Blog bouw zwemvijver

Na het stoppen van de agrarische activiteiten, bleef er een ongebruikte mestbak over. Zie foto hier onder. De boerderij is inmiddels gerestaureerd en aan een jong softwarebedrijf verhuurd.
Idee was deze betonnen bak tot ecologische zwemvijver om te bouwen, zie tweede foto.
Waterdokter.nl voert dit project op eigen kosten ter lering en de vermaak uit. Zie het als een ‘bonus’ voor de huurder van de boerderij.
Om de zwemvijver is een 20 cm brede plantenrand met bijen en vlinder lokkende beplanting aangelegd, deze wordt nog verdubbeld.
Al zit er op die foto water in, de zuivering is daar nog niet afgebouwd. Dat moet in 2023 worden gerealiseerd.

Uit Utrecht centrum zijn per jaren 70 trekker 2 grote glasvezel buizen gehaald, die over waren in het Utrecht centrum project. Deze zijn met een omgebouwde Chinese cirkelzaag in stukken gezaagd. Slijpschijf ipv getand zaagblad.

1 Buis bestaat uit twee delen en een verbindingsmof. Bij het met een kraan op elkaar zetten, bleken de buizen 5 cm verschillende diameter te hebben….. Tom Poes verzin een list!
Met een zelfbouw hijskraan, takel en trekker zijn de buizen eerst gescheiden. Een hele buis weegt ongeveer 450kg. Het te hijsen stuk zeg 300kg. Daarna is de mof aangepast, lees deels weggeslepen. Na op elkaar hijsen is de kier met polyesterplamuur gedicht en zijn de losse delen met glasvezelmat en hars aan elkaar gelijmd. Zie video voor hijsen:

Om de zwemvijver van een leegloop en overloop te voorzien is een 75mm PVC leiding met behulp van een pomp en spuitlans door de muur naar de sloot gespoten:

Spelen met water…..

In de 4 grote buizen komt onderin een verdeelwerk om water te verzamelen. Zie foto hier onder van de eerste, daar nog met (tijdelijke) stenen totdat cement droog is. Hier boven op komt eerst een 15cm lava, dan een extra (nood) beluchtingspiraal en dan 1 meter kleikorrels. Hierop en er in gaan verschillende soorten bacteriën leven die de natuurlijke zuivering in de natuur nabootsen.

Mogelijk of bovenin lava tot ruim boven waterpeil met een tweede drain (inlaat), of een drijvende deksel van XPS begroeid met lage planten. Licht bovenin het filter zou daar excessieve draadalg kunnen vormen en daarmee mogelijk het filter kunnen verstoppen. Ik denk vooralsnog aan de drijvende deksel met daar op een bevloeiiingsmat (denk aan waar planten in een tuincentrum op staan). Daar steek ik Vinca Minor in en hoop dat dit een mooie groene afdekking gaat geven. En als ik het niet vergeet: een deksel met een paar handvaten, zodat je het deksel er nog eens uit kunt tillen….

Met een mammoetpomp, ook wel air-lift genoemd, wordt veel (belucht) water over dit filter gecirculeerd. Zie video voor het werkingsprincipe van een air-lift van een Belgische Koi Vrienden club ter illustratie:

Hier onder nog een schema van hoe de ecologische zwemvijver met zuivering is bedacht. Het water gaat eerst door een cycloon voor verwijdering zwevende delen, dan 4 downflow bedachte gepakte biologische reactoren en via een buizenstelsel langs de wanden naar 2 up-flow doorstroomde buizen van 80 cm (R). Daar komt krabbescheer in. Dit is een waterplant (met stekels) die een stofje afgeeft die de groei van algen remt. Die wil je liever niet vrijelijk om je heen hebben drijven….

Onderin de buis wordt voorbereid om later nog iets van pakking voor extra biologische activiteit aan te kunnen brengen, mocht dat, nodig blijken.

Niet op de tekening staat een verticale buis van rond 50cm met daarin 2 verticale roosters van 5x5cm mazen en de tweede met daar op dubbeltjes gaas, om ingevallen groot blad, losse waterplanten en draadalg zo veel mogelijk uit de cycloon & 4 filters te houden. De bodemaftap van 5cm diameter moest maar niet verstoppen….

Ook niet vermeld is het ‘ophardings-filter’ met kalk. Het slootwater waarmee de ecologische zwemvijver op niveau wordt gehouden is zacht water. Dat bevat dus geen hardheid (kalk). Het is uit de literatuur bekend dat de vorming van draadalg door het realiseren van harder water wordt onderdrukt. Waterplanten groeien ook nog eens beter in harder water. Idee is het gezuiverde water door een vat met kalk te leiden. De luchtinbreng (air-lift), onderin het filter, die dit zal doen wordt gevoed met lucht uit de drainage onder de planten rond de bak. Planten slaan CO2 op rond hun wortels. De daar aangezogen lucht bevat in theorie meer CO2. Dit CO2 lost de kalk op en zorgt zo voor harder water. Als er een hardheidsmonitor kan komen, zou die de hardheid kunnen regelen door de CO2 rijke luchtstroom door het marmerfilter wel/niet aan te zetten.

Midden tussen de 4 biologische filters staat een zelfbouw hydro-cycloon. Hier wordt een draaikolk in opgewekt, waardoor zwevende stof tegen de buitenwand wordt ‘geslingerd’ en daarlangs omlaag de conus in zakt. Deze afgescheiden delen worden onderin afgetapt en verwijderd. Zie hier onder een foto van de bouw van de conus. Met dank aan mijn helaas overleden leermeester, vriend en oud collega Michiel Kloosterman. Deze is uit 6 stukken pijp opgebouwd. Pythagoras & Google leerde/herinnerde me hoe lang die stukken moesten zijn, opdat er een omtrek ontstaat die net groter is dan de binnendiameter van de cycloon. Uiteindelijk is deze slim afgetekend en met vaste hand met een haakse slijper in de juiste vorm geslepen. Na plaatsen is de conus met RVS schroeven vastgezet en de naad van een paar mm. breed afgekit.
Bovenin deze cycloon zit een plaat met in het midden een rond gat van 125mm. Hier kan een buis op iedere gewenste diepte in het midden van de draaikolk worden gestoken. Dit heet de vortex-finder. Vanaf de bovenkant van deze plaat loopt het water naar de 4 biologische filters. Deze 6 delen zijn nabij de naden van gaatjes voorzien en met koperdraad in elkaar genaaid. Na 1 laag glasvezel & polyesterhars, dichtsmeren van de naden met polyester-filler, zijn de in elkaar gedraaide koperdraad delen verwijderd en zijn uiteindelijk, zowel binnen- als buitenkant met glasvezel/polyester verstevigd.
Wie denkt wat een mega-werk. Viel mij erg mee, niet meer dan een paar middagen.

Automatisering:
Tijdens de opstart zal er vanwege de tijdsdruk om water in de vijver te krijgen en de beplanting rondom te verbreden, nog even geen PLC automatisering aanwezig zijn. Is ook niet strikt noodzakelijk. Bekabeling, lucht/waterslang & mantelbuizen worden uiteraard aangelegd.
Gedachte is een Siemens Logo of Siemens 1200 PLC aan te schaffen, mede ter lering als waterprofessional en de vermaak, om op afstand de zwemvijver te kunnen monitoren en actie te (laten/kunnen) nemen. Link naar Siemens 1200 PLC
Ter indicatie van de waterkwaliteit en effectiviteit van de zuivering worden 2 gekregen professionele Sigrist vrije val troebelheidsmeters geinstalleerd.
Een automatische hardheidsmeting voor sturing ophardingsproces is nog een wens.
Overige te meten/regelen parameters: niveau zwemvijver (zomer- en winter-peil), niveau sloot, watertemperatuur & geleidbaarheid, start/stop randen/hoeken/buizen ijsvrij houdt proces, periodiek planten water geven via drain etc….

Afbouw:
Nog veel te doen. 1 zijde blijkt 7 cm lager, dat beperkt de toe te laten waternivoschommelingen waarbij filters goed werken, dus maar beton op de muur storten (is inmiddels gebeurd).
Drains filter opbouwen, daarop prefab (nood) beluchtingsspiraal, cycloon afbouwen, verbindingen cycloon filters afkitten, grof filter en ophardingsfilter bouwen, airlift realiseren, drijvend eiland opbouwen, plantenrand verbreden, infra ingraven, ecoscherm tegen rivierkreeft aan je tenen plaatsen, wat paaltjes met draad en verlichting rondom tegen invallen. etc etc….

Hieronder de bouw van 4 lucht inbreng spiralen. Deze zijn op restanten van een stevig kunststof net vastgezet en worden onderin het filter tussen lava en kleikorrels aangebracht. Dit net gebruiken wij tegenwoordig als ondergrond voor groen ingezaaide granulaatverharding. Wortels kunnen dan de grond in, waardoor het oppervlak bij droogte vermoedelijk langer groen zal blijven. Worteldoek blokkeert wortelgroei, heeft wel als ‘voordeel’ dat het 6x goedkoper is….. De praktijk moet leren of er niet meer modder/klei bij hevige nattigheid omhoog komt…. Door een goede krachtenverdeling door het net, lasten bij erge natheid niet overdreven zwaarder dan een auto, is de verwachting dat deze techniek beter dan worteldoek werkt. Dit PP (PolyPropyleen) net ligt ook onder het zomer 2022 vervangen Rijksstraatweg wegdek.

Hierboven worden de oude dakgoten die bij de restauratie vrijkwamen, omdat ze of eigenlijk net te kort waren, of te smal, hergebruikt. In de goten komen o.a. waterlelies en andere planten. Om uitlogen zink door CO2 opslag bij wortels lelies of verzurende vijvergrond en daarmee mogelijk groeiremming door zink te voorkomen, zijn de groten na opschuren met een staalborstel nat in nat in 2 lagen polyurethaanlak gezet.

Van de witte waterlelies houden wij er 2 kleintje. De rest staat in een bak met water en kweek ik op en gaat in augustus 2023 terug naar de hoofdvijver bij het huis van deze bevriende buitenplaats. Die vijver is recent goed gebaggerd en daarbij sneefden de waterlelies grotendeels. Zo helpt de een de ander…..
Ik heb vast nog een paar roze in de aanbieding, eens (met toestemming) meegenomen uit een natuurzwembad bij Valence. Even zien in welke kweekbak die ook al weer zitten, als ze bloeien….

Door de combinatie van een lagere bodem en net lagere muur zit de rand aan de noordkant van de mestbak ongeveer 7 cm lager dan aan de zuidkant. Bij de berekening van de hoogte van de overlopen van cycloon naar de 4 lava/kleikorrel zuiveringsfilter was dit nog niet opgemerkt. Omdat dit bij lager zwemvijverpeil de doorstroming en daarmee de zuivering zou kunnen beperken, is gekozen de pijn te nemen en ong. 25 m muur tot 7 cm op te hogen. Voordeel: zwemvijver wordt ook ong. 7 cm dieper.

Nog op het lijstje:
– Betonstort 23/5/23
– Mammoetpomp maken, grof voorfilter, invoer cycloon, bodemafvoer cycloon aansluiten, overloop zwemvijver van 25cm peil voorzien, eventueel een skimmer voor drijvend vuil maken, filters met beluchtingsslang, lava en kleikorrels vullen.
– Beplanting rondom tot 50cm breed verbreden (eerst alle beplanting er tijdelijk uit) en strook meteen voorzien van mollengaas, anti rivierkreeft ecoscherm, drainage, mantelbuis, leidingen voor stroom, data/regeling, lucht & water.
– Opharding: kalk oplossen door water door een buis met kalk (schelpen, marmer etc) te laten stromen, om hogere waterhardheid te verkrijgen en zo de vorming van draadalg te onderdrukken en mooiere, stevigere waterplanten te krijgen.
– Opvullen in stappen: na 25cm de zuurstofplanten in de 2 lage 3,75m lange bakken zetten, na 75 cm de waterlelies in hergebruikte dakgoten zetten en bij 95cm kleinere waterlelies en grote boterbloem.
– Aan een anker liggend eiland van 1x1m met daar op/aan: waterlelies, mini-wilg, diverse lelies, waterdot etc (lage prio).
– Circulaire besturingskast, gemaakt van oude hardhouten raam Noordschuur, trespa platen en oude thermisch verzinkte H-balken uit de Paardenstal. Daar uiteindelijk nog in een Siemens PLC, 2 oude (2005) maar nog goed werkende Sigrist Free Fall troebelheidsmeters en wellicht een waterhardheidsmeter. En wie weet wat nog nuttig kan zijn, bv geleidbaarheid- en temperatuurmeting etc. (geen prio)
– Filterbuis met daar aan een vat in de zijkant van de sloot, met daarin een dompelpomp om zwemvijver op niveau te houden. In zwemvijver geeft een oude Endress & Hauzer Liquiphant aan of er wel/geen water bij moet. (eerst tijdelijke reeds bestaande oplossing herplaatsen en gebruiken).

Vandaag, zondag 21 mei, is een deel van de wapening met 2 componenten-cement in de geboorde gaten geplakt. Op de verpakking stond een verweringstijd van 6 minuten bij 20 graden. Hoe warm is een muur waar de hele dag de zon op heeft gestaan???? De praktijk leerde warm, verwerkingstijd inderdaad die orde grootte. Eerste gat zat zelfs vrijwel meteen dicht. Uitgeboord, wapening doorgeknipt, morgen afmaken. Vermoed wordt dat dit mega-snel uitharden met de eerste hoeveelheid uit de spuit komend cement te maken heeft en de verhouding verharder- cementhars niet op orde was. Plus temperatuur muur.
Zijn geinig gemaakte kitspuit-achtige patronen. Verharder en cement zitten in 2 aparte worstvormige zakjes in een ogenschijnlijk normaal uitziende kitspuit. Voor de start knip je de gezamenlijk met 1 knelringetje afgesloten ‘worsten’ open, zet een speciale tuut met daarin een mengeenheid er op en gaan…. In tuut zitten een aantal plastic ‘wokkels’, die de 2 componenten mengen.
Het was erg fijn dat vaste klusmaat Wouter aanwezig was. Een mens heeft maar 2 handen en als de tijd zo snel tikt… Morgen om 10:00 verder, met een dan vast vannacht afgekoelde muur.
Dinsdag betonstort.

Dinsdag 23 mei 2023
S Morgens vroeg nog een 15 tal zakken betonmix bij de Hornbach gekocht. Om 09:30 de betonmolen opgehaald. Wat een uitvinding zo’n ding! Daar valt met de hand niet tegen aan te werken. Totaal iets van 32 zakken van 25 kg betonmix met water gemengd en in de muur verwerkt. De muur is tussen de zeg 2 en 7 cm verhoogd en voorzien van een bolling van 3 cm. Voor het aanbrengen van de bolling is een hulpstuk gemaakt: beton ruim aanbrengen, beetje over beton wrijven en hulpstuk langzaam voorwaarts trekken. Vervolgens met een grote spaan zo glad mogelijk afsmeren.
Na de eerste uitharding is de bovenkant van de muur met 3 dubbel gevouwen ademende beton-afdekfolie, nog bewaard na de restauratie, tegen uitdroging afgedekt. Morgen komt daar een zweetslang onder opdat het beton nog 2 weken goed vochtig blijft tijdens het uitharden. Slang komt aan een periodiek bij te vullen vat water. Daarna kan het onder een enkele laag van dat folie langzaam drogen. We willen scheurvorming of loslaten van deze nieuwe laag zo veel mogelijk voorkomen.
Vanaf de 24e de waterlijn afbouwen.

Vrijdag 26 mei 2023:
Vastzetten invoer cycloon & start ophangen bevestigingspalen besturingskast.
Rechts in beeld is een stuk 125mm PVC te zien. Deze invoerpijp van 1 m. lang voert het water zo egaal mogelijk de cycloon in, waardoor er de best mogelijke draaikolk ontstaat. Hij is op het grote filter vastgezet met een op maat gebogen stevige oude gootbeugel. Aan de kant van de cycloon is glasvezel en polyester gebruikt.
In de besturingskasten komen 2 Sigrist free-fall troebelheidsmeters. Kasten worden van hergebruikt raam en plaatmateriaal gemaakt. Voor een goede werking moeten deze meter absoluut stil hangen en dus niet bij wind ook maar iets heen en weer gaan. De meting wordt uitgevoerd aan/op een in een donkere ruimte uit een sort of trechter vrij naar beneden vallende waterstraal. Die moet niet heen en weer gaan wiebelen….. De besturingskast komt daarom aan twee oude verzinkte stevige stalen H balken uit de Paardenstal. Hier zat vroeger het vastzetsysteem van de koeien aan vast. H-balken worden met in de muur geplakte draadeinden vastgezet. Kast moet de nodige apparatuur herbergen, maar blijft lager dan 150 cm.

Om de opgestorte muur nog even vochtig te houden opdat beton 2 weken goed door kan harden, ligt er boven op de muur en onder het blauwe doek, een water doorlatende zweetslang. Deze wordt uit de ‘watertoren’ gevoed. De pallets worden bij vullen zuivering gebruikt om een plateau over de filters tot boven het gras te maken. Dit opdat leverancier zijn big bags daar op neer kan zetten en wij de inhoud makkelijk in de filters kunnen doen….. Gemak dient de mens, of zo…

Hieronder het grof filter. Deze komt tussen mammoetpomp en cycloon en moet laatstgenoemde behoeden voor een verstopt rakende bodemafvoer. Die is 5 cm diameter. Gaasplaten zijn iets gezet opdat ze net iets stijver worden en iets smaller waardoor ze net wat makkelijker te hanteren zijn en ook net wat beter in d eU-profielen passen kwa breedte. Tja een veelvoud van 5 cm is in lijn met de Wet van Behoud van Ellende, natuurlijk vaak net op een paar mm Sub-Optimaal….
Rondom de bak wordt met de hand een sleuf van 50×50 cm uitgegraven. Hier in komt infrastructuur als drainage, mantelbuis, water- en luchtleiding, ecoscherm tegen rivierkreeft etc. Sleuf wordt met bomengrond (feitelijk zanderige grond gemengd met compost volgens bepaalde norm) opgevuld, daar groeien de planten makkelijker in dan in pure klei.
De waterlelies in de Kliko’s doen het goed: 2 witte, 1 licht roze en 1 is nog wat onduidelijk, lijkt wat kleiner soort, zo aan het blad te oordelen. Er staan inmiddels ook roze/paarse waterlelies op kweek. Tja, wat er in de oude kweekbakken precies zat was beetje onduidelijk. Die stonden ook vrij donker weggemoffeld waardoor ze niet groeiden en bloeiden.

Na het grove voorfilter voor de cycloon, is het tijd voor de ophardingsreactor. De literatuur lijkt te leren dat harder water minder gevoelig voor de vorming van draadalg/flap is. Oppervlaktewater is van nature vrij zacht. Door nu een CO2 rijke luchtstroom samen met dit water door een filter gevuld met marmer/kalk te leiden, lost het CO2 een deel van dat marmer op en neemt de hardheid toe. Hopelijk zal uiteindelijk een on-line hardheidsmonitor de hardheid gaan bewaken en de opharding aan/uit schakelen. CO2 rijke lucht moet komen door de lucht uit de drainageslangen te trekken. Die krijgen aan hun uitgang een grote sifon tegen binnen trekken lucht. Planten slaan CO2 in hun wortels op. Die lucht zou wel 10x meer CO2 dan omgevingslucht bevatten.
Met een 70 mm boor zijn de gaten in de header geboord.
Met een 86 mm boor is in feite een stuk buis telkens in 2 stukken geboord. Door de schuine uiteinden past dit prima om de header met de gaten. Header en zijarmen worden met tierips aan elkaar gezet. Met wat schroeven wordt het geheel op de bodem gefixeerd. Met de Fein multitool worden de uiteinden rond afgezaagd. Vermoedelijk door een zeg 46cm diameter gat in een houten plaat er op te leggen.
De 50cm diameter pijp die als reactor fungeert, wordt over de op maat gezaagde drainagebuizen heen geschoven. Op of onder de drains wordt de luchtspiraal vastgezet. Eerste zeg 10 cm wordt met 10mm basalt split opgevuld. Daar op komt een kalkproduct, variërend van schelpen tot grove tuinkalk of kalk uit drinkwaterontharders.
(Het wordt nog even interessant hoe de luchtslang straks naar buiten te krijgen. Ik ben net niet slank genoeg meer om er vanaf het andere uiteinde liggend in te kruipen. Alhoewel? Ik heb wel lange armen en de buis bestaat uit 2 delen. Er staat nauwelijks druk op, dus beetje kit voor afdichting… We gaan het zien! )
Tja, een idee is leuk, met zon er aan werken ook, tijd kost iets bedenken en uitvoeren wel…

Zondag 9 juli:
Waterverdeelwerk voor in de onderkant van de ophardingsreactor passend gemaakt. Houten schijf van 46 cm diameter uitgezaagd (= binnendiameter reactor), met zeilklemmen op verdeelwerk gecentreerd. Vervolgens met de Fein Multitool rondom vertikaal de uitstekende delen afgezaagd. Een PVC ring net boven dit verdeelwerk wordt ter fixatie nog tegen de binnenkant van de reactorwand geplakt en geschroefd. Onderop komt nog 16mm slang om CO2 rijke lucht in te blazen.
Praktijk moet leren wat beter werkt:
– water met extra airlift met CO2 rijke lucht over filter circuleren
– CO2 rijke lucht onderin filter blazen
– combinatie van beiden.
Echter, nu moet de beluchting onderin aangebracht. Later het filter legen & openen en dan aanbrengen is geen handige optie……
Gebruik van circulaire materialen is leuk, kost echter wel veel tijd. Tijd en dus arbeidskosten, zal vast meespelen in de opkomst van de circulaire economie initiatieven.

Ook is vandaag het resterende deel van de bovenkant van de muur met HD reiniger afgespoten. Het blijkt helaas dat in de ZO hoek een meter of 8 muur tot wel 4,5 cm lager is dan de rest. Besloten is dit deel alsnog met beton op te storten: bekisting aanbrengen, alleen rond hoek wat wapening en de pijn nemen en beton er op.
Het weer zit niet mee: zo is het veel te warm om te graven, zo staat de boel blank en is het 1 grote baggerzooi. In natte klei valt niet te graven, laat staan afschot aan te brengen opdat de drainage de goede kant op loopt……
“Et sal regkom”, zeggen ze in Zuid-Afrika !

14 juli 2023
Vandaag even geen zwemvijver maar retour-hulp van een zwemvijver medegraver. Zie foto en video. Dagje werk, richting 10 meter.

19 & 21 juli 2023
Omdat de bodem van de zwemvijver ter hoogte van de 4 zuiveringsfilters zeg 3-4 cm verschilt is besloten met een laser 1 zelfde horizontaal peil in alle 4 de buizen uit te zetten.
Hoe doe je dat? Simpel ! Eerst de laser 5 cm boven 1 als vast benoemd meetpunt stellen. Vervolgens vanuit iedere buis met een centimeter de laser oppikken, cm met zeilklem boven op buis vastklemmen en beneden op zeg 150 cm een streepje zetten. Vervolgens de laser midden in iedere buis gezet en op dat streepje gesteld. Vervolgens met de laser vanaf dat vaste punt in het midden de buis met een staalborstel ontdaan van losse afzetting en met potlood rondom streepjes gezet. In de duisternis zie je dit type laser makkelijker. Als basis-verlichting zie je rechts in beeld nog net een groen lampje hangen.
Met een lat die een net kleinere diameter dan de buis heeft wordt straks de lava op 4 de zelfde hoogten gesteld. Daarop komt in iedere buis een beluchtingsspiraal. Daar weer lava op. Bij veel druk en luchtflow zal die 3 cm hoogteverschil niet uitmaken. De luchtpomp levert echter wel flink luncht, maar niet megaveel en lijkt ongeveer de zelfde hoogte beter. Paar uurtjes extra werk…

Op vrijdag is voor de tweede keer beton gestort. De bak blijkt in de ZO hoek tot wel 5cm lager dan elders. Bij de eerste betonstort was dit denk ik wel bekend, maar verloren gegaan….
Er was regen aangekondigd, die kwam tijdens de lunch ook intens. Toen was de oostkant klaar en afgedekt met twee oude werkbanken uit de restauratie. Kort er voor gebruikt als loopplank om de lava in de buizen te storten. In de middag, avond en nacht geen regen geweest. Inmiddels is de bovenkant tegen uitdrogen afgedekt en voorzien van een strook kantoendoek met daarop een water-zweetslang ter bevochtiging. Beton bereikt zijn grootste eindsterkte na 2 weken. En voor uitharden is water nodig. De muur er onder is relatief droog. Als je daar het water naar weg laat zuigen, krijg je ene slechtere hechting van het beton op de muur. Vandaar dat we het 2 weken bevochtigen. Daarna gaat water er af en mag het beton langzaam drogen.
Ondertussen gaat de afbouw door….

Binnenkort worden airlift, dubbellaags gaasfilter en cycloon op elkaar aangesloten.
Ook de ophardingsreactor is nabij af.

De vorstbeveiligings 5cm air-lifts moeten nog in elkaar geplakt en de luchtslangen door de muur geboord. Het idee is het water langs de wand rond te laten draaien om stukvriezen in hoeken en rondom de zuivering te voorkomen. Bij overmatig opdrijvend groen, bv kroos, kan dit helpen om dit naar de oppervlakte-skimmer te laten drijven en automatisch te verwijderen.

In de grote vijver wordt al zeker 10 jaar met een dergelijk kleine air-lift een zuurstofrijke bel onder het ijs gecreëerd. De vijver is ondiep, bevat in de winter telkens het nodige ‘verse’ rottende blad, wat zuurstof weg neemt. Bij sneeuw op ijs wordt het onder water donker en produceren de aanwezige algen geen zuurstof meer……..

Pas na opvullen zwemvijver wordt de definitieve besturingskast geplaatst. Feitelijk zijn alleen de luchtpomp voor de watercirculatie (en beluchting) en de dompelpomp die de zwemvijver met slootwater op niveau houdt nodig. De luchtpomp zal een tijdelijk onderkomen krijgen.

Rond 26-30 juli
Rond het gebied van de 4 zuiveringsfilters zijn net in het water hangende circulaire dakgoten met moerasplanten bedacht. Dit ter camouflage van de filters, tijdens het zwemmen. De goten komen aan verzaagde circulaire hardhouten kopschotten van 35mm dik uit de Paardenstal. Voorheen zaten hier oa de watergeefbakken aan vast.
Ook zijn de waterleliegoten met vijvergrond en een restant PP-net als wapening, gevuld.
Uit de slingerbeek zijn nog wat mooie roze waterlelies gehaald en in een kweekbak gezet.
De ophardingsrector zag ook het levenslicht. Onderin zitten 2 luchtspiralen: 1 slang met gaatjes en 1 zweetslang/druppelslang. Time will tell wat het beste werkt. Voor wat gewichtsverdeling/overdracht, lees voorkomen pletten slangen, is onderkant van boven uit met wat kleikorrels gevuld. Straks komt dit ook op de bovenkant van het verdeelwerk voor water. Kleikorrels met daar op iets lava of alleen wat niet te grof lava. De rest vd buis wordt met een kalk-product opgevuld. Opharding- en groffilter komen aan weerszijden van de besturingskast in het water te staan. Zie de foto’s hier onder.

Innovatie: Parkeerterrein 2 = P2
Op 30 juli ging het verbeterde P2 open. Door de combinatie van aanleg in augustus 2022, vrij snel intredende koudere tijden en mega koud en nat voorjaar, wilde de grasmat op het granulaat niet goed dichtgroeien. Ook bij ideale weersomstandigheden is het een uitdaging om gras op een 8-10cm dikke, licht aangetrilde granulaatlaag te laten aanslaan en door het granulaat, door het er onder liggende PP net, diep in de klei te wortelen. Echter, op Hofstede Sterreschans hebben de meeste paden een dergelijke toplaag en dan op anti-worteldoek.
Door de combinatie van mest, veel water geven, maaien en bijzaaien is dit goed gelukt. Zo is er een groene plek in de natuur gecreëerd, waar de huurder van de boerderij goed kan parkeren en als er geen auto’s staan het bepaald niet storend is. De plek is omgeven door groen. Door gebruik is het niet te voorkomen dat er rijsporen gaan ontstaan. De tijd zal leren of het gras water moet krijgen, of dat het gras goed genoeg door het puin is gegroeid en in de ondergrond is gevestigd. Op worteldoek houden de paden in het park zich bij droogte heel redelijk, de gedachte is dat dit terrein nog droogte-ongevoeliger zal zijn. Er zijn 2 verschillende droogte resistent graszaadmengsels gebruikt. Totaal 8 verschillende grassoorten. De praktijk zal leren welke soort zich het beste thuis voelt en de overhand zal krijgen. Als natuurlijke groenbemester is wat klaver meegezaaid. Hierdoor is vermoedelijk geen extra mest nodig. Grote vraag is hoe intensief het gebruik zal zijn en wat dit met het gras doet. Time will tell!

2 tm 6 augustus 2023
Ophardingsreactor in zwemvijver gezet.
Ook het tussenstuk tussen de 2 lange zijden hardhouten planken rond de zuivering passend gemaakt. na loshalen worden de gaten voor alle zekerheid tegen houtrot behandeld. Op de uiteinden zijn 2 support planken met chemische rvs ankers in de muur gemaakt. Aan deze planken komt hergebruikte dakgoot met moerasplanten ter camouflage van de zuivering. Als alles goed gaat, komt de onderkant van de goot in de zomer net 2 cm in het water te hangen en als in de winter het waterpeil 5 cm wordt verlaagd, hangt de goot boven water waardoor risico op dood door rotting en vorst zo klein mogelijk wordt. Menig plant overlijdt niet door droogte maar door te nat en dan wat kou…….
De oude herbruikbare gootbeugels zijn voor dit doel in de bankschroef verbogen.
Opdat de zuurstofplanten bakken goed draineren en daarmee verplaatsbaar/tilbaar blijven, mocht de bak leeg gaan, worden ze voorzien van drains van 70cm op de uiteinden. Heel eenvoudig gemaakt: 1/2 duims flexibel pvc elektriciteitsbuis en om de cm een gaatje van 2mm doorboord, ondertussen de drain om zijn lengteas draaiende. Het geheel is omwikkeld met fleece om zand de boel niet te laten verstoppen. Bij plaatsen zit er tijdelijk een draadeind in opdat de boel recht blijft liggen totdat vijvergrond en PP wortelwapeningsnet is aangebracht.
Op zijn minst de onderkant van het filter bestaat uit lava, vermoedelijk het hele filter. Dat hangt even af of de gebouwde zeef enige snelheid van vullen toestaat, of te omslachtig is. In 2015 was de zeef dermate provisorisch dat het heeel traag werkte. Dit zal beter gaan! Daartoe 5cm betonijzer gaas op oude panlatten 4 cm van de bodem gelaten. Hier op komt de hoge rand waartussen door de lava naar beneden rolt. Bovenop er op scheppen, onderweg met een Gardena Profi broeskop de fijne delen van de juiste grofheid scheiden. De fijne delen vallen er aan een ‘eigen’ kant uit en komen in twee achter elkaar geplaatste 95 liter bakken, die mogelijk weer iets schuin staan. De eerste loopt over in de tweede, dat bleek eerder genoeg om de grote meerderheid van het lavastof af te vangen.
9 aug weer verder…. OA met aansluiten opharding en leidingwerk naar cycloon. Ook wordt nog een op de filtraatleiding aangesloten vat gemaakt met daarin een pomp om periodiek schoon water aan de planten te kunnen geven.

Vanaf 8/8
Woensdag is het hardhout vastgezet en zijn daarop in de bankschroef me enig geweld recht gebogen oude gootbeugels gemonteerd. De oude dakgoot wordt zo afgesteld dat de onderkant een paar cm in het water hangt. In de goot komen moerasplanten die de 4 zuiveringsreactoren gaan camoufleren.
In de winter is het idee het waterpeil 5 cm te laten zakken om rottingsgevaar tijdens de kou iets te beperken.

Op 11 augustus zijn de goten van de moerasplanten-zone gemonteerd. Ook het zeg 75 cm middenstuk past uitstekend. Met een zwaaihaak de hoeken uitgezet en op het oog in de goten met zo verticaal mogelijk gehouden potlood afgetekend en met hand-ijzerzaag uitgezaagd. Onderkant goot moet als het goed gaat net eeen paar cm in het water hangen. In de winter zakt het peil zeg 5 cm en blijft de goot redelijk droog. De goot wordt ook op het zweetslang watergeefsysteem aangesloten.

Eind augustus is begonnen beschikbare lava te zeven en daarbij te wassen. De gewassen lava wordt in een dunne laag op de mestbakbodem gelegd. Dit omdat de lava restanten wortels van watermunt bevat. Dit is dermate ‘onkruid’ dat gevreesd wordt dat zelfs een klein worteltje zich nog naar boven weet te werken. Een paar dagen zon zal het niet overleven.
Door de warmte duurde graven langer, daarna maakte de enorme regen afschot aanbrengen onmogelijk. In natte klei valt niet goed te spitten. Met een week droog weer, moet dit beter gaan. Laagje zand er op en als het daarna weer gaat regenen, is de drainage en andere infra alsnog vrij snel aan te brengen.