwerk wordt ter fixatie nog tegen de binnenkant van de reactorwand geplakt en geschroefd. Onderop komt nog 16mm slang om CO2 rijke lucht in te blazen.
Praktijk moet leren wat beter werkt:
– water met extra airlift met CO2 rijke lucht over filter circuleren
– CO2 rijke lucht onderin filter blazen
– combinatie van beiden.
Echter, nu moet de beluchting onderin aangebracht. Later het filter legen & openen en dan aanbrengen is geen handige optie……
Gebruik van circulaire materialen is leuk, kost echter wel veel tijd. Tijd en dus arbeidskosten, zal vast meespelen in de opkomst van de circulaire economie initiatieven.

Ook is vandaag het resterende deel van de bovenkant van de muur met HD reiniger afgespoten. Het blijkt helaas dat in de ZO hoek een meter of 8 muur tot wel 4,5 cm lager is dan de rest. Besloten is dit deel alsnog met beton op te storten: bekisting aanbrengen, alleen rond hoek wat wapening en de pijn nemen en beton er op.
Het weer zit niet mee: zo is het veel te warm om te graven, zo staat de boel blank en is het 1 grote baggerzooi. In natte klei valt niet te graven, laat staan afschot aan te brengen opdat de drainage de goede kant op loopt……
“Et sal regkom”, zeggen ze in Zuid-Afrika !

14 juli 2023
Vandaag even geen zwemvijver maar retour-hulp van een zwemvijver medegraver. Zie hier onder. Dagje werk, richting 10 meter.

19 & 21 juli 2023
Omdat de bodem van de zwemvijver ter hoogte van de 4 zuiveringsfilters zeg 3-4 cm verschilt is besloten met een laser 1 zelfde horizontaal peil in alle 4 de buizen uit te zetten.
Hoe doe je dat? Simpel ! Eerst de laser 5 cm boven 1 als vast benoemd meetpunt stellen. Vervolgens vanuit iedere buis met een centimeter de laser oppikken, cm met zeilklem boven op buis vastklemmen en beneden op zeg 150 cm een streepje zetten. Vervolgens de laser midden in iedere buis gezet en op dat streepje gesteld. Vervolgens met de laser vanaf dat vaste punt in het midden de buis met een staalborstel ontdaan van losse afzetting en met potlood rondom streepjes gezet. In de duisternis zie je dit type laser makkelijker. Als basis-verlichting zie je rechts in beeld nog net een groen lampje hangen.
Met een lat die een net kleinere diameter dan de buis heeft wordt straks de lava op 4 de zelfde hoogten gesteld. Daarop komt in iedere buis een beluchtingsspiraal. Daar weer lava op. Bij veel druk en luchtflow zal die 3 cm hoogteverschil niet uitmaken. De luchtpomp levert echter wel flink luncht, maar niet megaveel en lijkt ongeveer de zelfde hoogte beter. Paar uurtjes extra werk…

Op vrijdag is voor de tweede keer beton gestort. De bak blijkt in de ZO hoek tot wel 5cm lager dan elders. Bij de eerste betonstort was dit denk ik wel bekend, maar verloren gegaan….
Er was regen aangekondigd, die kwam tijdens de lunch ook intens. Toen was de oostkant klaar en afgedekt met twee oude werkbanken uit de restauratie. Kort er voor gebruikt als loopplank om de lava in de buizen te storten. In de middag, avond en nacht geen regen geweest. Inmiddels is de bovenkant tegen uitdrogen afgedekt en voorzien van een strook kantoendoek met daarop een water-zweetslang ter bevochtiging. Beton bereikt zijn grootste eindsterkte na 2 weken. En voor uitharden is water nodig. De muur er onder is relatief droog. Als je daar het water naar weg laat zuigen, krijg je ene slechtere hechting van het beton op de muur. Vandaar dat we het 2 weken bevochtigen. Daarna gaat water er af en mag het beton langzaam drogen.
Ondertussen gaat de afbouw door….

Binnenkort worden airlift, dubbellaags gaasfilter en cycloon op elkaar aangesloten.
Ook de ophardingsreactor is nabij af.

De vorstbeveiligings 5cm air-lifts moeten nog in elkaar geplakt en de luchtslangen door de muur geboord. Het idee is het water langs de wand rond te laten draaien om stukvriezen in hoeken en rondom de zuivering te voorkomen. Bij overmatig opdrijvend groen, bv kroos, kan dit helpen om dit naar de oppervlakte-skimmer te laten drijven en automatisch te verwijderen.

In de grote vijver wordt al zeker 10 jaar met een dergelijk kleine air-lift een zuurstofrijke bel onder het ijs gecreëerd. De vijver is ondiep, bevat in de winter telkens het nodige ‘verse’ rottende blad, wat zuurstof weg neemt. Bij sneeuw op ijs wordt het onder water donker en produceren de aanwezige algen geen zuurstof meer……..

Pas na opvullen zwemvijver wordt de definitieve besturingskast geplaatst. Feitelijk zijn alleen de luchtpomp voor de watercirculatie (en beluchting) en de dompelpomp die de zwemvijver met slootwater op niveau houdt nodig. De luchtpomp zal een tijdelijk onderkomen krijgen.

Rond 26-30 juli
Rond het gebied van de 4 zuiveringsfilters zijn net in het water hangende circulaire dakgoten met moerasplanten bedacht. Dit ter camouflage van de filters, tijdens het zwemmen. De goten komen aan verzaagde circulaire hardhouten kopschotten van 35mm dik uit de Paardenstal. Voorheen zaten hier oa de watergeefbakken aan vast.
Ook zijn de waterleliegoten met vijvergrond en een restant PP-net als wapening, gevuld.
Uit de slingerbeek zijn nog wat mooie roze waterlelies gehaald en in een kweekbak gezet.
De ophardingsrector zag ook het levenslicht. Onderin zitten 2 luchtspiralen: 1 slang met gaatjes en 1 zweetslang/druppelslang. Time will tell wat het beste werkt. Voor wat gewichtsverdeling/overdracht, lees voorkomen pletten slangen, is onderkant van boven uit met wat kleikorrels gevuld. Straks komt dit ook op de bovenkant van het verdeelwerk voor water. Kleikorrels met daar op iets lava of alleen wat niet te grof lava. De rest vd buis wordt met een kalk-product opgevuld. Opharding- en groffilter komen aan weerszijden van de besturingskast in het water te staan. Zie de foto’s hier onder.

2 tm 6 augustus 2023
Ophardingsreactor in zwemvijver gezet.
Ook het tussenstuk tussen de 2 lange zijden hardhouten planken rond de zuivering passend gemaakt. na loshalen worden de gaten voor alle zekerheid tegen houtrot behandeld. Op de uiteinden zijn 2 support planken met chemische rvs ankers in de muur gemaakt. Aan deze planken komt hergebruikte dakgoot met moerasplanten ter camouflage van de zuivering. Als alles goed gaat, komt de onderkant van de goot in de zomer net 2 cm in het water te hangen en als in de winter het waterpeil 5 cm wordt verlaagd, hangt de goot boven water waardoor risico op dood door rotting en vorst zo klein mogelijk wordt. Menig plant overlijdt niet door droogte maar door te nat en dan wat kou…….
De oude herbruikbare gootbeugels zijn voor dit doel in de bankschroef verbogen.
Opdat de zuurstofplanten bakken goed draineren en daarmee verplaatsbaar/tilbaar blijven, mocht de bak leeg gaan, worden ze voorzien van drains van 70cm op de uiteinden. Heel eenvoudig gemaakt: 1/2 duims flexibel pvc elektriciteitsbuis en om de cm een gaatje van 2mm doorboord, ondertussen de drain om zijn lengteas draaiende. Het geheel is omwikkeld met fleece om zand de boel niet te laten verstoppen. Bij plaatsen zit er tijdelijk een draadeind in opdat de boel recht blijft liggen totdat vijvergrond en PP wortelwapeningsnet is aangebracht.
Op zijn minst de onderkant van het filter bestaat uit lava, vermoedelijk het hele filter. Dat hangt even af of de gebouwde zeef enige snelheid van vullen toestaat, of te omslachtig is. In 2015 was de zeef dermate provisorisch dat het heeel traag werkte. Dit zal beter gaan! Daartoe 5cm betonijzer gaas op oude panlatten 4 cm van de bodem gelaten. Hier op komt de hoge rand waartussen door de lava naar beneden rolt. Bovenop er op scheppen, onderweg met een Gardena Profi broeskop de fijne delen van de juiste grofheid scheiden. De fijne delen vallen er aan een ‘eigen’ kant uit en komen in twee achter elkaar geplaatste 95 liter bakken, die mogelijk weer iets schuin staan. De eerste loopt over in de tweede, dat bleek eerder genoeg om de grote meerderheid van het lavastof af te vangen.
9 aug weer verder…. OA met aansluiten opharding en leidingwerk naar cycloon. Ook wordt nog een op de filtraatleiding aangesloten vat gemaakt met daarin een pomp om periodiek schoon water aan de planten te kunnen geven.

Vanaf 8/8
Woensdag is het hardhout vastgezet en zijn daarop in de bankschroef me enig geweld recht gebogen oude gootbeugels gemonteerd. De oude dakgoot wordt zo afgesteld dat de onderkant een paar cm in het water hangt. In de goot komen moerasplanten die de 4 zuiveringsreactoren gaan camoufleren.
In de winter is het idee het waterpeil 5 cm te laten zakken om rottingsgevaar tijdens de kou iets te beperken.

Op 11 augustus zijn de goten van de moerasplanten-zone gemonteerd. Ook het zeg 75 cm middenstuk past uitstekend. Met een zwaaihaak de hoeken uitgezet en op het oog in de goten met zo verticaal mogelijk gehouden potlood afgetekend en met hand-ijzerzaag uitgezaagd. Onderkant goot moet als het goed gaat net eeen paar cm in het water hangen. In de winter zakt het peil zeg 5 cm en blijft de goot redelijk droog. De goot wordt ook op het zweetslang watergeefsysteem aangesloten.

Eind augustus is begonnen beschikbare lava te zeven en daarbij te wassen. De gewassen lava wordt in een dunne laag op de mestbakbodem gelegd. Dit omdat de lava restanten wortels van watermunt bevat. Dit is dermate ‘onkruid’ dat gevreesd wordt dat zelfs een klein worteltje zich nog naar boven weet te werken. Een paar dagen zon zal het niet overleven.
Door de warmte duurde graven langer, daarna maakte de enorme regen afschot aanbrengen onmogelijk. In natte klei valt niet goed te spitten. Met een week droog weer, moet dit beter gaan. Laagje zand er op en als het daarna weer gaat regenen, is de drainage en andere infra alsnog vrij snel aan te brengen.

Zondag 8 oktober.
Vandaag beetje rustig aan, afgelopen donderdag ongelukkig gevallen en 3 blauwe plekken van 10×10 cm opgelopen, waarvan 1 bij mn nier. Tja, bleef met voet achter wiel 75 kg zware houtklover hangen, stortte vol op bolle deksel BBQ, gleed er af, raakte / viel op trapper & uitlaat brommer, miste met hoofd een stalen stoelleuning. Nog voordat ik opstond, zag ik mn 90 jarige pa aan de deurpost staan en vroeg wat er was…

Om het afschot er een beetje makkelijk in te krijgen is vanaf het diepste punt telkens de afstand naar een op de bak geplakt peilstokje opgemeten. In een grafiek is totale drainlengte op de ene as en 1-10cm op de andere as ingetekend, cq -50 tot -60cm. Zo is makkelijk te herleiden op welke diepte de drain per peillat moet zitten.

Vol goede moed begonnen om de aan de zuidzijde van de zwemvijver gegraven sleuf van 50x50cm onder afschot te leggen. Eerdere poging na regen en ontstane kleizooi, afgebroken. Sleuf voor mn vakantie afgedekt en de toplaag blijkt nu droog genoeg om te bewerken. Droog is anders, maar het gaat best. Op de geprofileerde bodem komt straks zeg 5cm zand, vervolgens wordt met een balk het afschot er definitief in gelegd, balk weg, drainage er op, zand er op. Totaal iets van 15 cm zand. Daar komt oa een mantelbuis voor bekabeling op, wat stroomkabel, luchtslang, waterslang, zweetslang voor irrigatie etc. Uiteindelijk wordt tot 10 cm onder de rand met bomengrond opgevuld, dus zeg 25cm, water gegeven en de beplanting terug gezet. Na eerste inklinken grond door water geven, volgen 5 cm houtsnippers tegen onnodig uitdrogen, onkruid onderdrukking en voeding van de grond met organische stof door langzame afbraak door micro-organismen. Tussen houtsnippers en rand bak blijft 5 cm, opdat de housnipers niet de bak indrijven als er ruig wordt gezwommen en water over de rand komt.

Dit onder afschot leggen blijkt een tijdrovend, zwaar en precies werkje. De drains mogen nergens tot de bovenkant vol water komen. Een luchtpomp moet immers zijn lucht uit de drainage zuigen, deze is CO2 rijker dan buitenlucht en goed voor de waterkwaliteit. Denk aan oplossen van marmer met CO2 om harder water te krijgen en zo minder draadalg en mogelijk een minder lekkende bak door dichtlopen van barsten in beton. Planten slaan CO2 bij de wortels op. Drains zijn 5cm diameter, dus afschot in theorie binnen ong 1 cm nauwkeurig aanbrengen. Punt is dat door de relatief grote lengte van de drain, deze is zeg 25m, je bij 0,5% best wel een verval krijgt. Dat kan, is veel (dieper) graafwerk, plus dat het beter lijkt voor de oude muren om niet onnodig diep klei weg te graven die al tig jaar stevig tegen de muur aan zit. Gekozen is voor 10 cm afschot op deze 25m. Wil liever geen scheuren… Zo ook is het beter om na aanbrengen hele grondpakket niet de bak meteen te vullen maar de grond zich eerst te laten zetten opdat het goed tegendruk tegen het water kan geven. Dat kan nu ook makkelijk, er gaat dit jaar toch niemand meer zwemmen. Doel is daarom, om naast andere projecten die tijd vragen, stug door te gaan met de zwemvijver opdat hij asap af is en in 2024 alleen nog maar met water hoeft te worden gevuld en van waterplanten te worden voorzien. Na noeste arbeid, de afdekking er weer op. Na regen wordt het anders weer een baggerzooi, waar het slecht in lopen is….

Vrijdag de 13e oktober
Vandaag wel op ladders gestaan, er niet onderdoor gelopen…..
De zwarte kat niet gezien.

Opdat straks de luchtspiralen zo goed mogelijk even hoog zitten is met behulp van een laser op de 4 binnenkanten van de zuiveringsreactoren op de zelfde horizontaal een rondom lopende lijn gezet. De lat op de linkerfoto is behulpzaam met vlakken geweest. De potloodlijn is op die foto goed te zien.
Opdat er geen blad in waait of onkruid gaat groeien zijn de 4 lavabedden met doek wat eerst de pas gestorte betonvloeren tegen te snel uitdrogen beschermde, afgedekt. Zie 2 foto’s hier boven.
Tussen nu en vullen worden de reactoren opgevuld met of kleikorrels en daarop 20cm lava(als gewicht), of alleen lava.
Prioriteit ligt bij asap afmaken grondwerk rond de zwemvijver. Allereerst onder afschot leggen van het laatste zuidelijk deel, de eerste 15m lukte goed. Dan mollengaas, 5cm zand, drainage, weer 10cm zand. Vanaf dat moment zijn de meeste werkzaamheden in de sleuf redelijk regen-ongevoelig. De drainage zorgt dan voor een droge sleuf, waar je normaal doorheen kunt lopen, zonder 5cm dikke plakken klei aan je voeten te voelen plakken. Dan sleuf andere kant afdekken en 2-3 weken laten drogen. Ondertussen kan andere kant van infra worden voorzien en last but not least bomengrond en na inklinken de planten retour.
Als het weer het toe laat, niet te nat, zullen de gras-hoeken bij de ingang wat horizontaler worden gelegd.

Afhankelijk van het weer, wordt met de hand of een graafmachine de noordelijke zijkant langs de zwemvijver recht en schuin oplopend gemaakt. Voor dit werk is droog weer nodig… Daartegen komen verticale schuin naar achteren staande grasbetontegels met daar in een leuke beplanting. Hierdoor zal de grasstrook langs die kant over de volle breedte zijn te bewandelen en dus vlakker blijven in plaats van telkens aan de randen schuin wegzakken, met val gevaar als mogelijk gevolg.

Zondag 15 oktober 2023
Vandaag een opstelling gemaakt en getest waarmee straks makkelijk de voor de air-lift benodigde lucht-gaatjes van zeg 1 mm. kunnen worden geboord. Zoals te zien is zijn er 3 ringen op elk 1 cm afstand. In deze ring is de gat-afstand 3 cm. Straks staat de buis verticaal. Er zit dan geen gat recht boven elkaar, waardoor de kans dat luchtbellen tot grotere luchtbellen samenklonteren wordt verkleind. De flow die je met een air-lift kunt bereiken is weliswaar afhankelijk van de dichtheids verlaging door het lucht-water mengsel en daarmee vooral de luchthoeveelheid. Als het gaat om beluchting van het water zijn kleinere bellen beter, daarvan lost er net wat meer op omdat ze meer buitenoppervlak hebben dan grote luchtbellen. Denk hierbij aan een bak van 1m3 vol met pingpongballen of voetballen. Het totaal buitenoppervlak van de pingpongballen is groter. het oplossen van zuurstof naar water gebeurt op het grensvlak van lucht en water. En dat grensvlak is met kleine bellen, groter.
In het eggie wordt de gatafstand 2,9mm, dan komt het net wat beter uit. Excel mag de data leveren…., lees de veelvouden van zeg 2,9mm.

19-22 oktober 2023
Tijdens uitgraven van de sleuf langs de mestbak viel wat grond van het talud op het daar al wat groeiende gras. Dit gras en grond mengsel is verwijderd. Afwerking talud kan pas bij beetje droog weer.

Ook de aansluiting op de cycloon gemaakt en gemonteerd, die lucht, of opdrijvend materiaal onder de vortex-finder plaat af kan tappen. De vortex-finder, het gat in het midden, krijgt een pijpje die iets naar beneden steekt (de vortex-finder genoemd) om te voorkomen dat er toch zwevend materiaal mee komt. Vlak tegen de plaat draait het water minder hard dan 5 cm lager, dat geeft verstoring en loop je meer kans dat er helemaal bovenin zwevende en opdrijvende stof meekomt. Truc van een cycloon is dat de zwevende stof tegen de buitenwand wordt geslingerd en van daar uit naar de bodem zakt. Exacte diepte in de praktijk te bepalen. Omdat het gat half onder en half boven de plaat was geboord, is een deel van het uitgeboorde stuk eerst in de aansluiting geplakt met polyesterfiller en daarna het geheel een dag later in het gat met polyester-filler geplakt, waardoor het halve gat boven de vortex-plaat dicht zit. Met een matje glasvezel en hars is het geheel goed vastgezet.
Op deze ingeplakte ‘stomp’ komt een verticaal T stuk met pijp tot boven de waterlijn. In de onderkant kan opdrijvend materiaal bezinken en wordt eventueel verwijderd (nader te bepalen).

Zondag is de zuidelijke sleuf rond de bak verder onder afschot gelegd. Het laatste L-vormige deel wordt nog in 2 delen opgesplitst en voorzien van een wortelscherm. Daarna volgen 5 cm zand, de drainage definitief stellen en 15cm zand er op. Dan kunnen de platen de noordelijke route afdekken en laten drogen.
En nu nog meerdere droge dagen…… Terrein is kletsnat, met een trekker zand aanvoeren rijdt de grond rond de bak compleet aan gort.

Eind oktober.
Wat een baggerweer. Zelfs bij met een bosmaaier lopend rond de zwemvijver komt er water omhoog. De klei is geheel verzadig met water. Niet heel raar, er viel veel en klei is slecht water doorlatend. Het is niet voor niets dat grondwater bevattende zandlagen, vaak door ondoordringbare kleilagen worden afgedekt en beschermd.
Afschot zuidelijk tracé bijna klaar. Om nou nu met een zware trekker met bak met zand over kletsnatte paden gaan rijden, danwel met kruiwagen met zand over kletsnat gras, geeft onnodige schade.
Anyhow, de zwemvijver is opgeruimd en winterklaar, vermoedelijk de laatste winter in lege toestand. Zie foto hier onder. Waszeef staat er nog even. Binnenkort nog wat kleinere bakken met lava, die nabij weiland staan, wassen en bakken & IBC naar elders. Plan is om water langs de randen iets te circuleren, waardoor er daar geen ijs ontstaat en er dus ook geen zaken stuk vriezen. Nu wachten op minimaal 1 droge week en de zuidelijke ’tankgracht’ kan zand, drainage en nog wat zand krijgen. Daar kun je gewoon over lopen, hoe hard het ook heeft geregend. Nou ja, aanvoeren bomengrond over kletsnat terrein is een dingetje. Tja, het blijft natuur….

Afgelopen oktober viel er 220mm water, tegen 75mm normaal. Tja, dan houdt het even op…
Wanneer is het nou eens even twee weken droog?

Zaterdag 4 november
Begonnen met een zonnetje, geëindigd met zijkweer….. Maar af!
Vandaag de restant lava in bakken gewassen, rommel daar opgeruimd en zeef verwijderd. Was nog een gedoe, is restant uit onderkant van de stapel, bevatte heel veel gruis. En lag kennelijk tegen een stapel puin aan: na iedere grote emmer gewassen lava op de 150cm diameter hoop gooien, even handmatig het beton er uit vissen.
Zwemvijver is winterklaar. Helaas wordt de komende 2 weken iedere dag regen voorspeld. Het park is al verzadigd van water…. Zijn we straks een paar maanden verder als de bladeren weer aan de bomen zijn en dat wordt deze natte spons die klei heet in 2 weken tijd droog getrokken. Ondertussen wel risico op rottende boomwortels….., als ieder jaar.

Wat rest zijn 2 bakken met zeefsel, waarvan de grove fractie nog uitstekend bruikbaar is als filtermateriaal voor een nog te maken mini-zuivering achter m’n kleine Ocriet-lavet-vijver in wording (zomer 24??). Het fijne spul is een goede meststof. Ocriet maakte multifunctionele lavets. Je had ze ook met wasmachinemotor en dan kon je het roerwerk en wel/niet in zetten.
Zie hier voor wat weetjes. Long time ago kwam ik met enige regelmaat bij Ocriet in Baarn voor de waterbehandeling van de stoomketel. In de Noordschuur zat een Ocriet Lavet. Terrein is deels her-ontwikkeld, sommige karakteristieke gebouwen zijn gesloopt…

Zondag 12 november 2023
Vandaag was het eindelijk een lekkere droge dag om wat meters te maken. En was er hulp van mijn trouwe klusvriend! Helaas was door de harde wind en heeel veel regen de sleuf onder de afdekking toch behoorlijk nat geworden. Samen graafden we lokaal nog wat dieper en brachten uiteindelijk een HDPE plantscherm aan. 1 Uiteinde zit met een strook trespa en pluggen tegen de muur geklemd. Op de foto hieronder is het niet goed te zien, maar bovenkant scherm is gelijk bovenkant muur. Volgende keer het andere uiteinde nog zeg 1,5-2m graven en op de muur vastzetten. Dat blijkt vast ook hier een dingetje omdat de muur op die diepte uitstulpingen van beton kent. Maaaaarrrrr, daar zijn boorhamers leuk speelgoed voor….

Donderdag 30 november
Wat een treurgeestig ijskoud weer…. Vandaag de L-sleuf met ingegraven scherm geïnspecteerd en opnieuw aan weerszijden ram langs het plastic gelopen opdat de grond zich zet en het scherm goed vast komt te zitten. De boel staat deels vol water, zeker op het westelijk uiteinde. Om scherm daar op de bak vast te kunnen zetten zal er iets van beton moeten worden gestort, of een extra stuk scherm ingegraven. Voor dat werk moet de boel bij voorkeur droog zijn. In een glibberzooi valt niet te werken. Daarom vandaag de sleuf goed afgedekt en drogen maar…. Het blijkt namelijk dat de schuin oplopende bodem bij de bedachte aansluiting van het scherm dermate hoog zit, dat planten er daar uit kunnen. Ook de muur van de bak is daar heel ondiep…
De zuidkant van de bak blijkt redelijk droog onder de afdekking te blijven. Toplaag is wel wat nat, maar er staat zeker geen water.
Wanneer droog? Wie het weet mag het zeggen ! Dan het terrein nog opdrogen en ik kan met zand voor de drainage gaan rijden. Ach ja, het komt goed!

Zondag 3 december 2023
Het lijkt er op dat deze afdekking op dit deel nu wel waterdicht is. Onder het groene zeil liggen 2 oude werkbank-dekken van 122×244 underlayment, voorzien van ieder 3 balkjes voor versteviging. Er staat inmiddels geen water meer in de sleuf. Wat niet wil zeggen dat de klei beloopbaar, laat staan bewerkbaar is. Maar wat nog niet is, kan komen…..

Zaterdag 16 december 2023
Vandaag een bigbag met vulling voor de biologische reactoren uit de aanhanger, over een houten glijbaan-wip met een draadtakellier (verbonden aan een boom aan de overkant van de sloot), in de mestbak getrokken.

Huikje er af, spanbandje er om doen en voorzichtig trekken maar. Pallet waar de zak op ligt op de zwarte plaat trespa weten te krijgen (glijdt makkelijker dan hout op hout) en gaan met de banaan. Bedacht plan werkte uitstekend.
Een van mijn lijfspreuken is niet voor niets ‘kan niet bestaat niet, wil niet wel’.
Of om met de woorden van Kolonel John “Hannibal” Smith te spreken, commandant van The A-Team: ‘I love it when a plan comes together!’ .
Zie foto’s hier onder.
Blog gaat in 2024 weer verder, in 2023 geen ‘schokkende nieuwsfeiten’ meer verwacht.

Zondag 24 december 2023.
Toch nog een bijdrage. Na sinds 1 oktober vrijwel dagelijks aan het werk te zijn geweest, was het vanavond tijd voor heerlijk knutselen. Morgen start het kerstreces….
Vandaag is de air-lift gemaakt. Dit is een 110mm PVC pijp met gaatjes van 1mm waar lucht door in de pijp wordt geblazen. Eerst is op mm papier het gaatjes patroon uitgezet. Dat is op de buis geplakt. Zoals je ziet zitten de gaatjes niet recht boven elkaar. Reden is dat als je dat wel doet, luchtbellen meer in elkaar vloeien en de werking minder is. De buis staat straks verticaal, dit deel zit vlak boven de bodem. Op het T-stuk wordt straks zowel een oppervlakte-skimmer als een bodem inlaat aangesloten. De lucht neemt veel water mee en zo circuleert het water straks door de zuivering. Ook wordt het belucht, een deel van de zuiverende bacteriën houdt hier van. De schuifmof van 125mm op de foto wordt over de 2 donkergrijze verloopringen geschoven. Zo ontstaat een luchtkamer. Op de buitenste mof wordt een luchtaansluiting gemaakt. Hiertoe worden twee stukken PVC pijp op de mof gelijmd opdat wat wanddikte ontstaat. Hier wordt een gat in geboord, iets verwarmd en met een 3/4 stalen nippel schroefdraad in getapt. Hier wordt een 3/4 PVC nippel ingelijmd.

En in het nieuwe jaar zal bij nadere gedachte het zuiveringsdeel verder worden uitgebreid. In deze sectie komt nog 1x 1000 liter IBC met marmer-korrels voor de opharding van vijverwater. Dat is een langzaam proces en de eerder bedachte 50cm diameter reactor met 1 m marmer kon wel eens te klein zijn.
Plus twee beluchte IBC’s met vulling om de als krap ingeschatte zuiveringscapaciteit te vergroten. Uiteindelijk komt daar bovenop nog een rand met daarin waterlelies ter camouflage, opdat het geheel natuurlijk oogt.
Eerder kocht ik een stuk of wat IBC’s, worden ze nog nuttig gebruikt ook!

Donderdag 25 januari 2024.
Met een beetje geluk gaat het weer de komende weken langzaam beter worden. Of roert maart straks nog zijn staart?
Vandaag 4 bijna-ronde deksels gezaagd voor de gepakte 80 cm zuiveringsreactoren. De twee onderin krijgen sleuven opdat de pakking er niet uit kan en zijn dus in feite een grove zeef. Kwestie van aftekenen, boren, zagen etc. En natuurlijk later bedenken dat het altijd beter kan…. De tweede draai ik 45 graden opdat de stevige 10cm brede stroken eindigen op een ronde buitenkant en niet op eentje waar nog net een taartpuntje op moet worden geschroefd omdat de plaat net een paar cm kleiner is dan de binnendiameter van de buizen. Zo was het ook op A0 papier bedacht/getekend, de praktijk weerbarstiger… Ach, de plaat komt op door het GVK geboorde stukjes RVS te liggen en heeft eigenlijk weinig te dragen. Ruim boven waterpeil komt een dichte plaat. Kan daar nog iets van een plant ter camouflage in groeien.
Omdat de trespa platen hergebruikte tafelbladen van 75×75 cm zijn en de buis 79cm inwendig is, ontbraken er een paar hoekjes. Die waren met zoiets handigs als een decoupeerzaag, inclusief handige bedienaar, zo uitgezaagd. Per hoekje 2 rond 40 gaatjes boren en 2x 35mm lange stukjes RVS draadeind met watervaste (super) montagekit gelijmd.
De waterafvoer retour zwemvijver zit onder deze zeefplaat.

Vrijdag 2, zondag 4 februari:
De schijven bleken op de aangeplakte ’taartpunten’ net iets te groot. De combinatie decoupeerzaag en haakse slijper met metaal-afbraamschijf fixten de job vrij snel. Op 15 cm vanaf de bodem van de 80cm buizen, 2xM8 RVS schroefdraad ingeplakt. Platen passen nu prima. Vervolgens met 2×3 RVS hoekstukjes de buizen op hun plek gezet. Die is in de hoek en tegelijk 10 cm vanaf iedere wand. Dit opdat water achter de buis langs kan stromen en de betonnen hoeken in de winter niet bevriezen. Vervolg: leidingen aanbrengen/vastzetten en wellicht binnenkant buis/bodem met iets cement aansmeren dat water volledig door een 125mm leiding de 80cm reactor/buis verlaat en zo een ’tegen-klokse’ stromingsrichting in de zwemvijver creëert. Gedachte/hoop is dat hierdoor drijvend vuil bij de goten kan worden verzameld en afgevoerd.
125mm schuifmof (luchtkamer) van de air-lift in elkaar gezet. Gat kleiner dan 3/4 duims geboord en na heet stoken met een schildersfohn er voorzichtig een 3/4 duims RVS knie ingedraaid. Pasringen 110-125mm PVC air-lift buis afgeschuind opdat de 125mm mof er, indien noodzakelijk, makkelijk af kan.
9/2 verder….

Donderdag 8 tm zondag 11 februari.
Beetje priegelen, met 2,05m op je knieën in een 80cm diameter buis, maar laatste RVS hoekje zit in binnenkant 80cm buis! Beide staan goed vast op de bodem en door RVS zal dat niet wegrotten…

De 125mm schuifmof (=luchtkamer) voor de air-lift heeft een op lengte gezaagde ingeplakte pvc nippel gekregen en is af.
Zie foto hier boven ‘Luchtkamer met toekomstige luchtaansluiting’. Beetje vet op rubbers en meteen over air-lift geschoven, dat ging prima. Op laatste moment net iets te veel kennelijk ongecontroleerd kracht gezet en toen schoof ie veel te ver en lag ie er aan de andere kant weer af en kwam mn klusvriend binnen….. 2e poging volgt….

Onder de 10×10 cm stalen H-palen voor de besturingskast zijn 2 poertjes gemetseld. Omdat er daar op de bodem water staat, zijn 2×2 trespa afstandhouders gebruikt. Dit voorkomt dat het door water erg vloeibare cement wegvloeit. Cement hard chemisch uit, dus met veel water geen bezwaar. Wel moet je voorkomen dat het fijne cementpoeder zich zou kunnen scheiden van het grovere zand, bv door wegspoelen, bv door druk vd stenen. Dus: plek even droogmaken, afstandhouders neerleggen, meer cement aanbrengen dan nodig, steen beetje draaiend aandrukken totdat hij op de trespa stukjes ligt. Na metselen stond plek weer vol water. De tweede steen is gesteld opdat de afstand tussen steen en paal bij beide ongeveer gelijk is. Deze pas-stukjes zijn na 24 uur verwijderd. Na goed doorharden worden de palen iets los gezet en met een balkje een aantal mm. opgetild. De ruimte tssen onderkant balk en bovenkant poer wordt vol-gevoegd. Zo draagt het gewicht niet op de schroefdraad ankers in de muur af maar op de bodem. Alleen de zijdelingse krachten blijven over, bv de wind. Bij beter weer worden de door de passtukjes veroorzaakte uitsparingen mogelijk nog gevoegd.

De buizen zijn aangesloten op de aanvoerleidingen. Die komen uit de onderkant van de 4 grote lavafilters. Periodiek kan de pakking in deze 80cm buizen worden belucht.
Het water wordt onderuit in een ronddraaiende richting tegen de klok in de bak in gestuurd.
80 cm. Op de bovenkant is onder water een oude rode 20cm mantelbuis voor oeverplanten ter camouflage van de 80cm buis gemonteerd.

Bij schonen van sloten is een leuke partij nog te gebruiken roze waterlelies vrijgekomen. Deze worden deels teruggezet en deels opgekweekt en kunnen bv in hoeken van de zwemvijver op de bodem geplaatst in hergebruikte kunststof 60 liter koelvloeistof vaatjes van mijn garage. Ook in een tweede mantelbuis, ergens te bevestigen, wat dieper onder water…. Een deel gaat komende zomer naar een bevriende buitenplaats in Zeeland.

Zaterdag 17 & zondag 18 februari 2024.
Tweede 80 cm reactor is voorzien van de rode moeraszone. Nu nog in 1 buis wat beluchting en versteviging midden op de bodem en vullen met pakking. Natte met biologie omhulde pakking kan best wat wegen als de zwemvijver een keer leeg moet, daarom middenin een versteviging, lees op elkaar gemetselde tegels/stenen. De zeefplaatbodem ligt daar op.
Dubbel laags grof filter op cycloon aangesloten, zie foto hier onder. Weer een mijlpaaltje! Dit filter verwijdert grof materiaal als blad/plantenresten en draadalg en moet periodiek worden gereinigd. Hoe vaak is de vraag. Dat hangt af van de waterkwaliteit en weersomstandigheden.
Ook de draagpalen van de toekomstige besturingskast met paaltjes iets opgekrikt en de ruimte tussen die poten en poertjes gevoegd. Zie ook foto hier boven, ongevoegd. Om uitzetten hout door regen te voorkomen en daarmee mogelijk schade aan de bevestigingsdraad, zijn de palen tijdelijk afgedekt tegen de regen. Cement bereikt zijn grootste eindhardheid na 2 weken, dan kan afdekking en houten paaltjes weer weg.
Uit Slingerbeek gewonnen roze waterlelies deels in zwemvijver in bak gezet.
Verder was het zondag geen technisch weer…….. regen.

NEXT:
Opbouw 2x 1000 liter IBC tot extra biologie ruimte (tegen 4 reactoren aan).
Actie hobby-gynaecologie: Op de bodem van een IBC een drainage met CO2 rijke bodemlucht beluchting leggen door buis door een zeg 18cm opening op een PP net te tierippen. Vervolgens op bodem fixeren en opvullen met zeg 1000 liter marmer. Als IBC van boven open zou blijven, wordt toch te veel vervuiling en daarmee waterweerstand voorzien nadat je op een dergelijke viezere laag weer nieuw marmer hebt geschept.

Dinsdag 27 februari 2024.
Vandaag twee 60 liter vaten op de bodem voor de 80cm reactoren vastgezet. Aan deze vaten worden de leidingen vanuit de 80cm buis, retour de bak in, vastgezet. En wel zo dat er een draaiende stroming ontstaat endat de uitloop boven de bodem is. Dit voor als er toch een rivierkreeft in de bak komt, deze niet onderin de filters kan gaan nestelen. In de 60 liter vaten komen waterlelies ter camouflage van deze leidingen. En ter voorkoming van dat zwemmers in de verlaging in de bodem ter grootte van een cementkuip terecht komen. Vroeger was dit het laagste punt waar men met een sneeuwschuiver de laatste stront heen schoof en opzoog. Nu wordt hij gebruikt als val voor eventuele rivierkreeften, die ondanks ecoscherm, toch in de bak weten te komen. Bijvoorbeeld omdat een vogel ze laat vallen. Een te gebruiken probaat lokmiddel kan een pakje kattenveoer met vissmaak zijn, waarvan alleen 1 klein hoekje wordt geopend.
Komend weekend is het twee weken geleden dat de palen van de besturingskast iets zijn gelift en de ruimte tussen paal en gemetselde poer is gevoegd. Dat wordt droog genoeg geacht, waardoor er daar in de nabijheid kan worden gewerkt aan plaatsen filters etc.

Zondag 3 maart 2024
De retour waterloop zoals boven links van blauw vat net in beige buis zichtbaar, doorgetrokken zoadat hij stabiel op vat vastgezet kan worden.
Op de plek waar het 2 laags grof filter moet komen blijkt de bodem te scheef om hem enigszins verticaal op te kunnen zetten. Laat staan stabiel, de boel wiebelde behoorlijk. Door er aan 3 kanten houten wiggen onder te slaan de pijp goed genoeg verticaal gezet. Vervolgens deze ruimte met cement en een voegspijker vol gevoegd. Na drogen nog een paar schroeven er door en klaar.
De uit oude dakgoten bestaande toekomstige moeraszone rond 4 reactoren had op een onhandige plek een naar beneden uitstekende oude afvoer. Omdat het idee is het water iets te proberen te laten circuleren en net daar drijvend materiaal af te vangen, is de voormalige afvoer met een haakse slijper verwijderd. Gevreesd wordt dat er als het daar niet glad is, er de nodige draadalg/troep aan blijft hangen. Gat wordt nog afgedekt. Vermoedelijk om er een stuk goot onder te schuiven, ondersteund door de 2 nabije gootbeugels.
Goot al iets met de staalborstel geborsteld. Niet afgemaakt omdat het eigenlijk te laat was om 2 lagen polyurethaanlak aan te brengen bij zonnig weer. Einde middag koelt het af en kan condens optreden op de goot. De lak reageert daar dan mee, net als bruisende houtlijm. Al hoef het geen toonbeeld van gladheid te zijn, beter als het een egale laagdikte zonder luchtbellen kent. Het mooie weer lijkt aan te houden!

Donderdag 7 tm zondag 10 maart 2024.
Donderdag oa de toekomstige moeraszone rond de zuivering geschuurd en 2x nat in nat in de polyurethaanlak gezet. Dit om uitlogen zink door bij d ewortels opgeslagen CO2 te voorkomen en zo mogelijk plantvergiftigingsverschijnselen. Zink is een noodzakelijk sporenelement voor mens en dier. Maar alles waar TE voor staat, daar was iets mee……
Vrijdag het groffilter met spijkerpluggen met ruim schuimende polyurethaan houtlijm vastgezet. Schuim dekt de iets verzinkte schroefspijkerkop af, waardoor die hopelijk veel langer mee gaat. RVS spijkerpluggen bestaan bij mijn weten niet….
Zaterdag een mijlpaal bereikt! De air-lift op het grof filter aangesloten en het groffilter op de cycloon. De air-lift pompt het water rond en belucht het ook. Zie video ergens bovenaan dit bloggie.
Zondag. In de retourleiding, net naast de H-balk, een T stuk gemonteerd. Hier wordt via een doekfilter water gewonnen voor irrigatie beplanting en het marmerfilter voor de opharding van het water. Op de foto ‘Air-lift in cement gefixeerd + aanzuigkant skimmer’ is hij net achter de achterste paal nog half zichtbaar. Best een gedoe, om een leiding die strak in een hoek ligt, netjes (= haaks) door te zagen….
De aanzuigleiding naar de skimmer tot in de hoek aangesloten op de air-lift. Met twee 45 graden bochten springt hij vanaf de bodem omhoog en loopt hij boven op de retourleiding (vanuit de 4 filters) voorbij de ophardings IBC naar waar straks de skimmer van drijvend vuil komt. Vervolgens air-lift gefixeerd in cement opdat positie zo blijft. Net buiten het T-stuk worden de leidingen op de bodem gefixeerd. Dit opdat je de air-lift vrij makkelijk uit het T-stuk kunt trekken voor inspectie, onderhoud, aanpassing etc. Daartoe eerst de haakse bocht naar de muur trekken, T-stuk op de bodem draait iets in het cement en je trekt de complete air-lift uit het T-stuk.
Was allemaal weer een flink gepriegel, maar gelukt !

Vrijdag 15 tm zondag 17 maart 2024.
Uit de onderkant van de cycloon komen straks de zware delen. Op termijn worden die met een pomp periodiek afgepompt. Daartoe is er een buis met onderin een verbinding met de onderkant van de cycloon tegen de cycloon aangebouwd. Voor nu loopt het slib onderuit deze buis, gaat door een te monteren filterkous-filter en het gefiltreerde water gaat retour de air-lift.
Weer een niet sexy priegelwerkje: aanzuigleidingen air-lift met hergebruikte boombanden vastgezet.
In de ZO hoek komt een met gezuiverd water doorstroomde IBC met krabbenscheer. Dit is een beschermde plant die de eigenschap heeft een stofje uit te scheiden waar algen niet van houden. Omdat krabbenscheer scherpe punten op zijn bladeren heeft, wil je die niet door de hele zwemvijver. De witte rand zal straks onder water blijven, daar tegen komt rondom een hardhouten plank, die boven water uit steekt. De witte bak komt in een IBC frame en staat op de bodem. De waterinlaat is op bodem van de IBC en is afkomstig uit de lava-zuivering. Het water loopt rondom retour tussen de ruimte tussen plastic IBC en houten rand. De wand van een IBC is iets gegolfd cq bevat inspringingen waar het frame in zit. Dat maakt hem als chemicaliën container steviger. Krabbelscheer zinkt in het najaar naar de bodem en drijft in het voorjaar weer omhoog.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Krabbenscheer
Een begin gemaakt met de opbouw van de 2 IBC-waterzuiveringen. Onderin 2 IBC’s komen 2×3 geperforeerde buizen, voorzien van beluchting. Water verlaat hierdoor de zuivering, de reactorvulling blijft er in. Zie een dergelijke buis op de voorgrond van de foto. Het te zuiveren water wordt boven ingevoerd, opdat de net iets drijvende pakking wat wordt gemengd.

21 tm 24 maart 2024.
Wat aan te schaffen spullen geïnventariseerd. Geen zichtbare werkzaamheden.
Dit was een week van 3 dagen waterbeurs met lezingen, park van grasmaaier hinderend hout ontdoen, met tuinman rollator proof wandelpad in pa zijn tuin maken en bedrijfsreünie van de wereldmarktleider in industriële waterbehandeling www.nalco.com . 28 maart verder……

28 maart tm 1 april 2024.
Gewerkt aan de Krabbenscheer IBC-ruimte en 1 van de 2 IBC-biologen.
Uiteraard was de Krabbenscheer IBC niet zo maar beschikbaar: er moest eerst 500 liter lava uitgeschept. En als er iets lastig schept….. Je kunt er niet insteken, je moet het sort of afschrapen. Bovenkant wit iets afgezaagd opdat uiteinde goed verticaal is en niet net de bocht naar horizontaal maakt. Bovenste deel frame afgeslepen en verwijderd. De witte bak blijft onder water, er op komt een hardhouten rand, die boven water uit steekt. De hoeken van de hardhouten rand netjes in verstek gezaagd en met RVS hoekjes verstevigd. Ja haaks afzagen is iets sneller, zo is het mooier…. en wellicht zelfs nog iets steviger. Zie foto’s.
Met enig geweld zijn de zwarte buizen door de IBC gedrukt/gedraaid. Hierin is een prefab streng van zweetslang/luchtslang & tyleen aangebracht als beluchting. Voeding IBC zal met een mini-air-lift gaan gebeuren in 5cm buis. Er blijken wat tegen bevriezing bedachte air-lift voortstuwers over. Met name de hoeken moeten niet bevriezen. De hoofdstroom uit de zuivering wordt in een anti-klok draairichting retour de bak ingestuurd. Het is de nieuwe gedachte dat dit vrijwel overal genoeg stroming brengt dat er bv alleen bij de ingang extra stroming nodig is. IJsvorming kan zowel de oude betonnen bak, als de zuivering kapot drukken. Zie foto’s.

4 tm 7 april 2024
Tweede bioloog van beluchting voorzien. Ging een stuk sneller dan nummer 1 !
Twee IBC-biologen en de krabbenscheer-IBC in de zwemvijver geplaatst. Bij 1 stond de lava-opslag in de weg. Die met lange lijn over sloot naar onze trekker bij onze parkeerplekken wegtrekken, deed de lava ontsnappen….. Na stief kwartiertje scheppen was lava weer verplaatst.
Krabbenscheer-IBC staat op 2 stapels oude betonnen reflectorpaaltjes en staat zo zeg 15cm hoger. Als het goed is uitgerekend….., blijft kunststof net onder water en zie je alleen de nog op hoogte te stellen hardhouten rand boven water…. De krabbenscheer-IBC wordt met gezuiverd water uit de grote reactoren gevoed. Zo kan het algen onderdrukkende stofje van dat krabbenscheer uitscheid in de zwemvijver komen, zonder dat de stekelige krabbenscheer zwemmers gaat raken. Water loopt tussen kieren tussen kunststof bak en houten rand terug de zwemvijver in.
Waterniveau zal ongeveer net de dakgoot-moeraszone rond de zuivering raken. Op de zuivering liggen twee in groen zeil verpakte geschuurde hardhouten balken klaar. Zij worden de basis van het te vormen brugdek tussen besturingskast en cycloon en bieden zo ruimte voor inspectie, maar ook toegang tot grof filter om de filters te reinigen.
Hier onder wat foto’s van oa de zuivering en krabbenscheer-IBC.

Donderdag 11 tm zondag 14 april 2024.
Om fatsoenlijk het filter te kunnen trekken en bij de cycloon te kunnen, danwel makkelijk bij 2 reactoren en met 1 plaat bij alle reactoren, is een brug gemaakt. Twee oude hardhouten gording zijn geschuurd en passend gemaakt. het stuk buiten de zwemvijver is optioneel, kan altijd nog afgezaagd, aanzagen ligt lastiger…. Boven het filter wordt de loopplaat van scharnieren voorzien en zo kun je het dek openen en filter schoonmaken.
Hardhouten rand krabbenscheer-IBC laatste keer in de lijnlolie gezet, kan binnenkort worden gemonteerd.